អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]

ភាគ47

យប់លើងសូនូគេក៏បានទៅរៀបចំខ្លួនចំណែកពួកនាយក្រាយក៏ដូចគ្នាដោយទុកកូនរបស់ពួកគេអោយម៉ែដោះជាអ្នកមើលថែ
    “អ៊ំជួយមើលកូនរបស់ពួកខ្ងុំផងបើលគេយំអាចតេមករកខ្ងុំបាន"សុងហ៊ុននិយាយទាំងមុខមាំ
     “ចាសអ្នកប្រុស តើអ្នកប្រុសនឹងត្រឡបមកវិញពេលណាដែល"អ៊ំចានសួរទៅពួកនាយក្រាយ នឹងនាយតូច
     “ខ្ងុំទៅមិនយូទេនិយាយការងាចប់ខ្ងុំមកវិញហើយ”សូនូតបទៅអ៊ំម៉ែដោះវិញនិយាយរួចពួកគេក៏ចេញទៅបញ្ជាក់ជិះឡានផ្សេងគ្នាហា

មកដល់ក្លឹប

សូនូគេក៏ដើរចូលទៅរកមិត្តរបស់គេក៏សួរសូនូគេដើរមកអង្គុយសាឡុងជិតបុមយ្យូ
  "មកហើយអីអ្នកនាងនូបើលមិនមានការមិនព្រមបង្ហាញ់មុខម៉ងហី"បុមយ្យូនិយាយទាំងសម្លឹងសូនូ ហើយលើកស្រាមកផឹក
  “អឹម ហើយឯងណាបងជីន"សូនូគេនិយាយទាំងសួររកជីន
  “ប្រញាប់ទៅណាបងជីនគាត់ទៅយកបងជុងហាន"ជុងយ្យូនិយាយប្រាប់ទៅសូនូ សូនូគេក៏សើចញញឹម
   "បងជុងហាន មកហ"សូនូគេសួរទៅជុងយ្យូ ជុងយ្យូក៏ងក់ក្បាល់
    “គាត់មកជាមួយស្វាមីគាត់បងគាត់មកនិយាយរឿងគម្រងថ្មី"ហាននិយាយទាំងញញឹម ពេលនោះនាយតូច៥អ្នកក៏ដើរមក
    "បងជីន បងហាន បងថេ បងមីន បងហូប"ហ្វីលិកហៅពួកគេហើយក៏ងើបអោនគោរព ពួកនាយតូចទាំងប្រាំក៏ញញឹម
    "អង្គុយចុះមកគោរពធ្វើអីគ្នាឯងសោះ”ជុងហាន និយាយទាំងញញឹមពួកនាយតូចក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះវិញ
    “បងហាននៅទីនោះយ៉ាងមិចដែល”ជីសុងនិយាយសួរទៅជុងហាដែលអង្គុយផឹកនោះ(អេមីនសូមប្រែឈ្មោះហានដាកជីសុងសិនព្រោះខ្លាចច្រលំជាមួយជុងហា)
    “អឺបងគ្មានអីទេតែមានអាពួកឆ្កែលបខាំតាមរហូត"ជុងហានតបទាំងខឹង សូបីតែមកនេះក៏ពួកវាមិនលែងដែល
    "ចុះបងឆុលអត់មកទេអីបងហាន”ជុងវ៉ុនសួរទៅជុងហាន
    “មកតើអង្គុយនៅកន្លែងនោះ"ជុងហាននិយាយទាំងចង្អុលទៅកន្លែងពួកនាយក្រាយដែលនៅជិតនោះ កាតមកពួកនាយក្រាយវិញ
     “បងគុកហៅពួកខ្ងុំមកក្លឹបមានការអី"សុងហ៊ុនសួរទៅជុងគុក
      "តតែមានការហីបានខលហៅពួកឯងមកបានយីអានេះ"ជុងគុកតបទាំងមុខមាំ
      “មានណាគ្រានតែញុមឆ្ងល់"នីគីនិយាយទាំងទឹកមុខស្មើរ
     "គឺពួកអាលីហេវាកំពុងតែប្រមាញ់ទំនិញយើង"សូហ្គានិយាយប្រាប់ទៅពួកនាយក្រាយទាំងអស់គ្នា
    “ពួកអានឹងទៀតហើយហ"ហុឺសឹងនិយាយទាំងខឹង នាយក្រាយដទៃទៀតក៏មិនមាត់ចាំស្តាប់បន្ត
     "យើងពុងគិតថាបញ្ជួញទំនិញតាមណា"Rm និយាយទាំងមុខមាំហើយមើលផ្លូវទំនិញក្នុងទូរស័មរបស់គេ
     "អាគី មានតែឯងទេដែលអាចដោះស្រាយរឿងនឹងបាន"សូហ្គានិយាយប្រាប់ទៅនីគី នីគីគេគិតបន្តិចហើយនិយាយ
     “អីឡូវចេះយើងតាមផែនការនេះវិញ"នីគីគេបង្រុងនិយាយស្រាបតែទូរស័មពីផ្ទះមក
     “ឈប់សិនបងខ្ងុំទៅលើកទូរស័មសិន"នីគីគេនិយាយហើយក៏ងើបដើរទៅលើកទូរស័មទុកអោយពួកនាយក្រាយដទៃទៀតនៅនិយាយគ្នាពីជំនួញ
    “អាឡូម៉ែដោះមានការអីមែនទេ"នីគីគេសួរទៅម៉ែដោះដែលតេមកគេពេលនោះក៏លឺសំឡេងកូនរបស់គេយំ
    “គឺអ្នកប្រុសតូចនឹងអ្នកនាងតូចយំខ្លាំងណាអ្នកប្រុសខ្ងុំលួងអោយញាំទឹកដោះគោក៏មិនបាត់"ម៉ែដោះនិយាយប្រាប់ទាំងដៃរបស់គាត់កំពុងតែពរកូនស្រីពៅ នីគីលឺហើយគេស្លងម៉ង
   "ម៉ែដោះបើកកាំមេរ៉ាមក"នីគីគេនិយាយ និយាយហើយម៉ែដោះក៏បើកកាំមេរ៉ា បង្ហាញ់ទារកបួនអ្នកស្រែកយំមិនអោយចាញ់គ្នា
    "កូនប្រុស កូនស្រីប៉ាហាកុំយំកូនតិចទៀតប៉ាទៅវិញហើយណា"នីគីគេនិយាយលួងលោមកូនគេពេលនោះពួកគេដូចជាត្រូវថ្នាំសណ្តំចិងគ្រានតែលឺសំឡេងប៉ាទី៣ភ្លាមបាត់យំភ្លាម
   “ល្អណាកូនតិចទៀតប៉ាទៅវិញហើយណា"នីគីគេនិយាយទាំងញញឹមពីក្នុងទូរស័មសម្លឹងមើលទារកដែលកំពុងតែគេងបើកភ្នែកពោលពេញទៅទឹកភ្នែកដាមជាប់
   "ចិងប៉ុន្នឹងបានហើយម៉ែដោះ"នីគីគេនិយាយហើយក៏បិតបាត់ទៅ ហើយគេក៏ផ្ងើរសាទៅសូនូ សូនូគេឃើញហើយក៏និយាយ
   “បងៗខ្ងុំសុំទៅវិញមុនហើយណា"សូនូគេនិយាយទាំងលើកកាបូបបង្រុងនឹងទៅវិញតែពេលនោះថេយ៉ុងក៏ហាម
   “ប្រញាប់ទៅណាមិនទានបាននិយាយការងាផង"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងសម្លឹងមើលទៅសូនូមើលទៅសូនូដូចជាប្រញាប់ណា
    “គឺញុមមានការណាបងចិងហើយក៏ត្រូវទៅវិញជាប្រញាប់”សូនូនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅកាតមកមើលពួកនាយក្រាយយើងវិញ
   "យ៉ាងមិចហើយអាគី "ហារ៉ូតុសួរទៅនីគី
    “គ្មានអីទេអាសុង អាហុឺ អាជេគកូនយំហើយ"នីគីគេនិយាយប្រាប់ទៅសុងហ៊ុននិងជេគដែលកំពុងតែអង្គុយផឹកស្រានោះពួកគេលឺហើយក៏ងាកមកមើលមុខនីគី
    “បងៗចិងពួកខ្ងុំសុំទៅវិញហើយព្រោះមានការត្រូវដោះស្រាយជាបន្ទាន់"នាយក្រាយហុឺសឹងនិយាយ ហើយក៏ងើបដើរចេញទៅរកគេហាមមិនទាន
    “វាមិចចេះពួកអានេះប្រញាប់ហួសហេតុ"ហ្យុងជីនឆ្ងលម៉ងរាល់ដងតតែបានស្រីមួយហើយបានទៅថ្ងៃនេះភ្លែច