"Aşkım!"
Arkasından koştuğum Dian bana döndü ve gülümsedi, kalabalık koridorda insanların arasında sıyrılıp yanıma geldi,
"Aşkım?""Naber aşkım?"
Yüzümde ki full face gülümseme ile gülümsedi ve kafasını sağa, sola salladı.
"Ne yapıyorsun burada? İksir dersin başladı bile."
"Snape'in muşmula suratını bu gün görememeye karar verdim. Sende dersi ekip son günlerimizi benimle geçirmek istemez misin?""Çok isterdim ama-"
"Ama?"
"Ama ablam geldi, Prf. Dumbledoor'un odasında. Oraya gitmem gerek."Ablan mı? Dian bana bir ablası olduğundan hiç bahsetmedi, oysa ki ailesi hakkında birçok kez konuştuk.
"Ablan mı? Bir ablan olduğundan hiç bahsetmedin?"
Yüzünde stresli bir ifade ile gözlerini kaçırdı,
"Yani şey, pek yakın sayılmayız! O yüzden aklıma gelmemiştir... Şimdi gitmem lazım! Dersten sonra görüşürüz tamam mı?"
Hızlıca arkasını dönüp koridorda koşmaya başladı ve koridorun sonunda son kez bana döndü,
"Çok geç değil! İksir dersine gir!"
Ve koridorda gözden kayboldu.Neydi bu şimdi? Neden bu kadar stres olmuştu ki?
Umursamamaya çalışsam bile son 2 günde olan olaylar kafamı karıştırıyordu, ve aklımda sürekli Mattheo'nun söyledikleri var."Sana Daiman'lar ile iyi şanslar!"
Bir kaç dakika geç bile olsa iksir sınıfına girdim.
"Affedersiniz profesör."
Snape derin bir iç çekti ve kafası ile sıramı işaret etti. Hızlı adımlar ile arkada oturan Enzo'nun yanına oturdum,
"Dian ile takılacağını sanıyordum?"
Enzo'ya döndüm ve derin bir nefes aldım,
"Dian'ın ablası gelmiş, onunla görüşmesi gerekiyormuş."
"Dian'ın ablası mı varmış?"
"Dostum aynı tepkiyi verdim! Aylardır konuşuyoruz ama bana bir kere bile ablasından söz etmedi, açıkçası tek çocuk olduğunu sanıyordum?"
"Neden bahsetmemiş sordun mu?"
"Sordum da 'Pek yakın değiliz, aklıma gelmemiştir, unutmuşumdur' falan dedi. İnsan nasıl ablasını unutur ki?"
"Yani bana biraz yal-""Bay Nott ve Bay Berkshire! Dersi dinlemeyecek kadar önemli olan konunuzu dışarıda konuşmaya devam edebilirsiniz! Dışarı! Slytherinden 20 puan!"
"Sikiyim."
Enzo'nun fısıltısı ile ayağa kalktık ve kitaplarımızı alıp sınıftan çıktık.
"Ne yaptıysak sanki?"
Göz devirdim ve adımlarımı hızlandırdım,
"Boş ver, hadi ortak salona gidelim."
"Sende Dian'dan başka bir şeyi taksan şaşardım."Ortak salona yürümeye başladığımızda koridorun ucundaki Dumbledoor'un odasından yükselen sesleri duyunca hızlıca duvarın arkasına geçtim, Enzo'da hemen arkamdan yanıma geçti.
"Ne old-"
"Şhhh! Sessiz ol, Dian'ın sesi bu."Sessizce duvarın arkasından gelen sesleri dinlemeye çalıştım ama pek bir şey duyulmuyordu. Yalnızca uğultulu bağırmışları duyabiliyordum.
Bir kaç saniye sonra kapı hızlıca açıldı ve Dian hızlı adımlar ile odadan çıktı, arkasından da ablası olduğunu tahmin ettiğim kız."Ablası bu mu? Ne kadar da benziyorlar."
Enzo'nun fısıltısı ile fark ettimde gerçektende çok benziyorlardı."Dian! Koşturmayı keste beni dinle! Biraz olsun aileni umursasan en olur ha?! Bir kere olsun sözümü dinle, senin iyiliğini istiyorum ve sende bunun farkındasın!"
Neyden bahsediyordu bu kız? Dian adımlarını kesit ve ablasına döndü,
"Hay sikeyim ailemi tamam mı?! Siz istemiyorsunuz diye bir şeylerden vaz geçmekten çok sıkıldım artık! Bu son noktaydı Felice! Git ve eve dön tamam mı? Buraya neden geldiğini bile bilmiyorum!"Ve tekrardan arkasına dönüp koşar adımlar ile ara koridorlardan birine girip gözden kayboldu. Ablası bir kaç saniye sadece Dian'ın gidişini izledi ve derin bir iç çekip Dumbledoor'un odasına girdi.
"Neydi lan bu?"
Enzo sorun ile sadece omuzlarını silkti,
"Ailesiyle arası iyi dememiş miydin?"
"Öyle söylemişti, sanırım yalan söylemiş."
.
.
.
.
"Nott!"
Ortak salonda otururken Dian'ın sesini duymam ile kafanı kaldırdım. Salonun ucundan buraya doğru yürüyordu.Ayağa kalktım ve sarılması için kollarımı açtığımda gülümsedi ve hızla bana sarıldı.
"Naber?"
"İyiyim, seni özledim."
dedi ve gülümseyerek geri çekildi,
"Hadi ya?"
Gülerek başını salladı,
"Ne oldu benden beklenmeyen bir hareket mi?"
"Yok canım, genelde sesli söylemezsin."
Sadece gözlerini devirdi, bir kaç adım geri gitti ve elimden tutup çıkışa yürümeye başladı,
"Hadi bahçeye çıkalım."
"Şimdi mi?"
Adımlarını kesmeden bana döndü ve göz devirdi,
"Sen değil miydin son günlerimizi birlikte geçirelim diyen?"
Sadece gülümsedim ve peşinden bahçeye yürümeye başladım.Bahçeye indiğimiz gibi bulduğu ilk boş ağacın altına oturduğu ve bağdaş kurdu,
"Otur hadi."
Hala gülümsüyordu ama ortamda ki gerginliği hissetmemek için salak olmak gerekiyordu.
Söylediği gibi yaptım ve tam karşısına oturdum.
"Nott?"
"Hmm?"
"Senden çok hoşlanıyorum biliyorsun, değil mi?"
Dian benimle bu şekilde pek konuşmazdı, hoşuma gitse bile bu normal değildi sanki?
Gülümsedim ve kafamı salladım,
"Biliyorum."
"Bende senin benden ne kadar hoşlandığını biliyorum. Seninle gerçekten çok güzel vakit geçiriyorum, hatta bu sene başıma gelen en güzel şeysin."En sonunda dayanamadım ve o soruyu sordum,
"Ne oldu Dian?"
Yüzünde ki gülümseme biraz bozuldu,
"Ne demek istiyorsun?"
"Bir şey olmuş belli ki, sen benimle böyle konuşmazsın. Ne oldu?"Gözlerini kaçırdı ve stresli bir gülüş ile başını olumsuz salladı,
"Hayır, bir şey olmadı. Sadece, bilmiyorum bir süre bir birimizi görmeyeceğimiz için seninle rahatça konuşmak istedim. Biliyorsun yarın son gün, sonra 3 ay birbirini görmeyeceğiz."Yalan söylüyordu. Çok açıktı, çok barizdi. Dian suratıma baka baka yalan söylüyordu ama daha fazla ısrar edemezdim.
Gülümsedim ve elimi tuttum,
"Pekala dediğin gibi olsun. Ama bir şey olduğunda bana her şeyi söyleyebilirsin, biliyorsun."
Gülerek başını salladı ve dudaklarıma hızlı bir öpücük bıraktı,
"Biliyorum."
Bir kaç saniye sustu ve devam etti,"Sana her şeyi söyleyebilirim."
✰
✰
✰
✰
𝘚𝘌𝘓𝘈𝘔
Aynen kanka bu kadar düzenli bölüm atmasan mı dediğinizi duyar gibiyim aynını bende diyorum genelde.
Açıkçası şu 2 haftadır okul bahane 3-5 güne Türkiye'ye geliyorum baya heyecanlıyım, tatil ayağına her gün dışarıdayım baya boşladım özür dilerim.
AMA BÖLÜM HAKKINDA NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ????
Hiç aksiyon yok gibi oldum ama merak etmeyin olaylar yeni başlıyor.
Bölümü beğendiyseniz vote ve yorum bırakmayı unutmayın!
Çok öpüldünüz!<333
ÅÄ°MDÄ° OKUDUÄUN
ððžðœ ðÌð·ðœð®ð»ð®ðŒðœð®ð⢠ðð©ðŠð°ð¥ð°ð³ðŠ ðð°ðµðµ
Fanfictionðºðððððððð ðœððððð ðððð¢ðððð. ðððððð¡ ððððŠððð¢ð, çÌððÃŒ ð ððð ððâð ððð§ðð ð ððıððððıðŠðıð. ðððððð¡ ððððŠððð¢ð, çÌððÃŒ ð ððð ððâð ððð§ðð öððððððŠððð. ðððððð¡ ððð...