9. BÖLÜM SON SES AŞK

58 5 20
                                    

-Defne?

-...

-Defne, iyi misin?

-...

-Biliyorum,biraz hızlı oldu ama dayanamadım.

-...

-Bak ben seni çok seviyorum, bana güvenebilirsin.Lütfen sadece bir şans ver Defne.

Baran beni sevdiğini söyledi.

Ama çok ani oldu,ne tepki vermeliydim?

Boyununa mı atlayacaktım yoksa kaçacakmıydım?

Ben kaçmayı seçiyordum... Her zamanki gibi.

Aniden yerimden kalktım ve baş dönmesi hissettim ama umursamadım çünkü kaçmak zorunda hissediyordum.

Baran başımın döndüğünü anlamış olacak ki beni kucağına alıp -Evettt Baran beni kucağına aldııı-koltuğa oturttu.

Anlamsız gözlerle ona baktım.

Boğazımı temizledim ve neden titrek olduğunu bilmediğim sesimle konuştum.

-Gerek yoktu,alıştım zaten.

-Gerek vardı.

-Yoktu!

-Yere düşseydin ne olacaktı.

-Düştüğüm gibi de kalkardım!

Diye bana aşık olan çocuğu tersledim.

İç ses - Defne,bakıyorum da sen de alıştın hemen aşk falan demelere sende istiyorsun belli ki.

-Hayır yok öyle bir şey!

Gerçekten iç sesimi bile terslemiştim şu hale bak.

-Artık yanında ben varsam incinmeyeceksin.

-Her zaman yanımda olacağını kim söyledi?

-Ben.

Sesi çok kararlıydı.

-Bu zamana kadar yanımda değildin, şimdi mi yanımda olacaksın.

-Ben her zaman yanındaydım,sen farkında değildin.

Ne zamandır yanımdaydı yoksa beni takip mi ediyordu? En rezil hallerimi düşününce umarım beni uzun zamandır takip etmiyordur.

Konuyu değiştirmeye çalıştım.

-Hem sen beni neden buraya getirdin?

-İyi hissetmen için.

-Nasıl iyi hissetmem için , burada ne yapacağım?

-Doğa sana iyi gelir.

Doğayı çok severim ama bunu Baranın bilmesi imkansız...

Gerçi Baran EVREN'den söz ediyoruz.

-Teşekkür ederim...

Birbirimize gülümsedik.Sonra Baran üst kata çıktı ve bende etrafı detaylıca inceledim, ev o kadar güzel ki keşke Baran bu evi bana verse.

Baran aşşağı indi.

-Defne.

-Efendim.

-Teklifime hala bir şey demedin.

-Ne teklifine?

Diyerek anlamamış gibi yapmaya çalıştım ama olmadı.

-Neyden bahsettiğimi biliyorsun.

-Aaa o mesele...Baran,ben bilmiyorum.

-Neyi?

-Yani daha önce birisiyle birlikte olmadım.

-Ben de olmadım ama hiç mi olmayacak?

Baran gibi birçok kişi tarafından kovalanan kişi ninmi sevgilis olmamış , imkansız!

-Hayır ama...

-Ne ama Defne?

-Baran ben..

-Beni sevmiyor musun?

-Hayır ben seni çok seviyorum Baran .

-Eee o zaman ne var?

-Baran benim denge kaybım var bunun ismi Tıpta Vertigo yani olur olmaz yerler de başım dönüyor kim böyle bir kızla sevgili olmak ister ki?

-Ben seninle ne olursa olsun birlikte olmaya varım düşersen de beraber kalkarız.Defne yeter ki sen tamam de ben seninle tamamım.

Biraz bekledim ve sonra anladım ki Baran gerçekten beni seviyor.

-Tamamm
Dedim kocaman gülümsememle.

Gözleri parladı ve o da ilk defa gördüğüm o içten kocaman gülümsemesiyle bana karşılık verdi...

-Öyleyse benim sevgilimsin Defne...

Zorla AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin