1 hafta sonra...
Eve gelmiştim Baran'ı en son hastanede görmüştüm bu zamana kadar beni hiç aramamıştı acaba Baranla annem mi konuşmuştu en son bana birlikte konuşacağımızı söyledi ama bu konu da Baranla konuşacak bişey yoktu ki...
Artık pek bir ağrım kalmamıştı okula 1 haftadır gitmiyordum Asena okuldan çıkınca bize geliyordu olayları ve dersleri anlatıyor ödevleri beraber yapıyorduk.Ama Baran hakkında ne olduğunu Asena anlatmıyordu kaç kez sordum ama geçiştirip durdu.
-Asena
-Hı
-Baran,Baran hakkında neden benimle konuşmuyorsun.
-Ne anlatayım.
-Bilmiyorum sana sürekli soruyorum ama beni geçiştirip duruyorsun.
-Defne anlatacak bişey yok.
-Ya nasıl yok Asena! sana sürekli soruyorum asla yanıt alamıyorum.
-Beni sıkıştırıp duruyosun işte, sorunda bu ne diyeceğimi bilemiyorum.
Ortam iyice gerildi.
-Ben okula gelemiyorum ve Barana da ulaşamıyorum sana soruyorum anlatmıyorsun ben nereden öğreneceğim Baranın ne yaptığını veya nasıl olduğunu?
- Defne doğru söylüyosun ama...
-Ya ne ama ne Asena, Baran benim erkek arkadaşım ve onu merak ediyorum.
Başını salladı.
-Ee anlat artık.
-Baran okula hiç gelmedi yani o yüzden geçiştiriyorum çünkü sen gelmediğini öğrenirsen daha çok merak edicektin ve çok fazla düşünecektin bende öyle olmasını istemedim ve bu yüzden sana anlatmadım.
-Hı ?dedim anlamadan "ama neden gelmedi ki."
-Sen gelmedin diye gelmemiştir heralde sevgilisiniz sonuçta.
Sırf benim yüzümden okulumu asmıştı,bu olmamalıydı.
-Ne alakası varki yani bir insan bunun için okulumu asar.
-Ya nolucak sanki Defne erkek arkadaşın o senin hem okul onun için önemli değil ki abartma.
O zaman neden aramadı beni madem bütün gününü evde geçiriyor neden mesaj atmadı bana.
- Ama Defne o da zor zamanlar geçiriyor sen iyileş bol bol konuşursunuz.
-Tamam doğru diyorsun bişey yoktur herhalde.
-Heh,biraz rahat ol gel bi kahve içelim.
Asena mutfakta kahveleri yaparken ben de Barana mesaj attım son görülme tarihi bir hafta önceydi nasıl bu kadar uzun bir süre telefonuna bakmamıştı aklımda o kadar soru vardı ki başım ağrıyordu.
Kapı çaldı annem odama girdi bende irkilerek gözlerimi açtım yine uyuyakalmışım. Asena bana kahve yapmıştı onu da içemedim !of.
"Defnecim uyuyakalmışsın Asena beni aradı bende yeni geldim zaten Asena da ben gelince çıktı"
"Tamam anne" dedim ve diğer tarafa dönüp yatmaya devam ettim. Annem odadan çıkınca elim telefonuma gitti ama bu sefer ondan mesaj gelmişmi diye bakmadım madem o benim mesajlarıma bakmıyor o zaman bende sabredebildiğim kadar bakmamaya çalışacaktım.
Yataktan çıktım,çalışma masamı ve odamı toparladım sonra mutfağa geçip ilaçlarımı aldım ve kendime ayılmak için bir kahve yaptım.
Odama geçtim kapıyı kapattım ve masamın başına oturdum sadece ne yapacağımı düşündüm Barana nasıl ulaşacağımı ve ona ulaştığımda ne yapacağımı...
Aklıma Ediz geliyordu ona mı yazsaydım.Hayır yazmamalıyım çünkü Baran Asenaya yazmadı o yüzden Edize yazmamalıyım. Ee o zmn ne yapacağım of çıkmaz sokakta gibiyim.
İnstagram:zorla_ask
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zorla Aşk
Teen FictionDefne adında güzel bir kızın lise aşkını,lise de yaşadıklarını ve daha sonraki hayatı sizlerle, bu acı ve mutluluk dolu hikayeye sence de hazır mısın?