ព្រឹកឡើងសូនូបានងើបពីគេង គេបើលភ្នែកមើលទៅឆ្វេងមើលទៅស្តាំងអត់ឃើញពួកនាយក្រាយ សូនូងើបមកគេក៏បិតភ្នែកសម្រក់ទឹកភ្នែក មុននឹងចុះពីលើពូកដើរទៅបន្ទប់ទឹកយ៉ាងលំបាកលំប៊ិន ពេលនោះឈាមក៏ហូនៅចង្ហោះជើងសូនូលាយនិងទឹកដែលពួកនាយក្រាយបន្សលទុកអោយ សូនូ សូនូឃើញចិងគេក៏បិតភ្នែកព្រោះមិនចងឃើញសូនូដើរមកឆ្លុះកញ្ចក់ឃើញថាករបស់គេពោពេញទៅដោយស្នាមខាំ ចំណែកក្បាល់ក៏បែក ហើយមុខមានស្នាមទះសងខាងមាត់ក៏បែកសូនូយកដៃរមកប៉ះរបួសខ្លួនទាំងទឹកភ្នែក ហើយសូនូគេក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយនៅលើឥដ្ឋការ៉ូក្នុងបន្ទាប់ទឹកដោយអោបជង្គង់យំយ៉ាងខ្លាំង
"ប៉ាម៉ាក់កូនឈឺណារាងកាយទាំងមូលរបស់កូនឈឺខ្លាំងណា"សូនូនិយាយទាំងទឹកភ្នែក សូនូក៏បន្តនិយាយទៀត
“ទាំងអស់នេះគឺជាមនុស្សដែលខ្ងុំស្រឡាញ់បំផុតធ្វើដាកខ្ងុំ ហឹក ពួកគេថាស្រឡាញ់ខ្ងុំតែពួកគេធ្វើបាបខ្ងុំហេតុអីក៏ខ្ងុំជួបរឿងបែបនេះហេតុអីតើពួកគេចាត់ទុកខ្ងុំជាស្អីទៅ ជាឆ្កែឬបក្សីនៅក្នុងទ្រុងដែលពួកគេសម្រាប់លេងសើចពេលណាក៏បាន ខ្ងុំក៏ជាមនុស្សម្នាក់ដែលតើពួកគេចងឃុំខ្ងុំក្នុងផ្ទះបែបនេះដល់ពេលណាទៅ "សូនូនិយាយទាំងសើចផងស្រែកយំផងដូចមនុស្សឆ្គួតគេពេលនោះស្ទើតែក្លាចជាមនុស្សឆ្គួតទៅហើយ ក្រោយពីយំហើយសូនូគេក៏ទៅងងូកទឹកងងូកទឹកហើយសូនូក៏ចេញមកក្រៅមកឈរមុខកញ្ចក់រួចក៏និយាយ
"ថ្ងៃណាមួយខ្ងុំនិងរត់ចេញពីកន្លែងនេះអោយបាន សុងហ៊ុន ជេគ នីគី ហុឺសឹងពួកលោកជាមនុស្សអាក្រកបំផុតដែលខ្ងុំស្អប់ខ្លាំងជាគេពួកលោកធ្វើអោយធ្វើឲ្យខ្ងុំឈឺចាប់ ខ្ងុំស្អបពួកលោកខ្ងុំចំពោះពួកលោកគឺមានតែការស្អបខ្ពើមតែប៉ុណ្ណោះ"សូនូនិយាយទាំងទឹកភ្នែករួចគេក៏ដើរលើងទៅគ្រែគេងព្រោះពេលនេះគេគ្មានកម្លាំងទេ ចិងហើយគេសុំគេងយកកម្លាំងសិនកាតមកមើលហាងចែហាវិញជុងវ៉ុនគេឆ្ងលមេនទេបាតសូនូឡើងប៉ុន្មានថ្ងៃ មិនឃើញមកហាសោះខលក៏មិនចូល
"ចែ ខ្ងុំភ័យណាបាតនាងនូប៉ុន្មានថ្ងៃហើយតិចវាមានរឿងអីទៅចែ"ជុងវ៉ុននិយាយទៅចែហា ចែហាក៏តប
"ប្រហែលមិនអីទេដឹងឯងកុំគិតច្រើនពេលប្រហែលគេ
រវល់ដឹង"ចែហាតបទៅជុងវ៉ុនវិញទាំងទឹកមុខធម្មតា
"តែវាខុសណាចែរាល់ដងនាងនូ តែងតែឆាតមកខ្ងុំតែលើកនេះវាអត់ឆាតមកសោះហើយពេលខ្ងុំឆាតទៅវាវាអត់ចូលមើលទៀត"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងកានទូរស័មជាប់ដៃរ កាតមកយូណារីកិឯងណេះវិញសុខៗម៉ាក់របស់គេក៏បានខល់ទៅគេ ហុឺសឹងក៏មើលឃើញសាព័ត៍មាននីគីក៏ឃើញ ជេគក៏បានឃើញរូបផ្ទាំLEDដែលគេបានផ្សាយចំណែកជេយ៍ក៏បានចូលមកហាងផ្កា
"វ៉ុននីឯងមានកម្រងផ្កាច្រើនអត់ ព្រោះត្រូវកាយកទៅដាក់តុបតែងក្នុងកម្មវិធីលោកយ៉ាង"ជេយ៍និយាយជុងវ៉ុនលើងចិងគេក៏ងក់ក្បាល់ ជំនួយការលោកផាកគាត់បានទូរស័មទៅលោកផាកអំពីបញ្ហាទាំងអស់ដែលត្រូវបានរៀបចំនៅក្នុងពីធីបុណ្យសពលោកយ៉ាង គាត់ក៏ប្រាបទៅលោកផាកថា
"បាតលោកម្ចាសអ្នកប្រុសតូចបានវិលត្រឡប់មកក្នុងកម្មវិធីហើយ"ជំនួយការនិយាយទាំងមើលមុខសុងហ៊ុន មកអេមីនប្រាប់ គឺជាការទទួលមរណៈភាពលោកយ៉ាងគឺជះឥទ្ធិពលខ្លាំងមេនទេ ចែហានិងជុងវ៉ុនបានមករៀបចំនៅក្នុងពិធីបុណ្យសពរបស់លោកយ៉ាងផងដែលពេលនោះជេយ៍ក៏បានមកជួយរៀបចំផ្កា
“មិនបាចជួយទេខ្ងុំអាចធ្វើបាន"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងសម្លឹងមើលទៅជេយ៍ ជេយ៍គេអត់និយាយទេតែគេក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះហើយបានតបទៅជុងវ៉ុន
"ទោះបីជាឯងអត់ប្រាបខ្ងុំថាថ្ងៃនេះរវល់តែខ្ងុំក៏យលច្បាស់ឯងត្រូវតែមានការខុសត្រូវកម្មវិធីនេះអោយល្អបំផុតព្រោះថាតែពេលមានភ្ងៀវចូលនៅក្នុងកម្មវិធីនេះពួកគេមើលឃើញពីការៀបចំរបស់ហាងឯង អាជីវកម្មហាផ្ការបស់ឯងថ្ងៃក្រោយក៏អាចមានការប្រសើរលើង អេដូចបាត់សូនូ"ជេយ៍និយាយ និយាយហើយគេក៏ក្រឡេកទៅរកមើលសូនូតែមិនឃើញ
“អត់ទេ អត់ឃើញគេមកធ្វើការទេមិនដឹងបាតទៅណា តែខ្ងុំឆ្ងលណាពិធីបុណ្យសពគេគិតពីជំនួញដែលហ”ជុងវ៉ុនសួរទាំងឆ្ងលជេយ៍បានតបថា
“ពិតប្រាកដណាហើយទោះបីរពីធីបុណ្យសពរំលឹកដល់អ្នកស្លាប់ប៉ុន្តែកាស្លាប់របស់លោកយ៉ាង នឹងធ្វើអោយគ្របយ៉ាងផ្លាសប្តូលជាពិសេសអ្នកជំនួយធំគឺដូចជាគ្រួសាររបស់យើងនេះឯង"ជេយ៍និយាយប្រាប់ជុងវ៉ុន មកកាតមកមើលសុងហ៊ុនដែលអង្គុយនៅក្នុងឡានវិញ ដែលជំនួយកាលោកផាកបានប្រាប់ទៅសុងហ៊ុនថា
"លោកប្រុសតូចត្រៀមខ្លួនទៅព្រោះលោកប្រុសនិងចូលទៅគោរពសពរបស់លោកយ៉ាងក្នុងនាមជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនUNហើយសហការជាមួយក្រុមហ៊ុនHa"ជំនួយការនិយាយប្រាប់ទៅសុងហ៊ុនសុងហ៊ុនគេមិនខ្វលគិតពីចុចទូរស័ម(មកអេមីនប្រាបតិចហេតុអីបានជាសុងហ៊ុនត្រូវជាអ្នកលើកស្នងដំណែកនៅកូរ៉េវិញ ព្រោះលោកផាកមានក្រុមហ៊ុនពីក្រុមហ៊ុនមួយនៅកូរ៉េមួយទៀតនៅជប៉ុនក្រុមហ៊ុននៅជប៉ុនគឺជេយ៍អ្នកកានកាបអាចនិយាយបានថាជាCEOម៉ង ហើយក្រុមហ៊ុនHaនិងជាក្រុមហ៊ុនមីចែយូណារីកិយើងនិង បានឈបនិយាយហើយ)ងាកមើលជេយ៍វិញក្រោយនិយាយរៀបរាបអោយជុងវ៉ុនស្តាបហើយគេក៏ងើបដើរចេញទៅ កាតមកមើលហុឺសឹងឯងណេះវិញក្រុមគ្រួសាររបស់ហុឺសឹងក៏ផ្តលកិត្តយសមកចូលរួមដែល ព្រោះយើងដឹងហើយថាអាបុិហុឺសឹងជាអ្នកស្នងត្រកូលបន្តពីប៉ារបស់គេចិងហើយគេត្រូវតែមកចូលរួម ហើយក៏មានគ្រួសារបន្តដើរមកនោះគឺគ្រួសាររបស់ជេគ ដែលដើរពីក្រោយប៉ារបស់គេយ៉ាងសង្ហាមុខមាំ បន្តមកគឺនីគីគ្រួសាររបស់គេក៏ដើរមកដែល បន្តមកគឺសុងហ៊ុននិងយូណារីកិពួកគេទាំងពីអ្នកក៏ដើរមកជាមួយគ្នាយ៉ាងស្អិតល្មួត សំណាងហើយសូនូអត់ឃើញបើលសូនូឃើញមិនដឹងគ្នាគាំងចិត្តមិចទេ
“អូនមិនអីទេហេរីកិបងមើលទៅអូនដូចជាមិនសប្បាយចិត្តសោះ"សុងហ៊ុនសួរទៅរីកិ រីកិក៏បែបមកនិយាយជាសុងហ៊ុនទាំងញញឹមតិចៗ
“អូនអីអត់ទេតោះពួកយើងទៅរកកន្លែងអង្គុយទៅអូនដូចជាចុកជើងហើយ"យូណារីកិនិយាយទៅកានសុងហ៊ុនទាំងញញឹម សុងហ៊ុនលឺចិងក៏ញញឹមហើយនាំរីកិទៅរកកន្លែងអង្គុយខាងក្រោយនីគីនិងជេគ ហុឺសឹងពេលនោះនីគីក៏និយាយឌឺទៅយូណារីកិ
“អួយ អាសុងតើគូរដណ្តឹងដលសែនស្អាត់របស់ឯងកើតអីអត់ស្រួលខ្លួនហេ តើត្រូវការអោយពួកយើងជួយអត់ហា"នីគីនិយាយទាំងញញឹមឌឺទៅយូណារីកិ
"គឺខ្ងុំមិនដែលពាក់ស្បែរជើងខ្ពស់ខ្លាំងពេកជាយូមកហើយអញ្ចឹងហើយជើងខ្ងុំនេះវាឈឺ”រីកិនិយាយតបទៅវិញទាំងញញឹម រួចហើយរីកិក៏បានដោះស្បែរជើងរបស់គេ
"ស្បែរជើងខ្ងុំនេះក៏វាធំក្លឹងអាក្រកដែល"រីកិនិយាយលើកស្បែរជើងលើងទៅលើ ជេគឃើញចិងក៏ងើបឈរហើយបានប្រាប
“ខ្ងុំជូនប៉ារបស់ខ្ងុំទៅជួបជាមួយប៉ារបស់អាហុឺសិនព្រោះអីគាត់ខានជួបគ្នាយូហើយអាសុងមើលគូរដណ្តឹងឯងផង"ជេគនិយាយហើយក៏ដឹងដៃរប៉ារបស់គេទៅ នីគីក៏ដូចគ្នា កាតមកមើលសូនូយើងវិញគេក្រោយពីគេងើបពីគេងសូនូក៏បើកព័ត៍មានក្នុងទូរទស្សន៍ឃើញថាមានគេបាននិយាយពីសុងហ៊ុននិងយូណារីកិជាច្រើនសូនូឃើញចិងគេក៏ញញឹមទាំងទឹកភ្នែក
“បើលមាននាងហើយម្តេចមិនដោះលែងខ្ងុំទៅ ចំណែកបីអ្នកគិតថាខ្ងុំមិនដឹងហេថាពួកលោកក្បត់ខ្ងុំតែខ្ងុំមិននិយាយ ហឹម ស្រឡាញ់ខ្ងុំតែធ្វើអោយខ្ងុំឈឺចាប់”សូនូនិយាយទាំងទឹកភ្នែកហើយគេកបិតភ្នែកគេទៅវិញពេលនោះអ្នកបម្រើក៏មកលាងរបួសអោយសូនូ កាតមកមើលសុងហ៊ុននិងយូណារីកិវិញ ពេលនេះរីកិគេកំពុងតែសុំសុងហ៊ុនទៅរកជុងវ៉ុននិងសូនូ
“បងសុងអូនសុំទៅជួបមិត្តអូនតិចណាបងសម្លាញ់"រីកិនិយាយទាំងធ្វើរឹកម៉េងញ៉ក់ដាកសុងហ៊ុន សុងហ៊ុនឃើញចិងគេក៏សើច
"មិត្តភក្តិម្នាក់ណាប្រាបបងសិនបានបងអោយទៅ"សុងហ៊ុនសួរទៅរីកិទាំងអោនទៅថើបថ្ពាស់នាងថ្នម
“គឺសូនូនិងជុងវ៉ុនអូននឹកពួកគេណា"រីកិនិយាយប្រាបទៅសុងហ៊ុនសុងហ៊ុនលឺឈ្មោះសូនូគេក៏ញញឹមចុងមាត់
“ក៏បានបងអោយអូនទៅ តែទៅតែមួយភ្លេចទេណាឆាប់មកវិញ"សុងហ៊ុននិយាយទាំងសម្តីថ្នម រីកិនាងលឺចិងក៏ហក់ទៅថើបមាត់សុងហ៊ុនហើយរត់ចេញទៅ សុងហ៊ុនឃើញចិងក៏ញញឹមហើយគេក៏ទាយទូរស័មឆាតចូលក្រុម (អញសង្ស័អាមួយនិងចងធ្វើអីកូនអញទៀតហើយហឺយ) កាតមកមើលជុងវ៉ុនវិញជុងវ៉ុនគេបានដើរចេញមកក្រៅហើយដកទូរស័មផ្ងើរសាទៅសូនូ តែទោះជាប្រឹងផ្ងើរយ៉ាងណាក៏មិនឃើញសូនូតប ជុងវ៉ុនដកដង្ហើមធំដោយនិយាយម្នាក់ឯង
"ហឺ សូនូតើពេលនេះឯងនៅណា"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងអោនមុខចុះគេពិតជាបារម្ភខ្លាំងណា ពេលនោះស្រាបតែរីកិដើរមកពីខាងក្រោយដោយចាកជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនក៏ភ្ងាក់
"ជុងវ៉ុនកើតអីភ្លឹកម្លោះ ហើយឯងណាសូនូ មិចអត់ឃើញគេមកចិងមិចក៏ឯងមកតែម្នាក់ឯងចិង "រីកិនិយាយទាំងញញឹមសួរទៅជុតវ៉ុន ជុងវ៉ុនក៏តបទាំងញញឹម
"គ្មានអីទេបើលរឿងសូនូយើងអត់ដឹងទេគេបាតលើងពីថ្ងៃហើយយើងបារម្ភណា"ជុងវ៉ុនតបទៅរីកិវិញទាំងទឹកមុខបារម្ភ
"ប្រហែលគ្មានរឿងអីទេដឹងសូនូប្រហែលទៅលេងស្រុកឬអីទេដឹងមកបានហើយឈប់បារម្ភទៅនេះទឹកដោះគោឯងផឹកអត់"រីកិនិយាយទាំងញញឹមទៅកានជុងវ៉ុន និយាយហើយរីកិក៏យកទឹកដោះគោហុចអោយជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនក៏យកមកញាំទាំងញញឹមហើយក៏និយាយ
"អរគុណណាហើយឯងមកចិងសុងហ៊ុនគេមិនថាអីទេអី"ជុងវ៉ុនសួរទៅរីកិ រីកិកក្រវីក្បាល
“អត់ទេមិនថាអីទេអេនយើងភ្លាចប្រាបយើងជិតរៀបការហើយ"រីកិនិយាយទាំងញញឹម ស្រស ជុងវ៉ុនលឺចឹងក៏ភ្ងាក់ផ្អើល
"ហា រៀបកាឯងជិតរៀបការហើយហ តើថ្ងៃណាទៅ"ជុងវ៉ុនសួរទៅរីកិ រីកិក៏តបទាំទឹកមុខញញឹម
"ប្រហែល៤ថ្ងៃទៀត ស្តាយណាសូនូអត់នៅបើលសូនូនៅប្រហែលល្អ"រីកិនិយាយទាំងនឹកដល់សូនូ
"យើងចូលរួមអបអរផងណារីកិ "ជុងវ៉ុននិយាយទាំងញញឹមដាក់រីកិ កាតមកមើលសូនូយើងវិញ សូនូគេងើបពីគេងហើយ ហើយពេលនេះគេកំពុងតែអង្គុយនៅក្បែរបង្អួចហើយសម្លឹងទៅមើលខាងក្រៅសូនូកំពុងតែគិត គិតបណ្តើតទឹកភ្នែកហូបណ្តើរ បន្តិចក្រោយមកស្រាបតែលឺសំឡេងបើលទ្វា
"សូនូអូនភ្ងាក់ហើយហេ"នីគីសួរដោយចាប់មុខសូនូ សូនូក៏ក្រវាសដៃរនីគីចេញ ពេលនោះនាយក្រាយម្នាក់ទៀតក៏ចូលមកអោបសូនូម្នាក់ទៀត
"នូនូ របស់បង"ជេគនិយាយទាំងអោបសូនូ សូនូក៏រុញគេចេញម្នាក់ទៀត នាយក្រាយពីអ្នកទៀតក៏កានបាយ និងទឹកមកដាក់លើកទុកហើយសម្លឹងមើលសូនូ សូនូគេក៏ដើរទៅអង្គុយនៅលើគ្រែ ហើយសម្លឹងទៅពួកនាយក្រាយទាំងបួនពេលនោះសូនូក៏ចាប់ផ្តើមសួរ
"តើពួកលោកពិតជាស្រឡាញ់ខ្ងុំមែនដែលទេ??"សូនូសួរទៅពួកគេ ទាំងសម្លឹងមើលទៅពួកនាយក្រាយ ពួកនាយក្រាយលឺចិងពួកគេកញញឹម
"ហេតុអីសួរធ្វើអីពួកបងពិតជាស្រឡាញអូនខ្លាំងណា"ហុឺសឹងនិយាយទាំងចាប់ដៃរសូនូ បន្តមកសុងហ៊ុនក៏ដើរមកអង្គុយខាងក្រោយសូនូដោយអោបសូនូពីក្រោយ
"អូនសាគិតមើលបើលពួកបងមិនស្រឡាញ់អូនហេតុអីក៏ពួកបងនៅតែជ្រើសរើសនៅជាមួយអូន តើអូនពិតជាមិនយលពីចិត្តពួកបងបន្តិចទេមេនទេ"សុងហ៊ុននិយាយទាំងអោនទៅថើបស្មាសូនូ នីគីក៏និយាយដើរមកមុខសូនូហើយនិយាយ
"អូនចងបង្ករឿងអីទៀតហើយមែនទេ"នីគីនិយាយទាំងមុខមាំសួរទៅសូនូ ជេគគេក៏ដើរមកនិយាយដោយចាប់ច្របាចមាត់សូនូមួយទំហឹង(ហិង្សាណាហែង)
"មើលរូបរាងអូនពេលនេះចុះ តើភាពគួរអោយស្រឡាញ់របស់អូនការពីមុនបាត់ទៅណាអស់ហើយ ពួកបងគ្រានតែចងអោយអូនក្លាចជារបសពួកបងប៉ុណ្ណោះ បើលអូនស្រឡាញ់ពួកបងហេតុអីធ្វើដើម្បីពួកបងមិនបាន"ជេគនិយាយទាំងមុខស្មើរនិងច្របាចមាត់សូនូខ្លាំងសូនូគេក៏ទាញដៃរជេគចេញ
សូនូគេក៏គិតក្នុងចិង <តើថ្ងៃបែបនេះពេលណាទើបវាអាចបញ្ចប់បានទៅ>សូនូគិតរួចក៏សួរ
"ពួកលោកចងអោយខ្ងុំធ្វើជារបសពួកលោក ហឹម នីគីជេគហុឺសឹងសុងហ៊ុនតើពួកលោកចាត់ទុកខ្ងុំជាស្អីទៅ ជាឆ្កែឬបស្សីនៅក្នុងទ្រុងដែលពួកលោកលេងសើចពេលណាក៏បាននោះ"សូនូនិយាយទាំងខាំមាត់សម្លក់ពួកគេ ពួកគេលឺចិងក៏ខឹងសូនូនិយាយបន្ត
"អ្នកប្រុសទាំងបួនថ្ងៃនេះពួកលោករវល់ណាមិនអញ្ចឹងហើយលោកសុងហ៊ុន លឺថាលោកជិតរៀបការហើយសូមអបអរផងណា ខ្ងុំជូនពរអោយមានសុភមង្គលក្នុងថ្ងៃរៀបការបស់លោកផង"សូនូនិយាយទាំងញញឹម សុងហ៊ុនលើកចិងគេក៏ចាប់ទាញសក់សូនូមួយទំហឹងបណ្តាលអោយសូនូងើយក្បាល់តាមដែររបស់គេ
"អូនអាចនិយាយពាក្យចម្លែកបែបនេះដាក់ពួកបងបានយ៉ាងមិចហា បើលអូនគិតថាពួកបងនិងព្រមដោះលែងអូនចម្លើយរបស់ពួកបងគឺnoអូនមិនអាចសូបីតែចេញពីពួកបងហើយការៀបការរបស់បងវិញមិនបាចភ័យទេបងស្រឡាញ់គេចិងហើយបងច្បាស់ជាមើលថែគេអូនមិនបាចបារម្ភទេសូនូ”សុងហ៊ុននិយាយទាំងទះមុខសូនូតិចសូនូលឺចិងគេពិតជាឈឺណានេះចងធ្វើបាបទាំងផ្លូវកាយផ្លូវចិត្តដល់ស្លាប់ហ
"កុំមកយកលេសចំពោះការក្បត់របស់ពួកលោកនោះពួកលោកចងរៀបការចងធ្វើស្អីជាមួយអ្នកណាក៏គ្មានអីទាកទងនឹងខ្ងុំដែល"សូនូនិយាយមិនទានចងផង ផាច មួយកំភ្លៀង(ហឺឈាមតតែបានសូនូ) សូនូគេក៏សម្រក់ទឹកភ្នែកចេញមកមួយដំណក់ នីគីឃើញចិងក៏បែបទៅច្របាចក៏សូនូដោយអារម្មណ៍មួលម៉ៅ
“មិចក៏អូនហ៊ានិយាយពាក្យនិងដាក់ពួកបងអូនត្រូវចាំទុកពួកបងមិនដោះលែងអូនទេសូនូ "នីគីនិយាយទាំងច្របាចក៏សូនូមួយទំហឹងសូនូគេប្រឹងធាក់ជើងធាក់ដៃរ ពេលនោះហុឺសឹងដែលអង្គុយជាយូនោះក៏និយាយ
"អូនពិតជារឹងរុះណាវាល្អប៉ុណ្ណាទៅ បើលអូនចេះស្តាប់បង្គាប់មិនរឹងដាក់ពួកបងនោះអូនមិនត្រូវបែបនេះទេ"ហុឺសឹងនិយាយទាំងអង្អែលមុខសូនូសូនញក៏ងាកមុខចេញធ្វើអោយហុឺសឹងមានជាក៏ខឹងពេលនេះគេខឹងខ្លាំងណាសូនូហ៊ាងាកមុខចេញក៏ចាប់ទាយសក់សូនូមកក្បាល់គេហើយក៏និយាយ
"អូនមាត់រឹងណាសតែបេះដូងវិញទនខ្សោយណាសអូនហ៊ានប្រឆាំងនឹងពួកបង តែតាមពិតអូននៅតែស្រឡាញ់ពួកបងខ្លាំងណាស់មែនទេ"ហុឺសឹងសួរសូនូបញ្ចេកសូនូក៏តប
“ខ្ងុំលែងស្រឡាញពួកលោកហើយ នៅក្នុងចិត្តខ្ងុំពេលនេះមានតែពាក្យថាស្អប់ខ្ពើមពួកលោកប៉ុណ្ណោះ"សូនូនិយាយទាំងសើចទៅកានពួកនាយក្រាយ ហុឺសឹងលឺចិងទះសូនូមួយដៃរហើយចាក់ក្បាល់សូនូបោកនិងគ្រែបណ្ដាលអោយបែកក្បាលជាស្តាពរ(ហឺសូនូកម្មម៉ងយប់មិណសុងហ៊ុនអីឡូវហុឺសឹងតែបុិននិងសូនូដឹងតែឆ្គួតម៉ង)ឈាមក៏ហូរមកពួកគេមិនព្រមឈប់ប៉ុន្នឹងទេជេគក៏បានដើរមក
"បើលអូនចងចាក់ចេញពីពួកបង តតែអូនស្លាបឬពួកបហស្លាប់"ជេគនិយាយទាំងដោះហើយបង្រុងនិងដើរមកសូនូសូនូទោះក្បាល់គេឈាមក៏គេខំប្រឹងងើបរត់ តែពេលរត់នោះក៏ដួល ហុឺសឹងឃើញចិងក៏ញញឹម
“អូនកើតអីអត់សូនូមកបងជួយលើកណា”ហុឺសឹងនិយាយហុចដៃរអោយសូនូ សូនូឃើញចិងក៏សម្លកហុឺសឹងហើយងើបរត់បន្ត សូនូរត់មិនបានផងស្រាបតែនីគីយកថូផ្កាវៃពីក្រោយលឺសូតែ ផូស បែកម៉ងសាទៀត ហើយសុងហ៊ុនក៏ដាល់ពោះសូនូពីដងធ្វើអោយសូនូ ចុកជាខ្លាំង សូនូចុកផងក្បាល់ក៏បែកទៀតគេក៏ដួលសន្លប់ ក្រោយពីសូនូ សន្លប់ជេគក៏ញញឹមដើរមករកសូនូហើយលើកបីសូនូទៅលើគ្រែ ក្រោយពីដាក់សូនូលើកគ្រែហើយក៏ចាប់ដោះសម្លៀកបំពាកសូនូបង្ហាងអោយឃើញរាងកាយដល់សាឡូនរបស់សូនូពេញភ្នែក ជេគក៏ចាប់ផ្តើមថើបញ៉មញីក៏សូនូដែលកំពុងសន្លប់ចំណែកបីអ្នកក៏អង្គុយលើសាឡុងផឹកស្រាមើលមកជេគដែលកំពុងតែញ៉មញីលើកសូនូ បន្តមកនីគីក៏គេលើងពីក្រោយហើយដាក់របស់គេចូលទៅរុញដលតូចចង្អាតរបស់សូនូដោយគ្មានរបស់ជំនួយអីតិចសោះ សូនូហេតុតែគេមិនដឹងខ្លួនពួកនាយក្រាយទាំងពីក្រលែងគ្មានប្រណីទេ ចប់ពីពួកគេទាំងពី សុងហ៊ុននិងហុឺសឹងក៏ចាប់សូនូម្តងមួយក្បាចហើយមួយក្បាចទៀត សូនូងើបមកហើយក៏ត្រូវសន្លមទៅវិញដោយសារតែសុីកំភ្លៀងពួកនាយក្រាយ រំលោភសូនូបណ្តើលវៃសូនូបណ្តើលសុងហ៊ុនដែលកំពុងតែអុកសូនូក៏ចាប់ទាយសូនូមកបឺតមាត់
"អ្ហាស ហាសស្រួលណាអាគីដាកមួយទៀតអោយលឿង"សុងហ៊ុននិយាយអោយនីគីដាក់មួយទៀតទាំងដែលហុឺសឹងនិងគេមិនទានដលចេញ នីគីក៏ដាក់មួយទៀតធ្វើអោយសូនូភ្ងាក់យ៉ាងខ្លាំង
"អាយពួកលោកធ្វើអីអួយឈឺណាចេញទៅ"សូនូស្រែកយំទាំងទឹកភ្នែកព្រោះគេឈឺណាមិនឈឺម្តងបីអ្នកសំណាងហើយមិនថែមជេគម្នាក់ទៀត
"ស្ងាត់"នីគីស្រែកទាំងមួម៉ៅព្រោះគេដាក់មិនចូល ចូលបានតែពាក់កណ្តាសូនូនៅតែបន្តស្រែកយំ
" ពូកែស្រែកយំហី បាន"នីគីនិយាយចប់គេក៏ប្រើលអោយជេគទៅយកខ្សែតីមកហើយគេក៏អោយជេគរោគភ្លើងទានតិចនៅលើកខ្សែរតីវៃទៅសូនូវៃបណ្តើលគេប្រើលអោយពីអ្នកទៀតអុតអោយខ្លាំងបណ្តើលពីអ្នកទៀតក៏ដូចចិត្ត ទៀតដាក់លើងសូនូភ្នែកស សូនូគេលើចងសម្លាប់ខ្លួនហើយពេលនោះ នីគីគេក៏បោះខ្សែរតីដែលមានឈាមនោះចោលរួចហើយចាប់មាត់សូនូយកមកបឺតក្រោយពីសូនូមិនព្រមបើកមាត់អោយគេក៏ទះសូនូមួយដៃរមួយទំហឹងធ្វើអោយសូនូសឺ សូនូគេពិតជាទ្រាំលែងបានមែន ម្សិលមិញក៏រំលោភគេអីឡើយមកទៀត គេសង្ឃឹមថាអាចរួចផុតពីយប់និង គិតរួចសូនូគេក៏សន្លប់បាតទៅ
“អាគីអាសុងអាហុឺតិចសូនូស្លាប់ទៅ “ជេគសួរទៅព្រោះថាសូនូមុខចាប់ផ្តើមស្លេចទៅ ឈាមក៏ហូចេញពីប្រដាបហាមឃាតសូនូ ក្បាល់ក៏ដូចគ្នាមុខវិញអាចាសនៅតែមិនទានជា បើលពោះវិញស្នាមក្រហមជាប់ព្រោះត្រូវនាយក្រាយវៃខ្លួនប្រាណសូនូពេលនោះពិបាបមើលណា តែពួកគេមិនខ្វលនៅតែបន្តទៀតបន្តពីពួកគេហតពួកគេក៏នាំគ្នាសម្រាក់ជិតសូនូបន្តមកជេគក៏លើងទៅម្តងគេអុកសូនូយកម៉ងបីអ្នកទៀតគេក៏សម្រាក់យកកម្លាំង ពួកគេបានធ្វើដលព្រឹងដោយដូលវេងគ្នា ហើយពេលខ្លះលែងម្តងបី ម្តងបួនអ្នកទៀតផង
“បានហើយអាសុងហែងសម្រាកទៅជិតដលថ្ងៃការហែងហើយណា"ហុឺសឹងនិយាយទាំងអុកសូនូបន្តសុងហ៊ុនលឺចិងគេក៏ព្រម ដករបស់គេចេញ7:00នាទីព្រឹក ពួកគេក៏បញ្ឈមហើយក៏នាំគ្នាទៅងងូកទឹក។
____to be continuing ____
អួយវគ្គនេះអេមីមសុំទៅបួសហើយ🥺🥱ហត់ណាវគ្គក្រោយគូរជុងវ៉ុនដឹងតែសេដដែលហើយ បញ្ជាក់ហាមជេអេមីន🖤😒 បាយៗ
YOU ARE READING
អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]
Short Storyពីស្អប់ទៅជាស្រឡាញ់ស្នេហ៍ដល់អាត្មានិយមស្រឡាញ់ខ្លាំងដលថ្នាក់ហ៊ាលើកដៃរធ្វើបាបមនុស្សខ្លួនស្រឡាញ់