ភាគ45

196 22 15
                                    

   "ជុងវ៉ុនឆ្លើយនឹងបងមកអូនព្រមលើកទោសអោយបងអត់"ជេយ៍គេនៅតែចាប់ដៃរជុងវ៉ុនសួរ ជុងវ៉ុនក៏សម្លឹងមុខជេយ៍ទាំងទឹកភ្នែក
    "បាន ខ្ងុំអត់ទោសអោយតែចាំពីពេលនេះតទៅយើងរស់នៅរៀង រាងខ្លួនទៅទោះបីជាខ្ងុំអត់ទោសអោយលោកតែយើងក៏មិនអាចត្រឡប់មកដូចដើមវិញបានខ្ងុំភ្លេចអ្វីដែលលោកធ្វើចំពោះខ្ងុំមិនបានពិតមែន “ជុងវ៉ុននិយាយទាំងទឹកភ្នែករបស់ខ្លួនចេញ ជេយ៍គេក៏ក្រវីក្បាល់អោនមុខចុះ
ជុងវ៉ុននិយាយហើយក៏ងើបដើរចេញទៅទុកអោយជេយ៍នៅទីនោះម្នាក់ឯង
កាតមកមើលគូរកម្មយើងវិញសូនូគេងើបមកគេសម្លឹងពួកនាយក្រាយយើងដូចសុីសាចហុចឈាមចិង
     "អូនងើបហើយមេនទេ"សុងហ៊ុនគេដើរមកសួរសូនូដែលអង្គុយអាក្រាតកាយលើងពូក
      "សមចិត្តពួកលោកនៅ"សូនូនិយាយដោយមុខមាំ ហើយក៏ងើបយកអាវនៅតុកមកពាក់ធ្វើដូចធម្មតាពេលនេះជើងគេជាប់ច្រវ៉ាក់ទៀតហើយ
       “អូននិយាយអីនិងសូនូពួកបងមិនយល់ទេ"នីគីគេសួរទៅសូនូដែលអង្គុយលើកពូកសម្លឹងមើលពួកគេដូចចងសុីសាច់
       "ធ្វើបាបខ្ងុំបែបនេះសប្បាយចិត្តទេ ពេលឃើញខ្ងុំឈឺជាប់ច្រវ៉ាក់ដូចឆ្កែបែបនេះ”សូនូស្រែកទាំងកំហឹងនឹងសេចក្តីឈឺចាប់
      “សូនូអូនកុំនិយាយចិងបានអត់ពួកបងចាំអូនលើងបីឆ្នាំហើយណា"ហុឺសឹងនិយាយទាំងបង្រុងនឹងចូលទៅចាប់ដៃរសូនូតែសូនូគេក្រវីសដៃរចេញមិនអោយប៉ះ
      “រឿងរបស់ពួកយើងចប់យូហើយកុំមកប៉ះខ្ងុំអី"សូនូគេនិយាយទាំងភ្នែកក្រហមហើយសម្លឹងពួកគេ
       "ពួកបងធ្វើព្រោះស្រឡាញ់អូនតើសូនូ"ជេគគេនិយាយទាំងមុខកំសត់សូនូគេសើចហើយក៏និយាយតបវិញ
        "បើលពួកលោកស្រឡាញ់ខ្ងុំពួកលោកដោះលែងខ្ងុំទៅដោះលែងខ្ងុំអីឡូវនេះទៅកុំចងខ្ងុំទុកទៀតអី"សូនូគេនិយាយទាំងទឹកភ្នែកហូមក ពួកនាយក្រាយក៏នាំគ្នាសម្លឹងគ្នាទៅវិញទៅមក
         "មិនអាចទេពួកបងសុខចិត្តអាត្មានិយមក៏ពួកបងមិនដោះលែងអូនម្តងទៀតដែល"សុងហ៊ុននិយាយទាំងដើរមករកសូនូ សូនូគេក៏រំកិលខ្លួនថយក្រោយបន្តិច
         “កុំមកជិតខ្ងុំខ្ងុំខ្ពើមពួកលោកណាកុំយកដៃរដែលស្មូក្រូករបស់ពួកលោកមកប៉ះខ្ងុំ"សូនូគេនិយាយទាំងយកអាភ្លើងគេតាំងក្នុងបន្ទប់មកគំរាម ពួកនាយក្រាយក៏មិនហ៊ាចូលព្រោះខ្លាចនាយតូចគប់មែន
         "សូនូចិត្តត្រជាក់សិនពួកបងមិនចូលក៏បាន”ជេគនិយាយទាំងបន្លំសូនូ សូនូគេសម្លឹងពួកនាយក្រាយដោយមុខកាច
       " ចេញពីក្នុងបន្ទប់នេះទៅបើលមិនចងអោយខ្ងុំវៃពួកលោក”សូនូគេនិយាយដេញពួកនាយក្រាយ ពួកនាយក្រាយក៏ងក់ក្បាល់
       "បានពួកបងនឹងចេញតែអូនទម្លាក់វាចុះសិនទៅណា ចាំល្ងាចបងមកម្តងទៀតណា"សុងហ៊ុននិយាយហើយក៏នាំគ្នាចេញទៅ សូនូគេអើតមើលបន្តិចហើយក៏ទម្លាក់អំពូលភ្លើងនោះទុកហើយគេក៏ព្យាយាមដោះច្រវ៉ាក់
        "ក្តួយម៉ែវាស្អុយមិចក៏ដោះមិនចេញពួកអាងាប់អស់នេះខាំមិនព្រមលេងអញ់សោះពួកអាសាវ៉ាហឺអញ់"សូនូគេនិយាយទាំងខឹងគេធ្វើមិចក៏ដោះមិនចេញគេក៏សម្រាចចិត្តដើរទៅមុខទ្វា
         "មានអ្នកនៅខាងក្រៅទេជួយ យើងផង"សូនូគេស្រែកអោយគេជួយតែមិនមានអ្នកឆ្លើយទើបសូនូដើរត្រឡប់ទៅពូកវិញ
          “ហឺអញ់ទូរស័មអញ់នៅណាចេស"សូនូគេដើររកទូរស័មរបស់គេតែសំណាងដែលពួកនាយក្រាយមិនបានយកទូរស័មគេទៅសូនូគេក៏យកមកតេ
          "រកឃើញហើយតេទៅបងខៃសិន"សូនូគេនិយាយហើយគេក៏ចុចទូរស័មរកតេទៅខៃតែចង្រៃអីទូរស័មអត់សេវ៉ាចប់អស់វាចា
         "ហើយវាមកឆ្គួតស្អីវាពេលនេះហឺអញ់”សូនូគេនិយាយទាំងខឹង មិនដឹងធ្វើអីទៀតទេសូនូគេមានតែអង្គុយលើកពូកខឹងតែម្នាក់ឯង
 
កាតមកមើលនីងខៃនិងជេហូបយើងវិញគេពុងតែស្វិតមួយគ្នា ខៃគេពុងតែតាមញ៉ែរជេហូបដោយមិនគិតថាបាត់ប្អូនទេ(ចប់បាត់ហើយ)
   "ជេហូបខ្ងុំឈឺបេះដូងណា”នីងខៃនិយាយទាំងយកដៃរអោបបេះដូងជេហូបគេក៏និយាយ
    "ឈឺបេះដូងមិនទៅពេទ្យមកប្រាប់ខ្ងុំធ្វើអី ខ្ងុំពេទ្យ"ជេហូបតបវិញទាំងឆ្នាស់ឆ្នើមហើយសម្លឹងមុខនីងខៃដែលកំពុងតែធ្វើមុខដូចឈឺណាចិង
      "មែនអូនជាពេទ្យ ពេទ្យដែលជួយអោយបេះដូងបងបាត់ឈឺ”នីងខៃតបទាំងយកដៃរមកធ្វើរូបបេះដូង ជេហូបឃើញចិងអស់វាចាម៉ង
      “ណែឆ្គួតទេអីគ្មានអ្នកយកមែនបានមកញ៉ែយើងនឹង”ជេហូបនិយាយទាំងមុខមាំញ៉ែគេរហូត
       "មិនមែនគ្មានអ្នកយកទេតែអត់យកគេ"នីងខៃគេតបទាំងញញឹមព្រានជេហូបក៏ងាក់មកសួរ
        “ហេតុអី"ជេហូបសួរទៅនីងខៃ នីងខៃញញឹមស្រសហើយក៏តប
         "ក៏ចាំយកម្នាក់នេះ"នីងខៃតបទាំងញញឹមជេហូបលឺចិងហួសចិត្តយកម៉ងមនុស្សអីដល់ថ្នាក់នេះលោក
         “ណែអត់ចេះហត់ទេអីមកញ៉ែញុមនឹង"ជេហូបនិយាយសួរទៅនីងខៃ នីងខៃក្រវីក្បាល់
        “មិនហត់ទេអោយតែបានអូនបងសុខចិត្តធ្វើថោក"នីងខៃគេនិយាយទាំងញញឹមជេហូបលឺចិងគេអស់និយាយហើយក៏ដើរចេញទៅនីងខៃក៏រត់ទៅតាម
កាតមកមើលគូរដទៃទៀតវិញ
        "ថីបានជាមកដណ្តឹងញុម"បុមយ្យូនិយាយទាំងខឹងមែនហើយដោយសារតែព្រឹងមិញគ្រានតែយ៉ុងជុនចេញពីពេទ្យភ្លាមគេបានមកដណ្តឹងបុមយ្យូទាំងព្រឹក
        “ចុះបងប្រាប់ហើយតើតែអូនហ៊ាវៃបង បងនឹងដណ្តឹងអូន"យ៉ុងជុននិយាយទាំងញញឹមញាក់ចិញ្ចើមដាក់បុមយ្យូយ៉ាងព្រានធ្វើអោយគេទ្រាំមិនបានក៏វៃមួយដៃរទៅហើយក៏ទៅហាងកាហ្វេរកមិត្តគេ
មកដលហាងការហ្វេក៏ឃើញប៉ុន្មានគូរទៀតអង្គុយមើលទៅពួកនាយក្រាយដូចជាជាប្រឹងញ៉ែពួកនាយតូចណាចិងគេដេញក៏មិនព្រមទៅពិតជាមុខក្រាសមែនមិនសរសើមិនបាន
     "ណែពួកលោកអត់ការងាទេអីបានជាមកញ៉ែពួកខ្ងុំនិង"នាយតូចហ្វីលិកនិយាយទាំងសម្លឹងពួកនាយក្រាយ ពួកនាយក្រាយផឹកកាហ្វេធ្វើមិនដឹង
      "មកពីអត់ការងានិងឯងបានមកញ៉ែពួកអូន"ហ្យុងជីននិយាយទាំងញញឹមពួកនាយតូចយើងចងក្អួត
       "ហឺ អញមុខក្រាសណាអញ់"ជុងយ្យូនិយាយទាំងទឹកមុខធុញញ៉ែពួកគេតាំងពីព្រឹកប្រលឹមរហូតដល់ពេលនេះហើយនៅមិនព្រមទៅណាតាមអើយតាម
       “បើកមិនក្រាសមិនញ៉ែអូនបាន"ហារ៉ូតុនិយាយទាំងញញឹមញាក់ចិញ្ចើមដាក់ពួកនាយតូច នាយតូចយើងធុញគុណនឹងពីរ
       “ហឺអញ់បានហើយចេញទៅពួកខ្ងុំត្រូវនិយាយរឿងផ្ទាល់ខ្លួន"ហាន និយាយទាំងដេញពួកនាយក្រាយចេញពេលនោះបុមយ្យូនិងយ៉ុងជុនក៏ចូលមក
        “បុមយ្យូពួកយើងនៅទីនេះ"នាយតូចទាំងអស់គ្នាស្រែកហៅព្រមគ្នានាយតូចបុមយ្យូក៏ដើរអោបដៃរចូលមកចំណែកយ៉ុងជុនក៏ដើរមកតាមក្រោយនាយតូចបុមយ្យូ
        “យ៉ាង អាជុនលឺថាឯងដណ្តឹងបុមយ្យូមែន"លីណូសួរយ៉ុងជុន យ៉ុងជុនងក់ក្បាល់ទាំងញញឹម
        “អឺ ចុះពួកឯងតាមញ៉ែកាលបានចូលដណ្តឹងការយកទៅឆាប់បាន"យ៉ុងជុននិយាយប្រាប់ពួកនាយក្រាយទាំង
អស់គ្នា
        “អឺមមែនគំនិតឯងល្អចាំទៅវិញ"ហារ៉ូតុនិយាយទាំងញញឹម ចំណែកពួកនាយតូចយើងវិញ
         "មិចហើយពួកឯង"បុមយ្យូសួរទៅពួកនាយតូចដែលធ្វើមុខធុញ
          “មានមិចគឺពួកអាតាបុិយនិងតាមរំខានសាហាវតាមរហូតដេញទៅក៏មិនទៅមុខក្រាសសាហាវ"ហ្វីលិកតបទាំងទឹកមុខធុញទ្រាន់
         "ដូចតាគ្នានឹងអាតាបិុកជុននិងក៏ចិងដែលម៉ែអាណាព្រឹកលើងលើកជំនួញ់មកដណ្តឹងឯងទាំងព្រឹក”បុមយ្យូនិយាយទាំងសម្លឹងនាយក្រាយយ៉ុងជុន យ៉ុងជុនឃើញនាយតូចសម្លឹងចិងក៏ញញឹមយ៉ាងព្រានដាក់នាយតូចយើងក៏បាញ់ក្រសែភ្នែកកំណាចដាក់វិញ
        “ដឹងធ្វើមិចអោយរួចផុតពីអាពួកព្រាននឹងទេបើលដូចប្រលឹងអន្លង់តាមប្រាណហើយ"ហាននិយាយទាំងក្រវីក្បាល់គេដឹងធ្វើមិចតទៀតទេពេលនេះ
        "អេគិតទៅដូចបាត់សូនូនិងជុងវ៉ុនដូចមិនឃើញ"ជុងយ្យូនិយាយទាំងរកមើលនាយតូចទាំងពីរពេលនោះពួកនាយតូចក៏មើលមុខគ្នា
       “អឹមពីអ្នកនិងប្លែកៗនាងវ៉ុនក៏មិនដឹងមិចតាំងពីជួបបងជេយ៍មកវាអត់ញញឹមដាក់នាក់ណាសោះបើលនាងនូបាត់តាំងពីម្សិលមិញ"បុមយ្យូនិយាយរៀបរ៉ាបប្រាប់
       "សាតេទៅពួកវាមើល"នាយតូចហ្វីលិកនិយាយហើយក៏អោយហានតេទៅហានក៏ខលទៅតែពួកគេមិនលើក
        “អញ់ធុញណានិយាយមែនតេទៅមិនលើកតោះទៅក្លឹបបងជីនលេងតោះ"ហាននិយាយទាំងធុញនាយតូចទាំងក៏ងក់ក្បាល់ហើយចេញទៅពួកនាយក្រាយនាយតូចយើងចេញទៅពួកគេក៏ទៅតាម(តាមទៅកូន)
កាតមកមើលគូរស្នេហ៍កម្មយើងវិញក្រោយពីដោះច្រវ៉ាក់មិនបាននាយតូចយើងអង្គុយសុខមានគំនិតអាក្រក់ចេញមកម៉ង
        “ពូកែដោះមិនចេញឃុំយើងទុកហចិងបន្ទប់នឹងខ្ទិចម៉ងទៅ"នាយតូចសូនូនិយាយហើយក៏ដើរបំផ្លាញ់ពេញបន្ទប់
ពេលពួកនាយក្រាយចូលមកឃើញបន្ទប់រញ៉េរញ៉ៃបែបនេះគេក៏ខឹងលើងក្រហមមុខអស់
        "ស្អីរបស់អូននឹងសូនូមិចបានបំភ្លេចបន្ទប់ចិង"សុងហ៊ុនសួរទៅសូនូដែលអង្គុយលើកពូកញញឹម
         “ចុះណាអោយពួកលោកឃុំញុមទុកចិងហើយញុមបំផ្លាញ់ចិងមានអីខុស"សូនូគេតបទាំងឌឺទៅវិញ
          "ពូកែបំផ្លាញ់ហេបាន"នីគីនិយាយចូលទៅចាប់នាយតូចសូនូថើប សូនូឃើញចិងគេក៏ខាំមាត់នីគីធ្វើដាចឈាមនីគីគេក៏ដកមាត់ចេញពីសូនូ សូនូគេក៏ស្ដោះទឹកមាត់ដែលមានឈាមនោះចេញពីមាត់គេ
          "តាហ៊ាបឺតទៀតលើកនេះដាចអណ្តាត់លេងបានសុីបាយហើយប្រាប់អោយហើយ"សូនូគេនិយាយទាំងមុខកាច ពេលនោះនាយក្រាយហុឺសឹងគេក៏ចូលមកចាប់មុខសូនូថើបថ្ពាស់ខាំទាញ់ដូចនំប៉ាវ
         "អាឆ្គួតមិចខាំថ្ពាស់អញ់ចិងអាឡប់ យប់មិញរំលោភអញ់ហើយនាំគ្នាធ្វើបាបអញ់"សូនូគេនិយាយទាំងយំគេខឹងសាហាវ យប់មិញពេលគេអោយរើសសិទ្ធតែរើសប្រពន្ធកូនអីឡូវមកធ្វើស្វិតមួយគេអីណា
          "មកពីយើងវាឌឺបើលធ្វើស្ងាមទៅមានអ្នកណាទៅធ្វើបាបទេ"សុងហ៊ុននិយាយទាំងទាញ់ថ្ពាស់សូនូសូនូគេក៏ខាំដៃរសុងហ៊ុន សុងហ៊ុនគេឈឺក៏ទះមាត់សូនូលឺសូតែផាច
          "អាឡប់មកវៃមាត់អញ់ចិង"សូនូគេចាប់ផ្តើមខឹងទៀតហើយ(អ្នកទាំងអស់គ្នាបាចឆ្ងលមិចសូនូចេញចរិកកូនក្មេងមកទេនេះពេលគេពិបាបចិត្តខ្លាំងគឺខួលក្បាល់គេប្រែកប្រួលហើយ)
          "ចុះខាំបងធ្វើអីចុះ"សុងហ៊ុននិយាយទាំងយកដៃរគេមកមើល
          "អញខ្ពើមដៃរពេកទើបខាំថីខឹង"សូនូគេនិយាយទាំងបែបមុខចេញបណ្តាល់អោយភាពcuteរបស់គេចេញមកធ្វើនាយក្រាយទាំងបួនខ្នាញ់ជាខ្លាំង
          "សូនូបើលបងព្រមលែងសោះជាមួយរីកិអូនទទួលយកបងទេ"សុងហ៊ុនគេដើរមកជិតសូនញហើយសួរសូនូ សូនូគេក៏សម្លឹងសុងហ៊ុននាយក្រាយដទៃទៀតក៏ឆ្ងល់នេះសុងហ៊ុនហ៊ាហលែងរីកិមករកសូនូ
         "លោកលែងសើចទេដឹង"សូនូនិយាយទាំងមុខធម្មតាគេស្ទើរមិនជឿសុងហ៊ុនហ៊ានិយាយពាក្យបែបនេះមករកគេ
         "បងដឹងថាអូនឈឺចាប់បងបានគិតពេញមួយថ្ងៃហើយអូនហត់ហើយបងពិតជាមិនចងឃើញអូនយំតទៀតទេបងពិតជាធ្វើខុសដាក់អូនណាសូនូបងដឹងថាអូនឈឺណាទាំងការបាត់បងកូនបងធ្វើបាបផ្លូវចិត្តអូនបងសុខចិត្តទទួលខុសគ្របយ៉ាង"សុងហ៊ុននិយាយទាំងទឹកភ្នែកលុកជង្គងចំពោះមុខសូនូសូនូគេសម្លឹងសុងហ៊ុន
        "ចុះរីកិនិងកូនលោកគិតយ៉ាងមិចចង់ទុកពួកគេចោលហ"សូនូសួរទៅសុងហ៊ុន សុងហ៊ុនគេក៏និយាយ
        "សូនូតាមពិតទៅកូននោះមិនមែនជាកូនបងទេគេជាកូនរបស់មិត្តភក្តិបងចំណែករីកិនិងបងលែងគ្នាយូហើយតាំងពីបីឆ្នាំមុនមកម្លោះព្រោះតែបងអីឡូវពួកយើងត្រឹមជាបងប្អូនជីដូងមួយទេបងមិនដែលមានអីៗមួយគេតែម្តងគត់អោយបងមានកូនមួយគេបានយ៉ាងមិច"សុងហ៊ុននិយាយរៀបរាប់ប្រាប់សូនូធ្វើអោយសូនូភ្ងាក់ផ្អើលសូបីតែបីអ្នកទៀតក៏ភ្ងាក់ផ្អើលដែល(តាមពិតអេមីនប្រេងលេងនឹងណា)
    "ចំណែកបងវិញសូនូបងមិនបានមានស្នេហ៍ជាមួយអ្នកណាទេតាំងពីអូនចាក់ចេញទៅបងនៅតែម្នាក់ឯងទេហាណាគេជាប្អូនស្រីបង្កើតរបស់បងរឿងរៀបការអីនឹងមិនមែនជាការពិតទេបងហ៊ាស្បថបងមិនដែលមានចិត្តជាមួយអ្នកក្រៅពីអូនទេ"នីគីគេនិយាយទាំងទឹកមុខកំសត់គេបានកែរហើយ
    "បងនឹងរ៉ាគីមិនជាអីនឹងគ្នាទេពួកយើងឈប់ទាក់ទងគ្នាយូហើយអូនក៏ដឹងបងមិនមែនសាវ៉ាដូចពួកអាបីក្បាល់នេះទេសូនូ"ហុឺសឹងនិយាយទាំងចាប់ដៃរសូនូសូនូគេក៏ធ្វើមុខស្ទើរមិនជឿង
      "បងវិញបងបែកគ្នាជាគីរ៉ាយូហើយគេនឹងបងមានសម្ពន័និងគ្នាតែតិចនិងគេបោកបងបងក៏បានបែកគ្នាជាមួយគេម្តងទៀតអីឡូវបងអត់មានសល់អ្នកណាទេ"ជេគនិយាយទាំងចងយំ(សូនូកូនកំចិត្តទន់ជាមួយពួកគាត់ហា)ក្រោយពីនិយាយចប់ពួកគេក៏អោនគោរពសូនូ
       "បងសុំទោសអូនសម្លាញ់អូនលើកលែងទោសអោយបងទេលើកលែងទោសអោយប្រុសអាក្រកបួនអ្នកនេះផង"នាយក្រាយទាំងអស់គ្នានិយាយព្រមគ្នា សូនូគេក៏បែរមុខចេញ
      “តែពួកលោកសម្លាប់ប៉ាម៉ាក់ខ្ងុំ ខ្ងុំមិនអាចទេរួមទាំងកូនខ្ងុំទៀត"សូនូគេតបទាំងយំ
       “ពួកបងមិនបានសម្លាប់ទេប៉ាម៉ាក់អូនគឺនៅភូមិគ្រឹះបងតើ"សុងហ៊ុននិយាយទាំងញញឹម សូនូលឺចិងគេក៏មិនមាត់
       "សូនូអាចអោយពួកបងសុំឪកាសម្តងទៀតបានទេម្តងនេះពួកបងសន្យាថាលេងអោយមានកំហុសហើយ"នីគីគេនិយាយទាំងនាំគ្នាខិតមកជិតសូនូ ចំណែកសូនូវិញគេហូលទឹកភ្នែកចេញមក
      "បានទេអូនពួកបងសូមអង្វរណា"ជេគគេនិយាយទាំងយកដៃរសូនូមកថើប
      "គឺខ្ងុំគ្រានតែមិនដឹងថាវានឹងធ្វើអោយគ្របយ៉ាងល្អប្រសើរឬកានតែយ៉ាប់ទេ"សូនូគេនិយាយទាំងហូរទឹកភ្នែកសម្លឹងពួកនាយក្រាយ
      "ពួកបងដឹងថាអូននឹងគិតបែបនេះពួកបងសន្យាថាលែងអោយអូនពិបាបចិត្តពួកបងនឹងនឹងកែចរិកព្រានធ្វើជាស្វាមីល្អរបស់អូនពួកសន្យា"ជេគនិយាយទាំងយំ
       “តើពួកលោកធ្វើបានពិតមែនហ"សូនូសម្លឹងពួកនាយក្រាយដោយទឹកភ្នែក
       “បានបើលមិនបានអូនកាត់ក្បាល់ពួកបងចោលចុះ"សុងហ៊ុននិយាយទាំងយំតបទៅសូនូគេក៏ងក់ក្បាល់.
       "ចំណែករឿងកូនពួកបងមិនបានសម្លាប់គេទេពេលនេះកូនពួកយើងគេរស់នៅក្នុងកែវពួកបងបានចញ្ចឹមគេពេលនេះគេមានអាយុ៨ខែហើយអូនមិនជឿងមើលរូបនេះទៅ"នីគីគេលើករូបទារកទាំងបួនដែលរស់ក្នុងកែវមានបំពុងអុកសុីសែននៅជាប់មាត់សម្រាប់ដក់ដង្ហើមមកបង្ហាញ់សូនូ សូនូឃើញហើយគេស្ទើរមិនជឿចុះពេលដែលគេទៅមន្ទីពេទ្យនោះ
     "ចុះពេលខ្ងុំទៅមន្ទីពេទ្យនោះខ្ងុំបានឃើញគេវះយកកូនខ្ងុំចេញច្បាស់ណា"សូនូគេនិយាយទាំងទឹកភ្នែក
       "គេវះតែក្មេងទាំងបួននេះមិនព្រមស្លាប់ពេលនោះពេទ្យបានឃើញដង្ហើមក្មេងទាំងបួននេះក៏បានយកទៅចញ្ចឹមក្នុងកែវ"សុងហ៊ុននិយាយប្រាប់សូនូ សូនូស្ទើរមិនជឿងនេះកូនគេនៅហ
     “អូនមើលចុះកូនយើងស្រីមួយប្រុសបីណា"ជេគគេប្រាប់សូនូសូនូគេឃើញស្រកទឹកភ្នែកម៉ង។

_____To be continuing _____
យ៉ាងមិចដែលអេមីនប្រេងចិងសប្បាយអត់តាមពិតកូនគេនៅសោះហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាគិតថាសូនូអត់ទោសអោយបងយើងទេ❤️😆🥱

អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]Where stories live. Discover now