អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]

ភាគ36

ភាគមុនយើងបានដឹងហើយថាសូនូគេបានជួបនឹងយ៉ុងយូហើយក៏ដួលសន្លប់មកអីឡូវតភាគ

ក្រោយពីយ៉ុងយូបានជួបសូនូគេក៏បានយកសូនូមកវិមានរបស់គេហើយក៏បានហៅគ្រូពេទ្យមកពិនិត្យនិងព្យាបាលសូនូ ក្រោយពីគ្រូពេទ្យចេញទៅបាត់យ៉ុងយ៉ូគេបានអង្គុយមើលថែសូនូយ៉ាងដិតដល់គេបានយកកន្សែងមកជូតខ្លួនសូនូ
  “តើមានរឿងអីលើកអូនទៅសូនូហេតុអីសភាពអូនទៅជាបែបនេះ”យ៉ុងយូនិយាយទាំងទឹកភ្នែកហូគេពិតជាឈឺចាប់ណាមនុស្សគេស្រឡាញ់មានសភាពបែបនេះគេពិតជាចងដឹងណាតើអ្នកណាជាអ្នកធ្វើបាបសូនូដល់ថ្នាក់នេះ
   “បងសុំទោសដែលមិនបាននៅការពាអូនតែតទៅបងសន្យាថានិងមិនចោលអូនទេសូនូបងនិងមើលថែរអូនបងសន្យា”យ៉ុងយូគេនិយាយទាំងទឹកហូរមកគេក៏ថើបក្បាល់សូនូមួយខ្សឺតហើយក៏ចុះទៅក្រោម កាតមកមើលជុងវ៉ុនវិញក្រោយពីគេកំពុងតែនៅសាលារបស់គេពេលនោះមានឡានមួយបើកចូលមកនោះគឺឡានរបស់លោកបងជេយ៍យើងនិងជេយ៍គេបានចុះពីឡានមកយ៉ាងសង្ហារ
   “អួយនោះគឺជាបងជេយ៍មេនទេអួយសង្ហារណា”ក្រុមស្រីនាំគ្នាជ្រួលជ្រើមពេលឃើញសម្រាក់ជេយ៍ជេយ៍គេបានដើរមករកជុងវ៉ុន
   “កូនឆ្មាតូចពុងតែគិតអីនិង”ជេយ៍គេបានដើរមកដាក់
មុខលើស្មើរជុងវ៉ុនធ្វើអោយជុងវ៉ុនភ្ងាក់ផ្អើល ជុងវ៉ុនគេក៏ប្រញាប់ងើបហើយរុញជេយ៍ចេញតែចេញគេក៏បានចាន់ដៃតជុងវ៉ុនជាប់រួចហើយក៏ចូលទៅអោបជុងវ៉ុនជុងវ៉ុនគេព្យាយាមរើសយ៉ាងណាក៏ជេយ៍មិនព្រមលែង
    “លែងខ្ងុំណា លែងខ្ងុំ”ជុងវ៉ុនគេស្រែកតែក៏ត្រូវជេយ៍ចាបអូសចូលឡាន មកដងក្នុងឡានជុងវ៉ុនគេសម្លឹងមើលជេយ៍ដូចចងសុីសាច
   “យកខ្ងុំទៅដាក់សាលាវិញភ្លាម”ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងមុខម៉ៅវ ពេលនោះជេយ៍ក៏បែបមកនិយាយជាមួយជុងវ៉ុន
   “អត់ ហេតុអីយប់មិញមិនលើកទូរស័មបង”ជេយ៍គេសួរទាំងចាប់ដៃរជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនគេក៏ក្រវាសដៃររបស់គេចេញ
   “គ្មានហេតុផងរវល់ចប់”ជុងវ៉ុនគេតបទាំងទឹកមុខស្មើរធេង
   “ហេតុអីទៅបងខំទៅអូនលើងចងបែកទូរស័មហើយណាពេលបងទៅរកដល់ផ្ទះកមិនឃើញទៀត វ៉ុននីអូនកើតអី”ជេយ៍គេស្រែកទាំងតឹងសសៃកដាក់ជុងវ៉ុន
   “ប្រាប់ថាខ្ងុំរវល់បានហើយឈប់មករកខ្ងុំទៅទៅរកអ្នកនាងហានរីទៅ”ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងមុខស្មើ
   “យ៉ាងមិច អូនច្រណែកមែនបានជាដេញបងបែបនេះ”ជេយ៍និយាយដោយខិតមុខមកជិតជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនលឺបែបនេះគេក៏ងាកមុខមកញញឹមហើយក៏និយាយវិញ
   “ទេហេតុអីខ្ងុំត្រូវច្រណែក”ជុងវ៉ុននិយាយទាំងបែបមុខចេញ
   “ហេតុអីត្រូវច្រណែកមែនទេមកពីឯងស្រឡាញ់យើង”ជេយ៍គេនិយាយទាំងទាញដៃរជុងវ៉ុនមកជិតគេ
   “លែងខ្ងុំភ្លាមទៅ តើលោកឆ្គួតមេនទេខ្ងុំគ្មានចិត្តស្រឡាញ់លោកទេ”ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងទាញដៃគេចេញតែលើកនេះជេយ៍មិនបានលែងទេគេបានទាញជុងវ៉ុនមកថើបជុងវ៉ុនគេមិនអាចធ្វើអីបានទេវាភ្លាមៗពេកគេក៏សម្រក់ទឹកភ្នែកចុះមកពេលដែលជេយ៍លែងគេជុងវ៉ុនទះជេយ៍មួយកំភ្លៀង
    “លោកធ្វើបែបនេះបានយ៉ាងមិច លោកមានអ្នកនាងហានរីហើយហេតុអីមកពាក់ពាននិងខ្ងុំទៀតទៅ”ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងចងយំ ជេយ៍ឃើញចិងគេក៏ឆ្ងាត់មាត
   “លោកសប្បាយណាមែនទេ”ជុងវ៉ុនគេសួរដោយទឹកភ្នែកហូរសម្លឹងមើលជេយ៍
   “តែបងអត់បានស្រឡាញ់នាងទេបងគ្រានតែអាណិត”ជេយ៍គេនិយាយទាំងចាប់ដៃរជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនគេក៏ដកដៃរ
ចេញមក
   “ចិងមានន័យថាលោកក៏អាណិតខ្ងុំដែល”ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងទឹកភ្នែកគេលែងទប់ហើយ
   “ជុងវ៉ុនបងស្រឡាញ់អូនជាកាពិតតែបងមិនអាចចោលគេទេបងសូមអង្វរ”ជេយ៍គេនិយាយទាំងចាប់ដៃរជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនគេក៏ក្រវីក្បាលគេព្យាយាមទាញ់ដៃររបស់គេចេញណាតែលើកនេះជេយ៍គេក៏មិនលែង
   “លែងដៃរទៅ”ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងទឹកភ្នែកជេយ៍គេខឹងណាដែលជុងវ៉ុនទះគេហើយក៏ខឹងដែលជុងវ៉ុនមិនស្តាប់ហេតុផល
   "បងមិនលែង អូនត្រូវតែទៅជាមួយបង"ជេយ៍និយាយហើយក៏បើកឡានយ៉ាងលឿង កាតមកនាយតូចសូនូយើងគេពេលដែលងើបពីសន្លបគេបានសម្លឹងមើលជុំបន្ទប់
    “តើខ្ងុំនៅកន្លែងណានឹង"សូនូគេនិយាយទាំងយកដៃរញីភ្នែកពេលនោះយ៉ុងយូក៏ដើរចូលមកទាំងដៃរកាន់ចានបបរ
   “នេះអូនងើបហើយមែនទេមកញាំបបរសិនមក"យ៉ុងយូនិយាយទាំងដាក់បបរមុខសូនូ សូនូឃើញចិងគេក៏ញញឹមយ៉ាងស្រសទៅយ៉ុងយូ យ៉ុងយូរគេក៏ញញឹមតបវិញ
    “យ៉ាងមិចអូននិងមិចបានជាញញឹមដាក់បងចិង"យ៉ុងយូគេសួរសូនូ សូនូគេក៏ហូលទឹកភ្នែកមកទាំងញញឹម
    “យ៉ុងយូអូននឹកបងខ្លាំងណា"សូនូគេនិយាយទាំងទឹកភ្នែកយ៉ុងយូលឺចិងក៏សើច
    "ក្មេងឆ្គួតបងក៏នឹកអូនដែល"និយាយហើយយ៉ុងយូក៏ទាញ់សូនូមកអោបគេអោយសូនូហើយថែមទាំងថើបក្បាល់សូនូទៀត សូនូគេក៏ស្រងំនៅក្នុងរវងយ៉ុងយូទាំងទឹកភ្នែក
    "មកបានហើយញាំបបរសិនទៅ បបរបង្គារសិនទៅបងខំធ្វើណា"យ៉ុងយូនិយាយទាំងលើកស្រាបព្រាដួសបបរហើយមកផ្លុំព្រោះនោះសូនូគេក៏ចាប់អារម្មណ៍ថាដៃររបស់យ៉ុងយូសម្បូលរបួសពេញដៃរម៉ងសូនូឃើញចិងគេក៏សួរ
     “ដៃររបស់បងកើតអីនិងយូមិចក៏សិទ្ធតែរបួសចិង"សូនូសួរដោយចាប់ដៃរយ៉ុងយូ យ៉ុងយូឃើញចិងគេក៏និយាយដោយស្នាមញញឹម
     "អត់មានអីទេបងមិនប្រយ័ត្នតិចនិងហាមកញាំបបរអោយមានកម្លាំងសិនមក"យ៉ុងយូនិយាយទាំងលើកស្រាបព្រាមកដួសបបររួចបញ្ចុកសូនូ
    “ឆ្ងាញ់អត់អូន”យ៉ុងយូសួរសូនូទាំងស្នាមញញឹម សូនូក៏ងកក្បាល់ យ៉ុងយូឃើញចិងគេក៏ញញឹមយ៉ាងសង្ហាហើយក៏បន្តបញ្ចុកសូនូទៀត កាតមកមើលពួកនាយក្រាយយើងវិញពួកគេកំពុងតែក្តៅក្រហាយព្រោះពួកគេរកសូនូមិនឃើញ
   "ពួកអាអត់បានកាឯងនេះមនុស្សតែម្នាក់សោះក៏រកមិនបានដៃល"សុងហ៊ុនគេនិយាយទាំងខឹងដាក់កូនចៅរបស់គេ
   "សុំទោសចៅហ្វាយពួកខ្ងុំនឹងទៅរកគាត់ម្តងទៀត"កូនចៅរបស់គេតបទាំងអោនមុខចុះ
  "ទៅបើលលើកនេះរកមិនឃើញទេពួកឯងមិនចងបាចត្រឡប់មកជួបមុខយើងវិញទេចេញទៅ"សុងហ៊ុននិយាយទាំងខឹងគេពេលនេះខឹងចងដាចសសៃឈាមហើយ ពេលហុឺសឹងគេក៏ងើបមកនិយាយ
    "កុំខឹងពេកអីយ៉ាងណាសូនូគេរត់មិនផុតពីពួកយើងទេអាសុង"ហុឺសឹងនឹយាយទាំងដាក់ដៃរលើកស្មាសុងហ៊ុន នីគីដែលអង្គិយគងពាក់ខ្លានោះក៏និយាយ
    "បើលយើងចាបគេបានវិញយើងនិងវៃបំបាក់ជើងគេ"នីគីគេនិយាយទាំងភ្នែកក្រហមគេខឹងណាដែលសូនូហ៊ារត់
    "បានហើយអាសុងទៅផ្ទះមើលប្រពន្ធឯងសិនទៅនាងមានផ្ទៃពោះផង"ជេគគេនិយាយហើយក៏លើកកាហ្វេមកផឹក
     "យើងមិនខ្វលពេលនេះយើងចងបានសូនូត្រឡប់មកវិញ"សុងហ៊ុននិយាយទាំងខឹងហើយក៏លើកទឹកមកផឹក
    "ឯងគិតថាយើងមិនចងហេ”ជេគនិយាយទាំងទឹកមុខស្មើរនិយាយរួមទៅពួកនាយក្រាយពិតជានឹកសូនូណា
    "ហេតុអីហេតុអីគេចាកចេញចោលពួកយើង"នីគីគេនិយាយទាំងសម្លឹងមើលទៅទូរស័មដែលតាំងរូបសូនូឈរញញឹម
    “យើងមិនខ្វលទេបើលយើងចាប់គេយើងនិងរំលោភគេមួយអាទិត្យជាប់គ្នាហើយនិងបំបាកជើងគេមិនអោយដើររួច"សុងហ៊ុននិយាយពួកនាយក្រាយបីអ្នកទៀតក៏ងកក្បាល់
    "អ្នកណាដែលហ៊ាលូកថ្លើមពួកយើងគេនិងស្លាប់មិនស្អាត់ទេ"ហុឺសឹងនិយាយទាំងភ្នែកក្រហម
    "យើងនឹងរកឯងអោយឃើញមិនថាត្រូវពុះមេឃទាំងមូលក៏ដោយ"នីគីគេនិយាយទាំងភ្នែកកំណាចកាតមកមើលសូនូយើងវិញគេកំពុងតែមានក្តីជាមួយនិងយ៉ុងយូ
   “សូនូអូនដឹងទេពេលដែលបងនៅឯងបរទេសបងមិនដែលមានក្តីសុខទេ”យ៉ុងយូនិយាយទាំងអោបសូនូ
   "ហេតុអីទៅ”សូនូសួរទៅយ៉ុងយូ
     “គឺៗដោយសារនឹកអូន "យ៉ុងយូនិយាយទាំងថើបថ្ពាស់សូនូមួយខ្សឺត
    “បងនេះនៅតែខូចដូចដើម"សូនូនិយាយទាំងវៃទ្រូងយ៉ុងយូ យ៉ុងយូគេក៏ធ្វើជាឈឺបេះដូង
    “សូនូមិនវៃបងចិងបងឈឺណា”យ៉ុងយូនិយាយទាំងយកដៃរមកខ្ទុបទ្រូងរបស់ខ្លួន
   “បានហើយបងនេះ"សូនូគេនិយាយទាំងសើច
   “អូនគេងសិនទៅណាបងទៅជួបម្ចាសម៉ាក់សិន"យ៉ុងយូនិយាយទាំងញញឹមហើយក៏ថើបក្បាលសូនូមុននឹងចេញទៅសូនូគេក៏និយាយ
   “យ៉ុងយូមនុស្សល្អរបស់អូន អូនសុំទោសអូនមិនអាចនៅជាមួយបងបានទេ"សូនូគេនិយាយទាំងយំហើយក៏ងើបដោះសារ៉ូមដើរចេញពីវិមាននោះទៅសូនូគេដើរបណ្តើលយំបណ្តើល
    "តើខ្ងុំត្រូវទៅណាទៅយ៉ុងយូបងជាមនុស្សល្អណាអូនអត់ចងអោយបងរងទុកទេ"សូនូគេនិយាយយំហើយក៏ដួលសន្លប់នៅក្រោមដើមឈឺមួយពេលនោះក៏មានបរុសម្នាក់ដើរមក
   "ហេតុអីក៏ឯងមានមុខមាត់ដូចជាស៊ូហឺម្លោះក្មេងតូច"បុរសម្នាក់នោះនិយាយទាំងចាប់មុខសូនូដែលសន្លបនោះ។

____to be continuing ____
ចេញតួរប្រុសម្នាក់ទៀតមកហើយតើគេជាអ្នកទៅណ😉