អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]

ភាគ49

ក្រោយពីជុងវ៉ុនលឺហើយគេភ័យណាគេចងតែស្រែកយំទេលោកអើយ
"ជេយ៍លើកកុំមកឆ្គួតណាខ្ងុំមិនចងស្លាប់ទេ"ជុងវ៉ុននិយយាទាំងទឹកមុខភ័យ ជេយ៍គ៏បែបមកនិយាយ

"បើលមិនចងស្លាប់នៅអោយស្ងៀមទៅ"ជេយ៍គេនិយាយហើយក៏បើកឡានយ៉ាងលឿងធ្វើអោយជុងវ៉ុនមានជាការចងស្រែកយំ ជេយ៍បាននាំជុងវ៉ុនទៅសមុទ្រទីកនលែងដែលពួកគេធ្លាប់បានទៅជាមួយគ្នាពីមុន

"លោកនាំខ្ងុំមកនឹងធ្វើអី"ជុងវ៉ុនគេសួរទៅជេយ៍ទាំងឈាមកំពុងតែហូលមកចងអស់ពីខ្លួនហើយ

"មករំលឹងអានុស្សាចាសរបស់ពួកយើងទាំងពី"ជេយ៍គេនិយាយទាំងញញឹមចុងមាត់ ជុងវ៉ុនលឺចិងសម្លឹងគេចងជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក

"ខ្ងុំគ្មានមកចងរំលឹងជាមួយលោកឯងទេនាំខ្ងុំទៅផ្ទះវិញ"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងខឹងគេខឹងណាគេឈាមហូរចងអស់ពីខ្លួនហើយមកនាំគេមកសមុទ្រអីណា

"ជុងវ៉ុន បងសុំទោសផ្តល់អោយឪកាសអោយបងបានទេបងដឹងខុសហើយជុងវ៉ុន"ជេយ៍គេនិយាយទាំងភ្នែកក្រហម ហើយចាប់ដៃរជុងវ៉ុន

"ជេយ៍ ខ្ងុំធ្លាប់អោយឪកាសលោកហើយតែលោកមិនចាប់វាដោយខ្លួនឯងទេ"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងទឹកមុខស្មើរធេង ហើយក៏ដក់ដៃរចេញពីជេយ៍តែពេលនោះជេយ៍ក៏ចាបជុងវ៉ុនមកអោបទាំងទឹកភ្នែម

"ជុងវ៉ុនបងសុំទោសណាកុំធ្វើបែបនេះដាក់បងអី បងពិតជាដឹងខុសមែនអភ័យទោសអោយបងផងណា"ជេយ៍គេនិយាយទាំងអោនចុះទឹកភ្នែកហូជុងវ៉ុនក៏ហូមកដូចគ្នា

"គឺបងបោះបង់ខ្ងុំមុនទេបងថាយើងនៅជាមួយគ្នាគ្មានអនាគត"ជុងវ៉ុននិយាយហើយទាញ់ខ្លួនចេញពីដៃរជេយ៍ទាំងទឹកភ្នែក

"សុំទោស"ជេយ៍គេនិយាយទាំងទឹកភ្នែក

"មិនបាចសុំទោសទេខ្ងុំមិនដែលចងអត់ទោសអោយលោកឡើយខ្ងុំមិនអាចអត់ទោសអោយលើកអស់មួយជីវិតបើលសិនខ្ងុំនៅតែផ្តល់ឪកាសអោយលោកទៀតចិងពិតជាថោកទាប់ពិតមែន"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងទឹកភ្នែកស្រកមកសម្លឹងមុខជេយ៍

"យើងបញ្ចប់ត្រឹមនឹងទៅចាប់ផ្តើមត្រងណាក៏បញ្ចប់ត្រងនោះដែល យើងនៅអាចធ្វើជាមិត្តនឹងគ្នាបានតើ"ជុងវ៉ុននិយាយទាំងទឹកភ្នែក ហើយក៏រកដើរចេញ