Sınırları Zorlama(gxg)

14

Dönem sonuna kadar Deniz ile köşe kapmaca oynamıştık resmen. Okul büyük bende kaçma konusunda uzman olunca karşılaşmadan bir dönem atlatmıştım. Son senem olduğu için genelde evde ders çalıştığımda dışardada karşılaşmadık.

Her türlü tedbiri aldım. hataa abartıp kapı kilidini bike değiştirdim. Karneler alınıp herkes eve dağıldığında eve gitmek için sabırsızlanmaya başlamıştım.

Ailem ilk defa gitmeden önce bana haber verip nereye gideceklerini söylemişti. Garipti onları terslesemde bunu görmezden gelmişlerdi ve daha sonrasındaysa sıradan bir aile gibi vakit geçirmeye çalışmışlardı.

Ne olduğunu anlasamda sesimi çıkarmayıp ayak uydurdum. Aramızda kuvvetli bir bağ olmasına gerek yoktur. Temel ihtiyaçlarımı karşılayıp yürüdüğüm yola engel olarak çıkmamaları benim için yeterli.

Düşünce yapısı olarak çok farklı insanlarız. Onlar şirketlerinde nereye ne dikeceklerini, hangi avm ye yeni mağaza şubesi açacaklarıyla ya da hangi ülkeden arazi alıp içine ne dikecekleriniyle ilgili toplantılarına devam etsinler.

Onlar şirketi daha çok geliştirmeye odaklansınlar bende o şirketin başına geçmeden önce sakin hayatımın tadını çıkartarak kendimi geliştirmeye odaklanayım.

Deniz son haftalar konuşmak için çaba göstermeyip beni görmezden gelerek işimi kolaylaştırmıştı.

***

"Olmuş olan bazı şeyler yük olur insanın sırtına. Bazı hatalar var ki güzel şeylerin önüne geçer. Sen kızı rahat bırak gitsin." Deniz başını bar tezgahından kaldırıp barmene baktı.

Şuan son istediği şey bir barmen tavsiyesiydi. "Bak Açelya seni severim ama şuan gerçekten tavsiye ya da nutuk çekecek durumda değilim. Geri bas!" sinirliydi. Hemde gereksiz denecek kadar.

"Sen bilirsin ama unutma kızı daha fazla zorlarsan hepten gider elinden." dediklerinin doğruluk payı olması canını sıkıyordu.