"Efendim?" Dedi annem ellerini cenesinim altindan cekip abime kaşlarini catarak bakarken.
Abim boğazini temizleyip, anneme minyonca gulumseyerek, "Yani annecim ayri eve cikmak istiyorum." Dedi.
Bana donerek, "İsterse Yeşimde gelebilir." Dedi ardindan anneme donerek, "Anne artik universiteliyiz! Arkadaşlarimizla kendi hayatimiza adim attigimiz ilk donemdeyiz. Sende kendi hayatina devam edebilirsin. Zaten burada yaşayacağiz! Universitemizin yakinlarinda. Ve eminim ki çok guzel bir evimiz olucak." Dedi abim.
"Oğlum kiminle çikicaksin? Kiz arkadaşınla?! Katiyen. Evlenmeden oyle seyler mi olur?" Dedi annem.
Abim agzini konusmak icin acip ardindan geri kapatinca bakistik.
Anne sana bir haberim var...
Sozun bana devredilgini anlayarak konusma sirasi bana geldigi icin anneme dondum ve yuzumdeki o masum kiz gulumsemem ile, bu gulumsemeyi Emirhan ile ufak temaslarda bulundugumuzda atiyordum ona o da bakislarini kaciriyordu basini iki yana sallayarak, konusmaya basladim.
"Annecim Berna oyle bir kiz degil kesinlikle! Zaten psikoloji bolumune 4,5 ile girdi! Guzel ve ahlakli, terbiyeli oldugu kadar zeki de! Zeki kizlar oyle seyler mi yapar?! Tamam, belki abimi sectigi icin zekasi sorgulanir ama- Oyle birisi degil. Bana guven." Dedim.
Annem, "Ah kizim ah, zaten bende o yuzden zekasinu sorguluyorum. Nasil abini secer!?" Dedi ve ardindan kahkaha patlatti.
Bende annrme katilirken abim goz devirip kollarini onunde bagladi. "Aaa! Bende burdayim. Ayrica ask olsun annecim. Demek oyle?" Dedi abim anneme yukardan bakarken.
Annem ayaga kalkip abime arkadan sarilirken abim ilk basta trip atsada sonradan o da gulerek anneme sarildi.
Abim bana baktiginda annem ile ayni anda, "Yeşim." Dediler gelmem için.
Bende gulerek annem ve abimr sarildim. Annem bizi iki kolunun altina alirken, "Buyudulerde ayri ev istiyorlar ha..." Dedi.
Ben basimi yana yatirirken, "Yaa anne oyle deme. Sadece... Abimleyiz zaten." Dedim
Annem onayla basini salladi. "Ahh ahh..." Dedi uzaklara dalarken. Abimle ben bakistik.
"Neyse." Dedi annem. "Ne yaparsaniz yapin." Dedi ikimizinde yanagini sıkıp masaye geri otururken.
Abim ile birbirimize heyacanla baktik.
ÇOK YAKINDA AYRI EVE ÇİKİYORDUK!
★
"Hoş geldinizz!" Diyip ondeki ve ilk ayakkabilarini cikartan Bernaya kollarimi acmistim ki orospu ilk başta yanimdaki abime sarildi.
"Askiiimm!" Diyerek birbirlerine sarilirlarken gozlerimi hemen korkarak kacirdim. Oghk yani.
"Hos geldinizzz!" Dedim Cansu ve Ceydaya aynu anda sarilirken.
"Hoş bulduk!" Dediler içeriye Berna ve abimle gecerken.
Ardindan Yasir ve Tahir de iki metre boylariyla iceri girerken "Hos geldiniz!" Dedim gulerek.
"Hoş bulduk Yeşim." Dedi Tahir gulumseyerek. Yasirde gulumseyerek elindeki keki bana uzatti. Elime alirken, "Hos bulduk. Bunu Cansu yaptı. Daha doğrusu ikimiz yaptik. Bir daha tuz koymamasi icin." Dedi Yasir gulerek.
Bende gulerken, "İyi bari. Ellerinize saglik." Dedim.
Ardindan ikiside içeriye gecerken elinde poşetlerle, Allahım çok yakısıkli ya, karsimda duran Emirhan birbirimize siritarak bakmaya basladik.
"Elin yanicak guzelim." Dedi son kelimesini sessizce soylerken. Bende "Haklisin." Dedim ve beraber mutfaga gectik.
Ben keki tezgaba birakirken o da elindeki poşetleri masaya biraktiktan sonra kapiyi kontrol edip kapatti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saçmalama O Benim Abim Gibi
Roman pour AdolescentsO benim abim gibiydi. Emirhan sadece abimdi. Ceyda, Berna ve Cansu abartıyordu. Değil mi? Küfür ve argo içerir. 20 Şubat-devam ediyor..