Ya O Da İstiyorsa? (BakuDeku)

Ufak Bir Trip

Katsuki “Kacchan” Bakugou

Şokla ablamın sağ yüzük parmağındaki gümüş parçaya baktım. Olmuş olamazdı, değil mi? O piç, ablama evlilik teklifi etmiş olamazdı...

Olmuştu işte.

Yataktan kalkıp inanmamazlıkla Emi'ye baktım. Gerçek miydi lan bunlar? Tamam, günahkâr bir erkeğim ama bunlar gerçek olamazdı...

Gerçekti. O boktan yüzük gerçekti.

Sadece odadan çıktım ve kendi odama girip kapıyı kilitledim. Kendimi yatağa bırakıp başımı ellerimin arasına aldım. Şimdi her şey anlaşılmıştı. AVM'nin üst katına bu yüzden çıkmışlardı. Yüzük almak için.

Ben de bu numarayı mal gibi yemiştim.

Yatağın çarşafını sıkıp doğruldum ve tekrar ayağa kalkıp yaoilerden birini aldım. Bunu okuyasım bile yoktu. Mod gitmişti amına koyayım.

Kapı çaldığında kaşlarımı çattım. Emi'nin benden özür dileyeceğini düşünerek kapıyı açtım. Evet, gelen Emi'ydi. Ama dedikleri farklıydı.

“Bak Katsuki, evet, kardeşimsin. Seni üzmemek için sizi öğrendiğim zamandan beri istemediğin bir şey yapmadım. Ama şimdi sen, benim hayatımın her kısmında istediğim bir şeyi istemiyorsun. Özür dilerim, ama bu sefer yapmayacağım. Bu yüzük, parmağımda duracak. İster öfke krizi geçir, ister trip at, ister küfret, umurumda değil. Bu sefer senin istediğini değil, kendi istediğimi yapacağım.”

Duyduklarımla iyice şoka girmiştim. Emi ciddi miydi? Cidden onunla evlenecek miydi? All For One'ın oğluyla?

“Siktir git,” diye mırıldandım. O sadece başını salladı ve buradan uzaklaştı. İnanmak istemiyordum şu an. Öfkem yine tavan yapmaya başlıyordu. Tamamen gitmeden önce bana baktı.

“Tomura'ya ‘All For One'ın oğlu’ diyorsun ama, peki Izuku ne, Katsuki?”

Öylece kaldım. Haklıydı. Ne yazık ki haklıydı. Ama ne bileyim, ısınamıyordum o şerefsize.

Kapıyı kapattığında kilitledim ve boş boş kapıya baktım. Normalde moralim bozulduğunda ablam yanımda olurdu, ama şimdi moralimi direkt bozan oydu. Hayat aşırı saçma bir boktu.

Trip yiyecekti tabii ki. Başka ne bekliyorsunuz?

Koca karı bağırmaya başlayınca göz devirip kapıyı açtım ve çıkıp tekrar kilitledim. O yaoileri ihtiyar bir görse beni sikerdi.

Aşağıya indiğimde yüzümde bir soğukluk olduğunu fark etmiş olmalılar ki, konuşmadılar.

Sadece oturup kahvaltıyı yemeye başladım. Koca karıyla Emi'nin sohbetini dinlememeye çalışıyordum. Zaten sohbet konuları belliydi. Ben de onlara odaklanmadan bir an önce dersime gitmek istiyordum.

Hızlıca önümdeki erişteyi yemeye devam ederken ihtiyar bana baktı. Sanki modum neden düşük merak ediyordu, ama sonradan tekrar önüne odaklandı. Benim çoğu zaman modum düşüktü çünkü.

Ah, neden bunları düşünüyorum ki? Siktir et gitsin!

Yemeği bitirir bitirmez ayağa kalkıp odama çıktım ve sırt çantasını aldım. İki tükenmez, bir defter, eldiven, telefonum bir de kulaklık koyup çantayı kapattım. Hoca bize yine bulaşıkları yıkatmazsa şanslıydık, yemin ederim.

Dışarı çıktığımda Deku'nun da bu tarafa geldiğini gördüm. Aynı üniversitedeydik sonuçta ve dersleri astığımız için sabah derslerinden telafi etmeye çalışacaktık. Beni görünce o da gülümsedi ve koluma girip yanağımı öptü. Tam dudaklarına yapışacaktım ki benden gizli yaptıkları aklıma gelip sustum. Onun da modu bir anlığına düşse de önemsememeye çalıştım. Ama olmuyordu ki anasını satayım!

Çenesinden onu kendime çevirip dudaklarını öptüğümde gülümsemesi geri geldi. Bana sıkıca sarıldı ve gözlerimin içine baktı. Bende o yeşil uçlu saçları karıştırıp önümüzdeki yola odaklandım. Eh, dengem önemliydi.

“Kacchan, iyi misin sen? Sanki sabah tersinden kalkmışsın, diyeceğim de senin düz kalktığın gün yok...”

Ensesine bir tane vurduğumda inledi ve benden uzaklaştı. “Ne dedim ben ya! Gerçekleri açıklamak suç mu?”

Şüpheyle ona baktığımda endişeyle sırıttı. “Tamam, suçmuş...”

En sonunda güldüm ve onu kendime çekip dudaklarını öptüm. Şaşırmıştı. Bir anda kişilik değiştirmemi beklemiyordu. Ben de beklemezdim tabii de, değişmiştim. Aşk beni değiştirmişti.

Üniversitenin önüne vardığımızı fark ettiğinde iç çekip saate baktım. Benim dersime henüz bir saat vardı. Deku'nunkine ise yarım saat.

Deku, bileğimi kavrayıp beni çardaklardan birine oturtturdu. “Kacchan, derdin ne senin? Sabah evde bir şey mi oldu? Kavga mı ettiniz?”

Sadece başımı salladım. Deku da düşünür bir şekilde yanıma oturdu ve gözlerime baktı. “Mitsuki teyze yine ne dedi?”

Başımı eğdim. Ah, Deku... Keşke bu seferki de koca karıyla olsaydı...

Deku anında yutkundu ve çatık kaşlarla eğik başıma odaklandı. “Hayır, hayır... Emi-san ile kavga etmediniz, değil mi? Bu imkânsız... Değil mi, Kacchan?”

Konuşmadım. Sessizlik, yeterli bir cevaptı. İkimiz de konuşmadık. Deku'nun ağzından bir nefes sesi bile çıkmıyordu. İnanmak istemediği belliydi. Sonuçta Emi ve ben, daha çok mükemmel kardeş ilişkimizle tanınıyorduk.

Bizim bile tartıştığımız oluyordu demek ki.

“Yüzük yüzünden mi?”

Deku'ya bakıp başımı salladım. Öfkeyle iç çektiğinde kaşlarımı çattım. Neden öfke dolmuştu bir anda? Benim Deku'ma ne olmuştu lan böyle?

“Haksızsın, Kacchan.” Deku, gözlerime baka baka konuştu. “Emi-san yıllarca acı çekmedi mi? Önce kaçırıldı ve köle oldu, sonra bir anda Gölge Tarikatı'nda eğitilmeye başladı, ustasının ölüm kararını vermek zorunda kaldı, ustası olmadığı için UA'de eğitildi, öz ailesinin aslında onu satmadığını ve zorla kaçırıldığını öğrendi... Son üç söylediğimde onun yanında olan kişi ağabeyimdi, Kacchan. Sence Emi-san, onunla beraber mutlu olmayı hak etmiyor mu?”

Başımı eğdim. Gerçekten fazla mı bencildim ben? Evet, öyleydim. Emi her zaman acı çekmişti ama bunu bizden çok iyi saklamıştı. Ben onun sadece altı senedir hayatındaydım, ama o benim için çok şey yapmıştı. Deku ile olan ilişkime başlamamı sağlayan kişi bile oydu.

Tamam, sabah yüzüne bakmayarak biraz fazla kabalık etmiştim. Hatta belki modunun içine sıçmıştım. Ama bunu her kardeş yapardı, değil mi?

Ne saçmalıyorum lan ben? Ablasını seven hangi kardeş benim yaptığımı yapardı?

Sadece çardaktan kalkıp Deku'ya gideceğimi mırıldandım ve kendi fakülteme doğru yürümeye başladım. Galiba biraz fazla tepki vermiştim...

———————————————————–

835 kelime

Nasılsınız bakalımmm

Ben bok gibiyim, ilham kıtlığı yaşıyorum

Bölüm yazarken dinleyecek uygun şarkı da bulamıyorum amk
Az daha bölümü yazarken “Sen Evlisin” dinleyecektim

Bu arada eski Türk müziği sevenler için Gülden Karaböcek'in “Sen Evlisin” şarkısını öneririm
Mükemmel

Neyse ben sizi tutmayayım
Belo kaçarrr 💜👋🏻