អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]

ភាគ33

ក្រោយពីដល់មាត់ចេញជេយ៍ក៏បានសួរទៅជុងវ៉ុន
  "ពេញចិត្តនៅ"ជេយ៍សួរជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនកញញឹមចេញមកយ៉ាងគួរអោយស្រឡាញ់
   "ពេញចិត្តខ្លាំងណាបាត"ជុងវ៉ុនតបទាំងញញឹមហើយក៏បន្តញាំបាយបន្តទៀតយ៉ាងមានក្តីសុខនៅក្នុងផ្ទះរបស់ជុងវ៉ុនពោពេញទៅដោយសំឡេងសើចកាតមកនាយតូចសូូនូយើងវិញក្រោយពីពួកគេធ្វើអស់ចិត្ត ពួកគេក៏នាំគ្នាដើរចេញទៅទុកអោយសូនូនៅក្នុងបន្ទប់តែម្នាក់ឯង ពេលនោះម៉ែដោះក៏ចូលមក
  "ព្រះជួយអានាងងើបមក"ម៉ែដោះឃើញសាភាពសូនូហើយក៏យកដៃររឹតទ្រូង
  "អ៊ំជួយខ្ងុំផងខ្ងុំខ្លាចណាអ៊ំ"សូនូនិយាយទាំងលើកដៃរហៅអ៊ំ
  "មកចាំអ៊ំជួយមិនគួរអ្នកប្រុសទាំងបួកធ្វើបែបនេះដាក់ឯងសោះពិតជាថោកទាបមែន"ម៉ែដោះនិយាយទាំងខឹងជំនួយ(ជេបានល្អអ៊ំញុមអោយ100ពិន្ទុ)ហើយអ៊ំក៏នាំសូនូទៅងងូកទឹកក្រោយពីងងូកទឹកហើយអ៊ំម៉ែដោះបានយកថ្នាំមកលាបអោយសូនូ
  "បើលឈឺប្រាប់អ៊ំណា"ម៉ែដោះនិយាយទាំងកាប់ថ្នាំអោយសូនូតិច សូនូគេក៏ស្រក់ទឹកភ្នែក
  "អ៊ំលាបអោយឯងហើយៗចាំអ៊ំទៅធ្វើម្ហូបអោយឯងញាំណាសម្រាក់សិនទៅ"អ៊ំចាននិយាយ(ឈ្មោះរបស់អ៊ំអេមីនសូមហៅគាត់ថាអ៊ំចានទៅចុះ) សូនូគេក៏ចាប់អ៊ំចានជួប
   "អ៊ំខ្ងុំខ្លាចកុំទៅចោលខ្ងុំអីអ៊ំ"សូនូនិយាយទាំងពេបមាត់ដូចក្មេងអ៊ំចានឃើញចិងក៏អាណិត ហើយយកដៃរអង្អែលក្បាល់សូនូ
  "កុំខ្លាចអីអ៊ំនៅនឹងតើពួកគេទៅអស់ហើយកុំខ្លាចអី"អ៊ំចាននិយាយទាំងលួងលោមសូនូ សូនូគេក៏ងក់ក្បាលហើយក៏ប្រលែងដៃរអ៊ំចាន
  "ឆ្លាតក្មេងឆ្លាត"អ៊ំចាននិយាយទាំងញញឹមហើយក៏ដើរចេញទៅ កាតមកមើលកំលោះសង្ហារម្នាក់ដើរចេញពីប្រលានយន្តហោះវិញគេជាកូនកាត់ចិន
  "ចាំជួបគ្នាណាសូនូអូនសម្លាញ់របស់បងយើងនឹងបានជួបគ្នាម្តងទៀតម្តងនេះអូនមិនអាចរួចផុតកណ្តាប់ដៃរបងបានទៀតទេ"បុរសម្នាក់នេះនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅ (យ៉ាងអ្នកណាចេះ) កាតមកមើលរីកិវិញគេនៅផ្ទះមិនសុខសោះព្រោះបាតមិត្តភក្តិរបសឮគេពីអ្នកមិនឃើញមករកគេដូចមុនសោះទៅរកនៅសាលាក៏មិននៅហាងផ្កាក៏មិនឃើញរីកិគេអង្គុយទាំងធ្វើមុខស្រពោនពេលនោះសុងហ៊ុនក៏ដើរមក
  "អូនសម្លាញ់កំពុងគិតអីនិង"សុងហ៊ុនសួរទៅតីកិដែលអង្គុយធ្វើមុខស្រពោន
  "គឺអូនកំពុងគិតគថាបាត់សូនូនិងជុងវ៉ុនទៅណាមិនឃើញគេសោះ"រីកិនិយាយទាំងមិខស្រពោះនដដែល សុងហ៊ុនលឺចុងគេក៏ងាកមុខចេញហើយញញឹមចុងមាត់
   "អូនកុំបារម្ភពេកអីពួកគេប្រហែលទៅណាដឹងមកកុំបារម្ភពេល"សុងហ៊ុននិយាយហើយក៏ចាប់ផ្តើមចាប់ប្រឹត្តការបកបង្គាលជាមួយរីកិ បាចចងដឹងទេអេមីនខ្ជិលសរសេរ កាតមកមើលសូនូយើងវិញក្រោយពីញាំបបរអ៊ំចានធ្វើហើយគេក៏ញញឹមសប្បាយពេលនោះគេក៏នឹកដល់មនុស្សប្រុសម្នាក់ដែលគេស្រឡាញ់ខ្លាំហើយក៏ជាគូរស្នេហ៍របស់គេកាលពីនៅវិទ្យាល័យផងដែលសូនូគេបានគិតក្នុងចិត្តថា
   "តើបងត្រឡប់មកវិញឬនៅអូននឹកបងណាយ៉ុងយូមករកអូនផងណាមកយកអូនចេញពីនរកនេះផងអូនមិនចងនៅទីនេះទេ"សូនូគេបានគិតក្នុងចិត្តរបស់គេដោយសម្រាក់ទឹកភ្នែកចុះមក ក្រោយពីនិយាយហើយសូនូគេក៏អង្គុយអោបជង្គងសម្រាក់ទឹកភ្នែក
កាតមកមើលជេយ៍វិញពេលនេះគេកំពុងតែទិញគ្រៀងទេសសម្រាប់ធ្វើម្ហូបស្រាប់តែគេបានដើរប្រទះនិងហានរី បានរីក៏បានសុំអោយគេនិយាយជាមួយខ្លួនតិច
  "មានការអីឆាប់និយាយមកខ្ញុំប្រញាប់ឆាប់និយាយមក"ជេយ៍គេនិយាយទាំងទឹកមុខស្មើធេងហានរីនាងក៏ចាប់ដៃជេយ៍
  "ជេយ៍ទៅបងសុខសប្បាយទេ"ហានរីនិយាយទាំងញញឹម ជេយ៍ឃើញហានរីចាប់ដៃរខ្លួនបែបនេះគេក៏ក្រវាសដៃហានរីចេញ
  "ខ្ញុំសុខសប្បាយធម្មតាទេ"ជេយ៍គេនិយាយទាំងទឹកមុខស្មើ
  "ជេយ៍តាមពិតទៅអូនមិនចងបែកពីបងទេតែដោយសារប៉ារបស់បង"ហានរីនិយាយទាំងឱនមុខចុះធ្វើទឹកមុខកំសត់
  "ប៉ារបស់ខ្ញុំទៅធ្វើអីនាង"ជេយ៍គេសួរដោយចងដឹង
   "តាមពិតអូនមិនចង់ទេតែប៉ារបស់បងបង្ខំអូនថាបើអូនមិនព្រមបែកពីបងទេគាត់នឹងតាមសម្លាប់អូនជេយ៍អូនគ្មានចម្រើសទេ"ហានរីគេនិយាយទាំងទឹកមុខយំ(មីចោលនេះពូកែសម្ដែងមែន)ជេយ៍ឃើញចិងគេក៏ចាប់អារម្មណ៍និងសម្តីហានរីតិចដែល
   "នាងនិយាយអីហ្នឹង"ជេយ៍គេងាកមកសួរហានរី
   "ជេយ៍នៅថ្ងៃដែលអូនសុំបងបែកនោះប៉ារបស់បងបានឱ្យគេមកតាមសម្លាប់អូនអូនពិតខ្លាចណាស់ជេយ៍"បានរីនិយាយទាំងយំ ជេយ៍លឺចិងគេក៏ងាកមកនិយាយ
   "ហេតុអ្វីទៅហេតុអីក៏អូនចាំបាច់ធ្វើបែបនេះអូនសុំបងបែកធ្វើអី? បងឈឺចាប់ណាស់ដឹងទេបើអូនប្រាប់បងបងនឹងការពារអូន"ជេយ៍គេនិយាយទាំងចាប់ដៃរហានរី
   "អូនសុំទោសជេយ៍អូនសុំទោសពិតមែនបងមិនបាច់ចាំលើកទោឲ្យអូនក៏បានដែរ"បានរីនាងនិយាយទាំងងាកមុខចេញ ជេយ៍លឺចិងក៏ងើបពីកៅអីមកអោបនាង
   "អត់ទេបងស្រលាញ់អូនខ្លាំងណាស់អូនដឹងទេពេលដែលអូនសុំបែកបងនោះបងឈឺស្ទើរស្លាប់"ជេយ៍គេនិយាយទាំងអោបហានរី ហានរីគេក៏អោបជេយ៍វិញ
  "អូនដឹងអូនសុំទោសជេយ៍តើយកអាចមកផ្ដើមសារថ្មីបានទេ"ហានរីនិយាយទាំងយំ
  "អូខេយើងនឹងផ្ដើមសារថ្មីតែឥឡូវបងមានមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវមើលថែ"ជេយ៍គេនិយាយទាំងញញឹម ហានរីលឺចិងគេក៏ឆ្ងល
  " តើគេជាអ្នកណាទៅជេយ៍"ហានរីសួរទៅជេយ៍ទាំងឆ្ងល់
  "គេគឺជាប្អូនប្រុសរបស់បង"ជេយ៍កេនិយាយទាំងអង្អែលក្បាល់ហានរី
  "ប្អូនប្រុសសុងហ៊ុនមែនទេ"ហានរីសួរទៅជេយ៍
   "មិនមែនម្នាក់ហ្នឹងទេគេមានឈ្មោះថាជុងវ៉ុនគេជាមនុស្សម្នាក់ដែលបងត្រូវមើលថែព្រោះគេគួរឱ្យអាណិតណាស់"ជេយ៍គេនិយាយប្រាប់ហានរី
  "តើអូនអាចសុំបងទៅជាមួយផងបានទេអូនចង់ឃើញគេណាស់"ហានរីនាងនិយាយទាំងទឹកមុខស្រពោន
  "ប្រាដកជាបានអូនអាចទៅបានមកបងអោយអូនជួបគេ"ជេយ៍គេនិយាយហើយក៏បើលឡានទៅផ្ទះជុងវ៉ុន កាតមកក្នុងវិមានមួយវិញមានអ្នកបម្រើជាច្រើនយើងឃើញមានបុរសម្នាក់ចុះពីលើឡានដល់ទំនើបពេលនោះក៏មានអ្នកឈរអោបគោរទៅបុរសម្នាក់
  "សូមស្វាគមន៍អ្នកអង្គម្ចាស់ដែលត្រឡប់មកកាន់វិមានវិញ"ជំនួយការនៅក្នុងវិមាននោះនិយាយបុរសម្នាក់នោះក៏ឈានជើងចុះពីឡានមកដោយញញឹមពេលនោះមានស្ត្រីម្នាក់ដើរចេញពីក្នុងវិមាននោះមកវាដោយបាននិយាយថា
  "ស្វាគមន៍កូនប្រុសដែលត្រឡប់មកវិញ"អ្នកម្នាងយួននិយាយដោយញញឹម បុរសម្នាក់នោះក៏ញញឹមហើយរត់ទៅឱបម្ដាយរបស់គេ
  "ម្ចាស់ម៉ាក់បុត្រនឹកម្ចាស់ម៉ាក់ណា"បុរសម្នាក់នោះនិយាយទាំងអោបម៉ាក់របស់គេ
  "ម្ចាស់ម៉ាក់ក៏នឹកបុត្រដូចគ្នា"អ្នកម្នាក់យួននិយាយទាំងញញឹមនិងថើបបុត្ររបស់ទ្រង់
   "ចុះឯងណាព្រះបិតានោះម្ចាស់ម៉ាក់"យ៉ុងយូនិយាយដោយស្នាមញញឹម(មកអេមីនសូមនិយាយតិចយ៉ុងយូជាអ្នកណា ហេតុអី្វយ៉ុងយូហៅម្តាយហើយគេថាម្ចាស់ម៉ាក់តើគ្រួសាររបស់យ៉ុងយូជានរណា មកអេមីនសូមបកស្រាយយ៉ុងយូរជាកូនរបស់ស្ដេចយួន ដែលគេមានឈ្មោះពេញថា យួន យ៉ុនយូជាកូនកាតចិនកូរ៉េ គឺជាអ្នកអង្គម្ចាស់តែម្នាក់គតដែលត្រូវគ្រងរាជបន្ទាប់ពីបិតារបស់គេ)
   "បីតារបស់ឯងជាប់ទៅតាមខេត្តបាត់ហើយ"អ្នកម្នាងយួននិយាយ
  "ម្ចាស់ម៉ាក់បុត្រសុំទៅរកមនុស្សបុត្រស្រឡាញ់សិនបានទេ"យ៉ុងយូរនិយាយទាំងអោយមុខចុះ
   "អ្នកណាគេគីមសូនូមែនទេ"អ្នកម្នាងយួននិយាយទាំងញញឹមៗ
   "ហេតុអ្វីក៏ម្ចាស់ម៉ាក់ដឹងថាបុត្រនឹងទៅរកសូនូ"យ៉ុនយូរសួរទៅម្ចាស់ម្តាយរបស់គេទាំងញញឹមអឹមអៀន (មកអេមីនប្រាបទីថាយ៉ុងយូរនិងសូនូនោះត្រូវអីនឹងគ្នាយ៉ុងយូរនឹងសូនូត្រូវជាសង្សារនឹងគ្នាកាលនៅវិទ្យាល័យឡើយយ៉ុនយូរស្រឡាញ់សូនូណាការនៅវិទ្យាល័យយ៉ុងយូរតែងតែការពារនិងធ្វើតាមសូនូគ្រប់យ៉ាងមើលថែសូនូដូចជាព្រះនាងយ៉ាងអញ្ចឹងយ៉ុនយូរគេមិនដែលសូម្បីតែប៉ះពាល់រាងកាយសូនូរដោយគ្មានការអនុញ្ញាតពីសូនូយ៉ុនយូរគេក៏បានណែនាំសូនូស្គាលមាតាបិតារបស់គេដែរសូនូក៏ដឹងថាយ៉ុងយូរជាអ្នកណាដែរមាតានិងបិតារបស់យ៉ុនយូរស្រឡាញ់ពេញចិត្តសូនូជាខ្លាំងព្រោះគិតថាសូនូជាក្មេងស្លូតបូតគួរឱ្យស្រឡាញ់ថែមទាំងចេះគ្រប់ការងារទាំងអស់ពួកគាត់តែងតែឲ្យយ៉ុនយូរនាំសូនូរមកលេងនៅក្នុងវិមានជាប្រចាំតែថ្ងៃមួយយ៉ុនយូរក៏ត្រូវទៅរៀននៅឯប្រទេសចិនទើធ្វើឱ្យពីរនាក់គេបែកគ្នា)
  "អត់ឱ្យមាតាដឹងម៉េចបើបុត្រនេះណាពេលដែលនៅប្រទេសចិនតែងតែខលមកសួរពីសូនូរហូត"អ្នកម្នាងយួននិយាយទាំងស្នាមញញឹម
   "មាតាកុំចេះតែបង្អាប់បុត្រពេកបានទេ"យ៉ុងយូរនិយាយទាំងញញឹមអឹមអៀនពិតមែនហើយពេលដែលនៅប្រទេសចិនយកតែងតែខលមកសួរមាតារបស់គេពីសូនូ
   "បានហើយបុត្រទៅញ៉ាំអាហារសិនទៅកុំអាចទៅជួបសូនូអីចាំស្អែកចាំទៅជួបទៅហើយនាំគេមកលេងវិមានរបស់យើងផងម៉ាក់ពិតជានឹគេខ្លាំងណាស់ព្រោះបែកគ្នាយូរណាស់មួយមិនដែលឃើញគេទៀតសោះ"អ្នកម្នាងយួននិយាយនិយាយហើយអ្នកនាងយួនក៏បាននាំបុត្ររបស់ទ្រង់ចូលទៅខាងក្នុងបាត់ទៅ។

_______To be continuing ____
នោះគូសត្រូវបងៗបួននាក់នេះកាន់តែខ្លាំងហើយមើលបងៗបួននាក់ហ្នឹងអាចទុកសូនូដល់ពេលណាទៀតចាំមើល😅❤️មកអ្នកទាំងអស់គ្នានៅខាងណានៅខាងបងបួនអ្នកនោះក៏នៅខាងអង្គម្ចាស់យ៉ុងយូរ😂