អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]

ភាគ3

មកតសាចរឿងបន្តទៀត
   " មកឈប់និយាយគ្នាពួកយើងញាំបន្តម៉ងទៅមុននិងញាំ ១ ២ ៣ញាំ” មើលទៅគ្រួសារគេដូចជាមានសុភមង្គលណា សូនូបានងាកទៅមើលសៀវភៅមួយដែលនៅលើងសៀវភៅនិងហាមានរូបមនុស្សប្រុសម្នាក់  តាមពិតទៅសូនូចូលរៀនសាលានិងក៏ដើម្បីម្នាក់ប្រុសនិង គេនិងឈ្មោះជេយ៍ សូនូនិងឃើញពេល គេធ្វើសខាសាលា ជេយ៍បាននិយាយថា
" សាលនេះគឺជាសាលាគ្រប់គ្នាដែលរៀននៅសាលានេះ គឺសឹកសឹងតែជាកូនអ្នកមានតែថាយើងកុំខ្វលទោះបីជាសិស្សអាហារូបករណ៍ក៏ដោយតែសាលានេះហាគឺជាសាលាបង្រៀងគ្របគ្នា យើងមិនត្រូវប្រកានពីវណ្ណៈ ឬ មួយក៏សង្គមទេ ខ្ងុំសង្ឃឹមថានៅថ្ងៃអនាគតអ្នកទាំងអស់និងមានក្តីសុបិនមួយហើយអ្នកទាំងគ្នានិងសម្រាចនៃក្តីសុបិននោះនេះជាពេលវេលារបស់យើងយើងត្រូវតែជឿងជាក់លើខ្លួននិងដើរតាមក្តីស្រមៃពេលនោះយើងនិងមានអនាគតដលភ្លឺស្វាង” ថាគ្របគ្នាពេញចិត្ត របស់សម្តីរបស់បងជេយ៍យើងនេះណា (បងជេយ៍ក្តីរឿងនេះអ្នកចេះដឹង)
   
…កន្លែងញាំអាហារសាលា

ចិងហើយស្មានេះសូនូនៅតែមើល បទបង្ហារបស់បងជេយ៍យើងទៀត ពេលនោះហាលឺសម្លេញហឺចេញមក កន្លែងញាំអាហារសិស្សធម្មតានៅខាងក្រោយតែកន្លែងញាំអាហាររបស់F4នៅខាងលើ គ្រានតែបង្ហាខ្លួនគ្របគ្នាស្រែកអូ ពេញនិងដូច ឃើញដារ៉ា សូនូយើងក៏ឆ្លៀតងាក់មើលបន្តដែល សូនូកំពុងថាថ្ងៃមួយគេនិងខ្លាចជាអ្នកបានកាតក្រហម កំពុងតែអង្គុយសេដពេលនោះស្រាប់តែយូណាបានចូលមក
   “តើឯងកំពុងមើលវិដេអូរបស់បងជេយ៍មែនទេ"យូណាសួរ
   “តើឯងស្គាល់បងជេយ៍ដែលមែន" សូនូ
   “គឺដោយសាតែបងជេយ៍ទើបខ្ងុំសម្រាចមករៀននៅទីនេះ" យូណា.  (បងជេយ៍គាត់រាងមានឥទ្ធិពលខ្លាំង)
   “កាលពីម្សិលមិញគេ បូលីសាហាវម្លោះយើងអរគុណឯងហើយណាដែលបានប្រាក់ខ្ងុំ"យូណា
  “យើងហាត្រូវបន្តមានភាពស្ងៀមស្ងាត់ទើបវាមានសុវត្តិភាពរហូតទៅដល់យើងរៀនចប់ណា" សូនូប្រាបយូណា
  “ត្រូវហើយយើងត្រូវរក្សាភាពស្ងៀមស្ងាត់និងសុវត្តិភាពដូចដែលបងជេយ៍បានប្រាបយើងនោះអី" យូណានិយាយទាំងអោបសូនូ (ឃើញអត់បងជេយ៍ជាវិរះបុរសម៉ង)
   “យើងទៅហើយណា”យូណាក៏បានដើរទៅ ពេលនោះយូណា បានធ្វើអោយជ្រុះមីរបស់ខ្លួនទៅលើងស្បែជើងបរុសម្នាក់ពេលនេះស៊យធំហើយយូណាអើយ បុរសម្នាក់គឺជា សុង ហ៊ុន សូនូយើងហាក់ដូចជាភ័យជំនួសមិត្តភក្តិ អាបុិយហ៊ុនបានសួរទៅយូណា
   “តើនេះហាជាវិធីដែលយើងទាក់ចិត្តមនុស្សប្រុសមែន" សុង ហ៊ុន សួរចេញមកសមតែមួយដៃររាប់មួយហ
  “សុំទោសផងបងហ៊ុន ខ្ងុំគ្មានបំណងទេចាំខ្ងុំសម្អាត់ស្បែជើងបង ហើយបើលបងមិនពេញចិត្តទេខ្ងុំទិញថ្មីជូនបង” យូណានិយាយទាំងញ័រ
    “អីគេ ទិញថ្មីនាងដឹងអត់ស្បែជើងញុមទិញមកពីប៉ារីហើយមានតែមួយគូនិងទេក្នុងតើនាងមានសមាតិភាណធ្វើវាអោយខ្ងុំអត់” សុង ហ៊ុន
    “ហឺយ ហ៊ុនអើយមើលទៅនាងដូចជាគួរអោយស្រឡាញ់ណានិយាយជាមួយនាងអោយស្រួលតិចទៅវើយ” ជេគ និយាយទាំងញញឹម
      “បងអោយខ្ងុំធ្វើអីក៏ញុមព្រមដែលអោយតែបងព្រមអទោសអោយញុម” យូណានិយាយទាំងរកយំ
      “ចិងនាងលិតសម្អាត់ស្បែរជើងញុមទៅបើលនាងធ្វើបែបនេះញុមមិនប្រកានទោសនាងទេ” សុង ហ៊ុន
  សូនូយើងហាដូចជាទ្រាំលែងបានហើយគ្រប់គ្នាបានទះដៃរគ្រាំទ្រអោយយូណាលិតស្បែជើងនិងទៅ សូនូយើងដូចទ្រាំលែងបានងើបជេមួយសិន (កូនហាកុំនាំទុកដាក់ខ្លួនហាម៉ែប្រាប់)  សូនូបានដើរទៅខាងមុខf4ទាំងបួន សុង ហ៊ុន រួចគេក៏បានជះទឹកដាក់សុង ហ៊ុន
         “តើឯងធ្វើអីនិង” សុង ហ៊ុន
          “វាច្រើនពេកហើយ ដែលអោយលោកគេលិតស្បែរជើងលោកនិងវាលើសលប់ពេកហើយ” សូនូ
         “មិចឯងហ៊ានិយាយចិងដាក់យើង” សុង ហ៊ុន
         “មកពីលោកឯងជ្រុសហួសហែតពេល លោកឃើញថាមិត្តញុមគ្មានបំណងហើយ តែលោកអាចអទោសអោយនាងបានអត់” អាបុិយនិងឃោឃៅ
         “អត់អីទេយើងនិងលើកទោសអោយ មិត្តឯង ខ្ងុំនិងធ្វើតាមបញ្ជារបស់ឯង " សុង ហ៊ុនបានដើរទៅបាត់រួចហើយបានដើរទៅខ្សឹបប្រាប់យូណាថា
           “នាងពិតជាសំណាងមែនដែលមានមិត្តល្អ" សុង ហ៊ុននិយាយហើយគេនិងក្រុមគេដើរចេញទៅ
 
បន្ទាប់ពីនោះពេលដែលសូនូបើលទូរមកឃើញកាងក្រហមដូចច្នេះគេនិងត្រូវបានគេបូលី សូនូឃើញកាតក្រហមនោះភ្លាមនាងបានទានកាតក្រហមរួចហើយរត់ចេញ តែថាគ្រប់សកម្មភាពសូនូទាំងសិស្សនៅទីនេះតាមប្រមាញ់រូបរបស់សូនូ 
       “ញុមឈឺក្បាល់ខ្លាំងណាសុំទៅបន្ទាប់ពេទ្យបន្តិច”
រួចហើយគេក៏បានដើរចាក់ចេញទៅ សូនូយើងនៅក្នុងបន្ទាប់ពេទ្យហើយតើថាកំពុងតែភ័យ គេកំពុងតែមើលសារនៅក្នុងគ្រុបគឺថានៅក្នុងគ្រុបនោះពួកគេផ្តលព័ទ័មានអោយគ្នាលឿមែនទេ ស្រាប់តែពេលនោះមានអ្នកណាគេមិនដឹងទេបើលទ្វាចូលមក សូនូរហ័យដែល គេបានទានក្រណាតនិងបិតជិត តែតាមទៅពួកអាបុិយនិងតាមរកសូនូយើងព្រោះលឺគេថាសូនូ ចូលបន្ទាប់ពេទ្យ (ថាមែនថាកុំអត់ជឿងម៉ែទេ) សូនូយើងកំពុងទេសម្លឹងរកកន្លែងរត់ ពួកអាបុិយពីពីអ្នកបានដើរឆែថាពួកគេដើរជិតដល់សូនូហើយតែសំណាអីអ្នកគ្រូពេទ្យបានដើរចូលមក
        “ហើយពួកឯងចូលមកទីធ្វើអីគេ” អ្នកគ្រូពេទ្យ
        “ពួកញុមឈឺអ្នកគ្រូហើយចងមកទីនេះអោយអ្នកគ្រូពេទ្យពិនិត្យតិច” អាពួកបូលីគេ
តែថាមុនចេញទៅអាបុិយមួយនោះនៅឆ្លៀងក្រឡេចមើលទៀត ខ្លាចថាសូនូលាក់ខ្លួននៅទីនេះ
សូនូយើងបានគេចខ្លួនមកដល់កនកឡេងមួយថានៅទីនោះអតមានមនុស្សទេមើលអាចមានសុវត្តិភាព
       “មិនដឹងជាកម្មពារស្អីទេ ដឹងចិងមិចងជួយទេមកនាំទុក្ខដាកខ្លួន” សូនូ
តែថាតែគេចេញមកមានគេចាំធ្វើបាបនាយតូចយើងមានសិស្សមួយក្រុមហាកានបាលមួយកន្តក់សូនូយើងដើរកានបានដួលគ្នាពួកនោះក៏បានសើចចម្អអោយសូនូយើងទៀតហើយពួកគេក៏បានរត់ចេញទៅ
        “ពួកអាឆ្គួតនេះ វើយពួកឡប់នេះវើយ មិចបនធ្វើចិងដាក់យើង” សូនូស្រែជេ សូនូក៏បានទម្លាក់ទឹកមុខចុះគេបានដើរងាក់ទៅមើលនារីម្នាក់ តាពិតនារីម្នាក់គឺ យូណា
        “យូណា យូណា ឯងមកធ្វើអីណៅទីនិងហើយយូណាឯងាុខសប្បាយអត់មានគេធ្វើបាបអត់និង” សូនូ សួរទៅកានយូណា សូនូយើងកំពូលមនុស្សម៉ងខ្លួនឯងត្រូវគេធ្វើបាបហើយឆ្លៀតបារម្ភពីមិត្ត រកណាមិត្តចិង
     “មិនបាចបារម្ភពីយើងថារឿងពិនយើងអាចធ្វើវាបាន”សូនូ  យូណាហាក់ដូចជាឃើញអ្វីម្យ៉ានាងក៏បានរត់ទៅខាងក្រោយវិញ ហឺអាណិតសូនូមែនទេនៅពេលសូនូជួបទុក្ខលំបាបអត់មានពីណាគេនៅជិតសោះ សូបីតែយូណាដែលនាងធ្លាប់បានជួយទេគេក៏មិនបាននៅជិតនាងដែល
កំពុងទេសេដនិងហាមានពីណាមិនដឹងទេចាក់ទឹកពីលើមកហើយឆ្លៀតបោះកន្សែរមកមួយទៀត មិនត្រឹមតែបុិយនិងទេយកសម្រាមមកចាក់បន្ថែមទៀត កម្មពាម៉ងសូនូញុម

…លើងដំបូងអាគារ
សូនូមកស្រែកទៀតហើយតែថាខាងលើងនិងជាអាសនៈរបស់ប្រូលហុឺចិងហើយ ហុឺគេនៅទីនោះហុឺបានឈរមើលសូនូនិងស្រែ
  “កន្លែងនិងធ្លាប់តែស្ងាប់ស្ងាត់ហើយឯងមកស្រែកអីនៅនិង" ហុឺ. ហុឺឃើញសូនូយើងសើមពេញខ្លួនអស់ក៏បានអោយសូនូយកក្រណាតនិងជូតខ្លួនសិនទៅ សូនូយើងដំបូងរាងចងភ័យដែល តែឬហុឺនិយាយបែបនេះគេរាងធ្វើឥវិយាបថបន្តិច សូនូរាបនិងចេញពីហុឺតែត្រូវហុឺអូសដៃរមកវិញ
      “លែងញុមណា លែងញុម”សូនូស្រែក តែត្រូវហុឺយកដៃខ្ទាប់មត់មិនអោយស្រែទៀត គឺដោយសាតែមានសិស្សបីអ្នកលើងមកខាងលើ
       “បងហុឺមានឃើញសូនូ”ពួកគេសួរទៅកានហុឺ
       “ពួកឯងខ្វាក់ភ្នែកមែនមើលៗមានឃើញអត់” ហុឺ សឹង
ពួកគេលឺហើយក៏បានត្រឡប់ទៅខាងក្រោមវិញ។

____To be continuing ___
បើលអត់ល្អមើលខលមិនប្រាបផង