𝓝𝓸𝓽 𝓘̇𝓷𝓽𝓮𝓻𝓮𝓼𝓽𝓮𝓭• 𝘛𝘩𝘦𝘰𝘥𝘰𝘳𝘦 𝘕𝘰𝘵𝘵

𝑌𝑜𝑢 𝑊𝑖𝑙𝑙 𝐵𝑒 𝑀𝑖𝑛𝑒

Gülümsemesini hiç bozmadan elinde ki parşömeni katladı ve ayağa kalkıp merdivenlere yürümeye başladı. Arkasından baktığımda merdivenlerin en başında bana dönüp alaylı bir gülüş attı ve tüm merdivenleriyle hızlı adımlar ile çıktı.

Bir dakika? Az önce ne oldu? Red mi edildim?
Tamam bu pek sık olmaz neredeyse hiç.

"Bu iş giderek daha da çekici oluyor!"
.
.
.
.
"İksir dersini seviyorum!"

"İğrençsin Enzo! O kokuşmuş Snape ve aptal Gryffindorlar ile aynı sınıfta 1 saat geçirmketen nefret ediyorum."

Draco ve Enzo'nun küçük tartışması ile birlikte İksir sınıfına girdik. Girdiğimiz gibi sınıfa kısa bir göz attık. En arka 4lü boştu, sıraların arasından geçip sıramıza yerleşti. Etrafa baktım ama Dian burada değil.

"Dian yok."

Enzo beni umursamadı bile, çantasından kitabını çıkarmak ile meşguldü. Derin bir nefes çekip önüme döndüm, ki o sırada önümde oturanın Dian'ın oda arkadaşı Milen olduğunu fark ettim.
İşte bu iyi bir fırsat. Enzo'nun elinde ki kalemi aldım ve Milen'in omuzunu dürttüm. Derin bir nefes alıp arkasını döndü. En güzel gülümsememi takınmaya çalıştım.

"Ne var Nott?"

"Dian nerede?"

"Sanane be Dian'dan?"

"Ne bağırıyorsun kızım?! Söylesene nerede? Neden gelmedi?"

"Ge-"

Milen daha lafını bitiremeden sınıf kapısı açıldı ve içeri Dian girdi.

"Al geldi, mesut ol."

Elinde ki kitaplar ile orta sıralarsan birine oturdu. Yanın da kimin oturduğunu görmek için kafamı biraz eğdim. Ve tanrım yanlış mı görüyorum Granger'ın yanında mı oturuyor? Hızlıca Draco'ya döndüm.

"Dian Granger ile oturuyor!"

"Tanrım o bulanıkla mı? Bu kız salak olmalı."

Blaise ikimizi de bölerek kafasını olaya soktu.

"Görüyorsanız başka boş yer yok ileri zekalar?"

"Hey kucağıma oturabilirdi!"

Herkes salakmışım gibi gülüp önüne döndü. Ve hemen sonra Snape içeri girdi, bu gün Amortentia yapacağımızdan falan bahsetti. BU AŞIRI İYİ BİR FİKİRDİ! Böylece Dian benden hoşlanıyor mu anlayabilirim! Sıralarımızdan kalkıp arka tarafta ki iksir masalarına gittik.
Dian bu defa Slytherin'li bazı kızların yanında oturuyordu. Ne kadar kabullenmek istemezsem bile Dian bir kez bile dönüp bana bakmamış, gözünü bile kaydırmamıştı. Ama olan belliydi, peşinden koşmaktan zevk alacağım. Hızlı adımlar ile ilk kez yaptığım gibi arkasından gelip kolumu masasına dayadım.

"Selam tatlım."

Göz devirip gülümsedi.

"Ne istiyorsun Nott?"

"Biliyor musun Dian? Bu iksiri yapmama gerek yok, ne kokusunu alacağımı biliyorum. Vanilya ve limon."

Gülümsemesini gizlemeden bana döndü.

"Ben ne kokusu alacağım biliyor musun Nott?"

"Nedir o?"

"Hiçlik."

Dediği gibide olmuştu, ben bahsettiğim kokuyu alırken Dian hiç koku almadığını söylemişti.
Tamam bana aşık olmaya bilir ama benden hoşlandığına eminim. Kesinlikle yalan söylüyordu.
Ders çıkışı koşarak koridorda yürüyen Dian'a yetiştim, etrafında arkadaşları vardı.

"Dian!"

Tüm kızlar bana döndü, sonra Dian onlara gitmelerini ve arkalarında olacağını söyledi.

"Evet?"

"Gerçekten koku almadın mı?"

"Hayır."

"Yalan söylüyorsun!"

"Bu tripler de ne? Benimle dün tanıştın ve sana aşık olmamı mı bekliyorsun?"

"Yani genelde kızlar bana ve karizmama dayanamaz."

Son söylediğimi bir kahkaha attı ve bana bir kaç adım yaklaştı.

"Sana söyledim Nott, şansın yok. Hem de hiç."

"Göreceğiz Damian."

"Neyi?"

Benden biraz kısaydı. Onun boyuna eğildim ve kulağına fısıldadım.

"Benim olacaksın."

✰
✰
✰
✰
𝘚𝘌𝘓𝘈𝘔
Vote bırakmayu unutmayın!!
Teşekkür ederimm!!! <333