Probinsyano Series #1 ( The Signed Contract )

Kabanata 38

Stella's point of view,

"I've raised them on my own sa abot ng makakaya ko ... I've loved them all my life! Hindi ka nila nasilayan kahit pa nuong mga panahong kailangang kailangan ka namin! You didn't even bother to look for me kahit nuong isa pa lamang ang anak natin! You just fuck and don't know the word responsibility. Hindi ako nag tanim ng sama ng loob kahit sinabi mong nag panggap kalang na hindi mo ako kilala last year dahil naiintindihan ko ang mga pinag daanan mo... I've tried approaching you so many times! I've tried reaching you to make my son have a complete family pero you keep pushing me away! And now you're degrading me?? You're telling me that they're my other man's sons?? Gano ba kakitid yang utak mo at hinding hindi mo magawang buksan yang mga mata mo? Akala ko ba mata lang ang pinalitan sayo?? Bakit parang utak yata??" I pushed him bago bumaba sa kama, balewala akong nag lakad sa mga bubog makaalis lamang sa silid na yon..

I feel so suffocated.

"Fuck stella! " He cursed and tried reaching my hand to stop me from walking in broke glasses pero nagawa ko na.

Fuck it hurts!

I felt the broken glasses dig into my foot and it hurt like hell! Hindi pa ako nakakadalawang hakbang ng walang habas ako nitong binuhat para ibalik sa kama at iposas ang dalwa kong kamay. Nag iwas ako ng tingin at hindi na nanlaban dahil pinipigilan kong maiyak.

My heart is hurt more than my feet.

I have love him deeply..

I keep coming back to him in every possible ways i can do.

Pero hindi ko maintindihan..

Gaano ba kababaw ang tingin nyang pag mamahal ko sakanya...

I wiped my tears using my arms while he was cleaning my new wounds.

Ng matapos mabendahan ay kaagad akong umiwas sa kanya.

I dont know what to do anymore.

Silent filled the room

Sunod sunod na katok ang nagpaingay at gumising sa paligid.

"Ma'am si von po umiiyak hinahanap kayo!" Nanlaki ang mata ko at balak na sanang bumaba ng kama ng bigla akong kargahin ni sebastian.

Binuksan nito ang pinto at bumungad saamin si rose na aligaga, napatulala pa ito ng ilang segundo bago naiilang na naunang mag lakad.

"Where's eli rose?"

"A-ano pong nangyari sa paa nyo ma'am... Ah si eli po nandon po sa may swimming pool." Tumango naman ako, i trust eli, matalino ito alam kong hindi sya mapapahamak kaya agad kaming dumiretso sa kwarto kung nasan rinig ko na kaagad ang pag iyak ni von..

Oh god! Inilapag ako ni sebastian sa kama, hindi ko ininda ang hapdi ng sugat ko, kaagad kong binuhat si von na walang humpay sa pag iyak at pulang pula na ang mukha. Oh no ... I wiped my cheeks as tears escaped my eyes.. hindi ko alam pero sa tuwing umiiyak ang mga anak ko pati ako naiiyak nadin. I am hurting...

Tumahan na ito at nakatulog kaya muli ko itong inihiga sa kama, si rose naman ay pinuntshan si eli sa labas. I looked at sebastian who's looking intently to my son who's sleeping peacefully.

Kita ko ang pag lunok nito at ang pananabik na mahawakan ang bata.

"Why.. why didn't you tell me ..."

"Mama! Saan ka nag punta??" Napabaling ang paningin ko kay eli na kapapasok lamang ng silid.
I looked at sebastian who's looking at eli. Hindi ito makapaniwala habang nakatitig sa repleksyon nya. They are the same... My son is a replika of him ..

Sebastian's eyes become blood shot, kita ko ang pag pipigil ng mga luhang kanina pa gustong pumatak.

Tumakbo ang anak ko palapit saakin, habol naman ni sebastian ang tingin rito.