អេមីនសូមរំលឹកភាគមុនបន្តិចគឺថាជុងវ៉ុននិងជេយ៍កំពុងតែរៀបគំរងការធ្វើបាបអាបុិយសង្សាចាស់ជុងវ៉ុននិងដែលជុងវ៉ុនបាននិយាយថា
"អូនអត់ស្គាល់អាបុិយនិងផងនិង"ជុងវ៉ុននិយាយទៅកានជេយ៍ទាំងសំឡេងស្រទន់ទៅកានជេយ៍និយាយហើយជុងវ៉ុននិងជេយ៍បានអោបដៃគ្នាដើរចេញទៅតែអាបុិយសង្សាចាសនោះអត់ព្រមបញ្ចប់រឿងទេអាបុិយនិងបាននិយាយថា
"អួយក្រុមf4នេះហីចូលចិត្តទាកទងជាមួយនិងក្មេងប្រុសដែលអន់ៗ"អាបុិយនោះនិយាយ
"ប្រហែលដែលព្រោះយើងមិនមែនក្រុមf4"ជេយ៍បែបមកតបទៅអាបុិយនោះវិញទាំងញញឹម
"មិនមែនក្រុមf4ប្រហែលជាបងអាបុិយ៣អ្នកនោះហើយមើលទៅខ្ងុំចាំបានអាបុិយបីអ្នកនោះចូលចិត្តក្មេងប្រុសដែលក្រៗញុមចាំបានថាពួកវាស្រឡាញ់អាក្មេងនោះមេនទេ ហឺដឹងក្រុមf4អីទេស្រឡាញ់រកតែក្មេងដែលក្រៗអនៗបែបនេះគ្រានតែខ្ងុំនិយាយអាក្រកពីក្មេងនោះតិចសោះគេបែបជាមកវៃខ្ងុំបែបស្រឡាញ់ក្មេងប្រុសនោះខ្លាំងហើយមើលទៅ"អាបុិយនិងនិយាយទាំងឌឺបងជេយ៍យើងមានទៅអីឈរស្តាប់អាបុិយនិងនិយាយទាំងអោបដៃរ សូនូគេលឺបែបនេះក៏ខឹង
"ថី តើក្មេងប្រុសក្រីក្រដូចញុមវាខុសស្អីវាទើសក្បាល់អាលោកឯងមេន"សូនូសួរទៅអាបុិយនិងទាំងខឹង
"អូឯងនៅនិងដែលហខ្ងុំសប្បាយចិត្តមេនទេដែលឯងស្តាប់លឺសង្សារបស់ឯងណាគ្រានតែខ្ងុំនិយាយប៉ះពាល់ឯងតិចសោះពួកវាធ្វើជាវៃខ្ងុំហើយមនុស្សល្ងងដូចឯងក៏បានឈ្លោះគ្នាជាមួយពួកវា"អាបុិយនោះនិយាយទាំងឌឺទៅសូនូ សូនូទ្រាំលែងបានហើយក៏បានធ្លាក់អាបុិយនិងដួលយភ្ងាក្រោយ
"ព្រោះតែអាឆ្គួតឯងទើបធ្វើអោយសង្សាយើងប្រើហឹសាដាក់យើងហើយមនុស្សដូចលោកមិនបានម៉ាកជំនិតសង្សាយើងផង"សូនូនិយាយទាំងខឹង
"ចាប់ពីថ្ងៃនិងទៅបើលញុមលឺថាលោកមើលងាយសង្សាខ្ងុំទៀតខ្ងុំនិងសម្លាប់លោកឯងចោលម៉ងយលអត់បើលមិនយលទេប្រយ័ត្នយើងវៃឯងបោកសក់ទៅវើយ"សូនូនិយាយទាំងសំឡេងកាចអាបុិយនិងដូចជាខ្លាចសូនូដែលពេលនិងដូចជាមានសន្តិសុខនៅក្នុងផ្សារនិងគេផ្លុំកាចែដើម្បីចាប់សូនូសូនូឃើញបែបនេះក៏រត់ទៅចាប់ដៃរហុឺសឹងរត់ទៅជាមួយគ្នាបាត(យីកូនរត់អត់ភ្លាចស្វាមីមួយទៀតសោះ)
សូនូនិងហុឺសឹបានរត់មកដល់កន្លែងផ្តើមស្នេហ៍ច្រលំ កន្លែងដែលពួកគេជួបគ្នាហ
"បងហុឺ មិញញុមសុំទោសណាញុមទ្រាំមិនបាន"សូនូនិយាយទាំងអឹមអៀន
"មិនអីទេសូនូធ្វើចិងល្អហើយ"ហុឺសឹងយកដៃអង្អែលក្បាល់សូនូតិច បន្តិចក្រោយមកក៏មានឡានក្រុមមក
"ចិងញុមទៅមុនហើយណាបងបាយៗបង"សូនូនិយាយហើយក៏រត់ចេញទៅ ហុឺសឹងឃើញរត់ទៅបែបនេះគេក៏បានផ្ងើសាចូលក្រុមដែលមានតែបួនអ្នក
/យើងមានរឿងត្រូវដោះស្រាយគ្នាមកជួបយើងនៅអគាចាស់/ហុឺសឹង នាយក្រាយទាំង៣របស់យើងឃើញហើយក៏នាំគ្នាដើរចេញទៅ បងជេយ៍យើងដែលត្រឡប់មកពីដើរលែងមួយជុងវ៉ុនវិញក៏ដើរប៉ះនិងសុងហ៊ុននីគីជេគ
"អេពួកឯងចងទៅណា"ជេយ៍សួរទៅនាយក្រាយទាំង៣
"គឺអាសឹងវាផ្ងើសាមកណាតពួកយើងចិងហើយពួកយើងចងទៅដោះស្រាយជាមួយវា"សុងហ៊ុនតបជំនួសនាយក្រាយពីរអ្នកទៀត
"នេះយប់ហើយមិចបាចទៅទេពួកឯងអាសុង អាគី អាជេគស្តាប់បងមិនបាចទៅទេយប់ហើយចាំស្អែកទៅ"ជេយ៍ព្យាយាមឃាត
"អត់ទេបងពួកញុមត្រូវតែដោះស្រាយគ្នាយប់និងអោយហើយ"នីគីនិយាយហើយក៏រុញជេយ៍ទៅម្ខាងហើយពួកគេក៏ដើរចេញទៅ
"អញធុញនិងអាពួកនេះណាវើយ ដឹងជាស្អីទេនាំទុក្ខតែអញអត់បានទេទៅតាមមើលពួកនិងសិន"ជេយ៍និយាយហើយក៏ទៅតាមនាយក្រាយទាំងបី ងាកមើលសូនូនេះវិញគឺសូនូគេដឹងកំហុសហើយដែលគេបានបន្ទាស់នាយក្រាយទាំងបីដោយសូនូបានទម្លាក់កំហុសទៅពួកគេពេលដែលពួកគេបានវៃសង្សាចាស់ជុងវ៉ុនហព្រោះថាគេគ្មានបានស្តាប់ហេតុផងអីបន្តិចសោះ ចំណែកឯងហុឺសឹងឯងណេះកំពុងតែឈរចាំពួកនាយក្រាយទាំងបីនៅឯងអគាចាស់ ពេលនោះសុងហ៊ុននីគីជេគបានមកដល
"មិចឯងមានរឿងអីនិយាយជាមួយពួកយើង"សុងហ៊ុនសួរទៅហុឹសឹង
"មែនហើយ មានរឿងស្អីបានហៅយើងមកទីនេះ"នីគីសួរបន្តពីសុងហ៊ុន
"សូនូគេ"ហុឺសឹងរកនិយាយភ្លាមនោះត្រូវបានពួកនាយក្រាយកាតមើលទៅពួកនាយក្រាយពេកនេះហាកដូចជា
ស្អប់សូនូមេនទេ
"រឿង ក្មេងនោះមិនបាចនិយាយទេព្រោះពួកខ្ងុំពេលនេះមិនដែលគិតដល់គេឡើយពួកយើងនៅជាមួយគ្នាតែងតែមានបញ្ហាបែបនេះពួកខ្ងុំមិនខ្វល់ទេ"ជេគនិយាយហើយដើរទៅរកហុឺសឹង
"មែនហើយពួកយើងមិនខ្វលទេកុំអោយគេថាព្រោះតែក្មេងប្រុសម្នាក់ធ្វើអោយមិត្តភក្តិរបស់ពួកយើងបែកបាក់ហើយចំពោះពេលដែលពួកយើងដេញឯងចេញពីក្រុមf4ឯងអាចត្រឡប់ចូលមកវិញបានទុកថាវាគឺជាអតីតកាលចុះណាមិត្តភក្តិ"សុងហ៊ុននិយាយបន្តពីជេគ
"អើយ កុំធ្វើអោយបញ្ហាវាធ្ងន់ធ្ងរជាងនិងអីពួកយើងអាចធ្វើចិត្តបានហើយក្មេងនោះពួកយើងអោយទៅឯង"នីគីនិយាយ(យីបងៗលើសូនូអោយបងហុឺតែម្នាក់មិចមាត់ខុសពីចិត្តម៉ង)ទាំងញញឹម
"ពិតមែនហពួកឯងពិតជាអោយសូនូមកយើងមែនហយើងអរគុណពួកឯងមែនទេដែលយលពីចិត្តយើងតែថាកន្លងមកនេះទោះបីជាពួកឯងខំតាមស្រឡាញ់សូនូក៏សូនូនៅតែមិនស្រឡាញ់ពួកឯងហើយពួកឯងដឹងហើយមេនទេថាសូនូស្រឡាញ់យើង"ហុឺសឹងនិយាយទាំងញញឹមបើលមុខនាយក្រាយបីអ្នកនោះវិញលឺហុឺសឹងនិយាយចិងពួកគេចងទាយកាំភ្លើងមកបាញ់ហុឺសឹងសម្លាប់ទេ
"ពួកយើងដឹងហើយឯងមិនបាចប្រាប់ទេ"នីគីតបទាំងញញឹមទៅកានហុឺសឹង
"អេយើងភ្លេចប្រាប់ថ្ងៃនេះយើងនិងសូនូបានដើរលែងជាមួយគ្នាណាយើងបានសួរគេដូចជាលើមុខគេនៅតែឆ្លើយថាគេស្រឡាញ់យើងដដែលហើយចំពោះពួកឯងវិញគេទុកពួកឯងត្រឹមតែជាមិត្តភក្តិប៉ុណ្ណេះ"ហុឺសឹងនិយាយទាំងទឹកមុខញញឹមស្រស ពួកនាយក្រាយយើងចាប់ផ្តើមក្តៅទៀតហើយ ហុឺសឹងឃើញថាពួកគេខឹងបែបនេះរឹតតែបន្ថែមកម្តៅទៀត
"យើងនិងតាមញ៉ែសូនូម្តងទៀតហើយយើងយកគេមកធ្វើជារបស់យើងអោយបានក្មេងប្រុសដូចសូនូនេះណាគឺស្រឡាញ់តែប្រុសអ្នកមានប៉ុណ្ណោះ"ហុឺសឹងនិយាយពួកនាយក្រាយលឺបែបនេះគេបានវៃហុឺសឹងតែម្តងបងជេយ៍យើងឃើញចិងក៏ចូលទៅឃាត
"នូនីមិនមែនជាមនុស្សបែបនិងទេ"សុងហ៊ុននិយាយ
"តែគេគឺជារបស់យើងចិងហើយយើងចងនិយាយមិចពីគេក៏បានពួកឯងគ្មានសិទ្ធទេ"ហុឺសឹងតបរួចហើយក៏បានវៃទៅសុងហ៊ុន
"អាឆ្គួត ហុឺមិចឯងយកតម្លែសូនូមកលែងសើចចិង"ជេគនិយាយហើយក៏ទៅវៃហុឺសឹងដូចគ្នាបងជេយ៍យើងវិញគេព្យាយាមទៅឃាត់ប្អូនៗតែត្រូវបាននីគីវៃចំជេយ៍ចាប់ផ្តើមខឹងហើយក៏វៃនីគីវិញ
"ពួកឯងគ្មានគិតពីរក្បាល់យើងជាបងតិចសោះ"ជេយ៍និយាយហើយក៏ចូលទៅវៃគ្នាវៃគ្នាទៅមកទៅមកពេញនិងថាក្រុមf4គេវៃគ្នាដណ្តើមអូនចុះបងបងជេយ៍យើងវៃគ្នាដណ្តើមអីដែល ងាកមកមើលសូនូវិញសូនូគេកំពុងតែសរសេសាផ្ងើទៅកានពួកនាយក្រាយរាប់និងផ្ងើរទៅហើយពេលនោះជំនួយការបស់ប៉ាសុងហ៊ុនបានតេមកហើយប្រាបសូនូថាពួកនាយក្រាយកំពុងតែវៃគ្នានៅសាលាសូនូលឺបែបនេះក៏ប្រញាប់រត់ទៅងាកមកមើលបុរសៗយើងវិញក្រោយពីវៃគ្នាបែកមុខបែកមាត់អស់កម្លាំងក៏ឈប់វៃគ្នាតែពេលនោះហុឺសឹងក៏និយាយបញ្ជូលភ្លើងកំហឹងទៀតហើយបីអ្នកនោះទ្រាំមិនបានក៏វៃគ្នាទៀតហើយជេយ៍ឃើញចិងក័ស្រែក
"បានហើយពួកអាដែងអញហត់ណាមុខដល់ស្រសសង្ហារបស់អញបែកអស់ហើយ ហើយការពួកឯងឈប់"ជេយ៍ដែលអង្គុយនោះស្រែកសួរទៅពួកនាយក្រាយ
"អត់ទេតតែពួកញុមវៃអាហុឺអោយងាប់បានព្រមឈប់"នីគីស្រែកតទៅជេយ៍
"ហឺ បានហើយពិបាបពេលពួកឯងទាំងបួនយកសូនូធ្វើសង្សាទាំងបួនម៉ងទៅ"ជេយ៍និយាយបួនអ្នកនោះលឺចិងក៏ឈប់ហើយសួរជេយ៍
"កើតដែលហី"ជេគសួរ
"កើតតើនិយាយមិនកើតមិចបើលពួកឯងទាំងបីសិទ្ធតែយកសូនូធ្វើសង្សាអស់ហើយថែមអាហុឺម្នាក់ទៀតទៅវាមានទៅស្អីពួកឯងសិទ្ធតែជាអ្នកស្រឡាញ់សូនូ អាហុឺក៏ស្រឡាញ់អាជេគក៏ស្រឡាញ់ចំណេកអាគីវិញវាក៏ស្រឡាញ់អាសុងក៏ចិងពិបាលពេលធ្វើសង្សាសូនូទាំងអស់គ្នាទៅអញហត់ណា"ជេយ៍និយាយទាំងស្រែក បួនអ្នកនិងលឺចិងក៏គិតមួយស្ទុះ
"Ok ក៏បានតែញុមត្រូវជាសង្សាដំបូង"សុងហ៊ុននិយាយ
"អត់ទេអញ់"នីគីតបទាំងមិនព្រម
"អញមិនព្រមសូនូអញឃើញមុនហើយចិងហើយត្រូវជាអញ"ជេគនិយាយប្រកែចទាំងមិនព្រម
"តែសូនូគេស្រឡាញ់អញ់ចិងហើយត្រូវអញបានត្រូវជាសង្សាដំបូងរបស់សូនូ"ហុឺសឹងនិយាយប្រកែចនិងគេដែល
"ឯងកុំមកនិយាយអាហុឺ ឯងទើបតែដឹងពីចិត្តខ្លួនឯងតើហីមកធ្វើនិយាយអីណា"សុងហ៊ុននិយាយទាំងចង្អុលទៅហុឺសឹង
"បានហើយមកអញស្តាប់អញអ្នកចាក់ចែងក្នុងនាមអញជាបងៗពួកហែងអោយអាសុងវាធ្វើសង្សាដំបូងទៅព្រោះវាតាមញ៉ែសូនូមុនពួកហែង បន្តមកអាជេគបន្តមកទៀតអាគីឯងទី៣ទៅព្រោះឯងវាចាប់អារម្មណ៍សូនូក្រោយអាជេគ ហើយឯងទីបួនទៅអាហុឺទោះឯងស្នេហ៍ដំបូងសូនូក៏ដោយតែឯងទើបដឹងពីចិត្តខ្លួនឯងចប់ព្រមអត់ពួកឯង"ជេយ៍និយាយរៀបរាប់ហើយក៏សួរពួកនាយក្រាយ
"ក៏បានចិងពួកយើងឈប់ឈ្លោះគ្នាទៅ"និយាយហើយពួកគេទាំងបួនអ្នកអោបគ្នាជេយ៍ឃើញចិងក៏សប្បាយចិត្តណាដែលកំពុងតែអោបគ្នាសុខសូនូក៏បានរត់មកដលទីនោះកែវភ្នែករបស់សូនូហាក់ដូចជាបារម្ភពីពួកនាយក្រាយណា សូនូយើងអត់និយាយច្រើនទេយកកាបូបមកគប់អាបុិសុងហើយមូលស្កឹកកាចៀកអាបុិយគីធាក់អាបុិយជេគហើយជេអាបុិយហុឺសឹងទៀត(ដាក់ទៅកូនម៉ែគាំទ្រ)
"ពួកលោកឯងវាមិចនិងហាមិចបានមកវៃគ្នាឯងហយូទៅវៃគ្នាឯងអស់ហើយ"សូនូស្រែកជេម៉ង
"នូនូអោយពួកបងសុំទោសទៅពួកបងដឹងខុសហើយលែងបងទៅ អួយ..បងឈឺណានូនូលែងបងទៅ.."នីគីនិយាយទាំងដៃរចាប់ដៃរសូនូអោយលែងគេតែសូនូមានទៅលែងអីមូលថែម
"ពួកលោកធំៗអស់ហើយមកវៃគ្នាដូចក្មេងទៅកើតយី"សូនូសួរស្រែកថាអោយពួកនាយក្រាយយើងខ្លាំងជេយ៍ឃើញចិងក៏ចូលមកនិយាយ
"សូនូបានហើយឈប់ថាអោយពួកគេពួកគេដឹងខុសហើយសូនូទៅអីឡូវសូនូគួរតែនិយាយអាម្មណ៍ពិតរបស់សូនូទៅប្រាបពួកគេទៅណាបងគាំទ្រណា"ជេយ៍ដើរមកនិយាយជាមួយសូនូក៏ដលចេញទៅ
"ស្អីគេសាភាពអីគេបងជេយ៍បងឯងនិយាយឆ្គួតអី"សូនូសួរទៅជេយ៍ទាំងសម្លឹងមុខជេយ៍ដូចមិនដឹងខ្យលអី
"អារឿងនៅផ្សារហដែលសូនូថាពួកគេជាសង្សាសូនូឯងហ"ជេយ៍និយាយ ពួកនាយក្រាយយើងបីអ្នកលឺបែបនេះអស់ម៉ង
"នូនីពិតមែនហីអូននិយាយចិងពិតមែនហី"សុងហ៊ុនសួរទៅសូនូ
"អត់ទេមានបាននិយាយណាកុំជឿងបងជេយ៍មើល"សូនូប្រឹងនិយាយប្រកែចគេអៀនចងងាប់ហើយមកនិយាយអីណា
"ចិងក៏ចិងទៅ"ជេយ៍និយាយហើយដើរចចេញទៅ
សូនូក៏បានហៅពួកនាយក្រាយមកលៀងរបួស
"មកអ្នកណាលៀងមុន"សូនូសួរទៅនាយក្រាយទាំងបួន
"បងមុខ"នាយក្រាយទាំងបួននិយាយព្រមគ្នា
"ហឺ មកបងហុឺមកញុមលៀងអោយមុនចំណែកពួកនាយបីអ្នកលៀងខ្លួនឯងទៅ"សូនូនិយាយហុឺសឹងលឺបែបនេះក៏ដើរមកអង្គុយ
"វាមិនសមពួកបងឈឺខ្លួនដូចគ្នាលៀងអោយអាហុឺមុខហើយនៅហៅអាហុឺបងទៀតបងមិនព្រមទេ"ពេលនោះនីគីគេនិយាយទាំងមិនព្រម
"មែនហើយបងអត់សុខចិត្តទេបងសង្សាអូនឯងណា"សុងហ៊ុននិយាយបន្តពីនីគីទាំងអត់សុខចិត្ត
"អេពួកឯងភ្លេចហើយមេនទេថាយើងក៏សង្សាសូនីដែល"ហុឺសឹងនិយាយទាំងលានអណ្តាតដាក់នាយក្រាយទាំងបី
"បានហើយឈប់ឈ្លោះគ្នាញុមហត់ណា ហើយឈប់មិញបងថាមិចហុឺសឹង"សូនូនិយួទាំងធុញមួយស្ទុះគេចាប់អាម្មណ៍សម្តីហុឺសឹងដែលថាគេជាសង្សារបស់ខ្លួន
"ចាប់ពីពេលនេះទៅពួកបងនិងតាមស្រឡាញ់សូនូបងនិងយកអូនមកធ្វើសង្សាពួកបងអោយបាន"សុងហ៊ុននិយាយទាំងញញឹម
"ពិតមែនហើយ"នីគីតបបន្តពីសុងហ៊ុនសូនូយើងវិញគាំងម៉ងយីលែងចិងម៉ងហី
"បានហើយតាមនិងទៅញុមធុញណាចងញ៉ែក៏ញ៉ែទៅ"សូនូនិយាយហើយយកថ្នាំលាបរបួសអោយហុឺសឹងហើយឆ្លៀតស្តីអោយពួកនាយក្រាយទៀត
"ពួកលោកនេះយ៉ាប់មែនធំៗអស់ហើយចូលចិត្តវៃគ្នាដូចក្មេងទៅហើយបើលថាថ្ងៃក្រោយចងវៃគ្នាទៀតដឹងតែមានរឿងមួយញុមហើយ"សូនូនិយាយបណ្តើលលាបថ្នាំអោយហុឺសឹងបណ្តើល
"បាតទទួលបញ្ជាក់អូនលាញ់"នីគីនិយាយព្រមទាំងញញឹមដាកសូនូបើលសុងហ៊ុនលាបថ្នាំអោយនីគីបណ្តើលមើលមុខអាបុិយហុឺសឹងបណ្តើលរបៀបថាវាអត់សមសមតែម្នាក់ដែលសូនូលាបអោយជាគេអីចិងហ
"អួយ...អាងាប់ហ៊ុនឯងចងសម្លាប់យើងមែន"នីគីស្រែកព្រោះសុងហ៊ុនគេលាបអត់ថ្នម
"មានរឿងអី"សូនូសួរទៅនីគី
"គឺអាហ៊ុននិងណានូនូវាលាបថ្នាំអោយបងដូចចងសម្លាប់បង អួយ បងឈឺណានូនូអូនមកលាបអោយបងវិញមកណា"នីគីនិយាយទាំងសំឡេងស្រទន់
"អាម៉ាអួយ ឯងក៏ទ្រងម៉ាអួយម្លោះហាអាគី"សុងហ៊ុននិយាយទាំងចងវៃនីគី
"នូនូអូនមើលវាទៅ"នីគីគេរត់ទៅពួនក្រោយសូនូ
"បានហើយឈប់លេងទៅយប់ហើយណាមើលម៉ោងមើល"សូនូនិយាយទាំងសើចតិច
"ម៉ោង១២យប់ហើយ"ជេគដែលស្ងាត់យូតប
"ចប់ហើយ ញុមឡានក្រុងទៅចោលហើយ"សូនូនិយាយទាំងរត់ទៅវិញទៅមក
"សូនីអូនអង្គុយចុះមកចាំពួកបងជូនអូនទៅវិញ"ហុឺសឹងនិយាយទាំងទាងដៃរសូនូ
"ចិងក៏ឆាប់ទៅ"សូនូនិយាយហើយក៏ដើរទៅកន្លែងរបងតែចង្រៃអីគេបិត
"ចប់ហើយមកពីពួកលោកនិង"សូនូយំប៉ាដោយពួកនាយក្រាយយើងឃើញសូនូយំចិងក៏សើចតិចហើយលួងលោម
"ឈប់យំទៅនូនូ តោះត្រឡប់ទៅគេនៅក្នុងបន្ទប់ពេទ្យទៅមិចដែលទីនេះជាកន្លែងពួកអូនមិនបាចភ័យទេ"នីគីនិយាយទាំងញញឹមនិងចាប់ដៃរសូនូ
"មែនហើយមក"ជេគនិយាយហើយក៏លើបីសូនូព្រោះសូនូមិនព្រមងើប
មកដលបន្ទបពេទ្យបន្ទប់ពេទ្យនេះមើលទៅគ្មានធូលីអីតិចទេព្រោះពួកនាយក្រាយយើងបានបញ្ជាក់អោយគេមកជូតសម្អាត់រាលថ្ងៃ គេមកដល់ក្នុងបន្ទប់ពេទ្យក៏ដាក់សូនូនៅលើគ្រែពេទ្យតិចៗព្រោះសូនូគេងលក់បាតហើយ
"យីហើយគេងពីកាលនិង"ហុឺសឹងហួសចិត្តនិងសូនូជាខ្លាំង
"យើងមិចដឹងយើងបីមកឃើញនៅយំសោះ"ជេគនិយាយដោយឆ្ងាល់
"បានហើយពួកឯងយើងចងគេងជិតនីនូរបស់យើងពួកឯងរកកន្លែងផ្សេងទៅ"សុងហ៊ុននិយាយហើយក៏ឡើងលើគ្រែគេងជិតសូនូនិងថ្ពាស់សងខាងរបស់សូនូហើយក៏គេងអោបសូូនូផងទៅជេគឃើញចិងក៏ឡើងទៅដែល
"អត់យើងក៏ចងគេងជិតសូនូដែល"ជេគនិយាយហើយក៏លើងគេងខាងស្តាំដៃររបស់សូនូមុននិងគេជេគបានថើបសក់សូនូនីគីនិងហុឺសឹងក៏ទាញគ្រែជិតនិងអោយមកគៀកនិងគ្រែដែលបីអ្នកនោះពុងគេងមុននិងគេងពួកគេបានថើបសូនូម្នាក់មួយខ្សឺតហើយក៏គេងបាតទៅ
ព្រឹកលើងសូនូបានត្រឡប់មកផ្ទះវិញស្រាបតែទទួលបានសារពីក្រុមF4ដែលបង្កើតជាក្រុមហើយដាក់ឈ្មោះសង្សារក្នុងសារ
"សូនីដល់ផ្ទះនៅ"ហុឺសឹងសួរ
"ខ្ងុំដលហើយ"សូនូតប
"នូនូប្រហែលចុកជើងហើយដើរទៅផ្ទះចិង"នីគីបន្ត
"មិនចុកទេចប់បានហើយ"សូនូនិយាយហើយក៏បិតទូរស័ម ហើយក៏ដើរទៅបើលទ្វាចូលផ្ទះសូនូបានស្រែកប្រាប់អ្នកផ្ទះគេថា
"ម៉ាក់ប៉ាកូនត្រឡប់មកវិញហើយសុំទោសដែលកូនអត់បានប្រាប់ថាថ្ងៃនិងកូនមកយឺត"សូនូនិយាយក៏ក្រឡេកទៅមើលក្នុងផ្ទះសូនូស្ងាតមាត់ម៉ងព្រោះថាលោកផាក នៅក្នុងផ្ទះសូនូ។
____To be continuing ___
សំណួរសួរថាតើលោកផាកមកទីនិងធ្វើអីមកបំបែបសូនូចេញពីពួកនាយក្រាយឬក៏យ៉ាងមិចចាំមើលភាគក្រោយ❤️😘
YOU ARE READING
អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]
Short Storyពីស្អប់ទៅជាស្រឡាញ់ស្នេហ៍ដល់អាត្មានិយមស្រឡាញ់ខ្លាំងដលថ្នាក់ហ៊ាលើកដៃរធ្វើបាបមនុស្សខ្លួនស្រឡាញ់