ඉදි කටු තුඩක් වැටුනත් ඇහෙන තරමට මුසල පාලුවකින් මුලු ගෙදරම පිරිල ගියා. මගෙ අතේ තිබ්බ අයිස් ක්රිම් ටබ් එකෙ බිම අත ඇරිලා සි සිකඩ විසිරිල ගියේ. මහා සද්දෙට අතෙ තිබුන හැන්දත් බිම අත් ඇරෙද්දි. මේ ලොකෙ නෙවෙයි ඉන්නෙ වගෙ හැගිමක් මට දැනෙද්දි මම හසිත් බෙබි දිහා බලන් හිටියා.
"හහ්....සි..... සුහ්....ස්දු බේහ්......"
එච්චරයි" මට කියා ගන්න පුලුවන් උනේ එච්චරයි මුලු ලොකෙම මගෙ ඇස් ඉස්සරහා කඩා වැටෙනවා හා සමාන මූසල හැගීමකිම් මගෙ හිතම වෙලා ගනිද්දි, මගෙ ඇස් බොද වෙලා කලුවකින් වැහිලා ගියා. ඉදන් හිටිය මම එහෙම්ම බිමට කඩන් වැටෙද්දි මගෙ ඔලුව ටයිල් පොලවේ වැදෙන්න නොදි අත් දෙකකට මැදි වෙනවා මට යාන්තමට දැනුනා. අපහැදිලිව මට හසිත් බෙබිගෙ කට හඩ ඇහෙද්දි, මම මූසල කළු මහා ආගාදෙක තනි වුණා.
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
"එයාට ඒ ශොක් එක දරා ගන්න බැරි වෙන්න ඇති පුතා..... මමත් එකමයි නොකියා හිමිට කියන්න හිටියේ....."
"අනේ මන්දා බාප්පි..... මම එක එච්චර හිතුවේ නැ..... ශිහ් මටත් තිබ්බා පොඩ්ඩක් හිතන්න එයාට මේ දේ දරා ගන්න බැරි වෙයි කියලා......"
"එක පුතාගෙ වැරද්දක් නෙවෙයි..... ඒ ගැන වැඩිය හිතන්න එපා......"
"ආරද්ට සිහිය ආවද අංකල්......"
"උදේ එයාට සිහිය ආව පුතා..... දැන්නම් රුම් එක්කට දලා ඉන්නෙ...... එත් තාම ඇහැරුනේ නැ......"
"ම්ම්ම්......"
මගෙ ලගින්ම ටිකක් ඈතින් කවුරු කරි කතා කරන සද්දයක් ඇහෙද්දි මම හිමිට ඇස් ඇරියා. ඔලුව බර ගතියක් එක්ක ඇස් ඇර ගන්න අමාරු ගතියක් තිබ්බත් මම කොහොමහරි හිමිට ඇස් දෙක ඇරියා. වම් අත හොල්ලන කොට කැක්කුමක් දැනෙද්දි මම ආලෝකෙට ඇස් හුරු කරන් වට පිට බලන්න ගත්තා. සුදු පාට සිවිලමක් මගෙ ඇස් වලට අහු වෙද්දි වට පිට බැලුව මට තෙරුම් ගියා ඉන්නෙ හොස්පිටල් එකක කියලා. මට ඉස්සරහා ලොකු හාමුයි හසිත් බෙබි කතාවක ඉද්දි මම හිමිට නැගිටලා ඇද වියනට හෙත්තු වෙන්න හැදුවා.
"ඔහ් සපු ඔයා ඇහැරුනාද........ කෝ ඔහොම ඉන්න මම උදව් කරන්නම්...... ඔයා මාව හොදටම බය කරා ළමයෝ......"
YOU ARE READING
SAPU Yizhan | Nonfiction (Completed)
Fanfictionඉරුගල් බණ්ඩාරලා දෙන්නෙක්...... සැගවුණ යටගියාවක්..... නොලැබුණ මව් සෙනෙහසක්..... මේ හැමදේම මැද ඔවුන් සහොදරයන් පමණක්ම වෙවිද?..... 🚫 කතෘ අවසරකින් තොරව උපුටා ගැනිම, කොටස් වශයෙන් පල කිරිම තහනම් 🚫 Start : 04 february 2024 End : 28 august 2024 1# bl s...