អន្លនស្នេហ៍ចោមផ្កា[F4]

ភាគ32

មកដល់ក្នុងបន្ទប់ជេគគេដាក់សូនូអោយគេងថ្នមនៅលើកពូក
   "អូនគេងសិនទៅពួកបងមានការតិច"ជេគគេនិយាយសូនូក៏ងក់ក្បាល និយាយហើយក៏នាំគ្នានចេញទៅ ពេលដែលពួកគេចេញទៅអស់សូនូក៏ងើបអង្គុយអោយគេក្តាបពូកហើយសម្រក់ទឹកភ្នែកនៃកាឈឺចាប់ចេញមកសូនូគេបានយកដៃរខ្ទប់ទ្រូង
    "ហេតុអី ហេតុអីខ្ងុំមិនអាចចាក់ចេញពីគេបានហេតុអីទៅហេតុអី"សូនូគេស្រែកយំទាំងសេចក្តីឈឺចាប់រួចហើយសូនូគេក៏យកក្បាល់មកបោកនិងគ្រែមួយទំហឹងបណ្តាលអោយត្រូវកន្លែងដែលនាយក្រាយសុងហ៊ុនបោកនៅតុកបាយនោះឈាមហូលចុះមកសូនូគេដូចជាបាតបង់ស្មាចងក្លាយជាមនុស្សឆ្គួតចិង គេឃើញឈាមចិងគេក៏ងើបដើរទៅបន្ទប់ទឹក
     "ឈាមនៃភាពឈឺចាប់ហឹក"សូនូគេនិយាយបណ្តើរយំបណ្តើរហើយគេក៏វាយកញ្ចក់មួយដៃរធ្វើអោយបែកអំបែងកញ្ចក់ក៏ធ្លាក់មកជិតជើងសូនូ សូនូគេក៏អោនរើសអំបែងនោះមកមើល
    "បើលខ្ងុំស្លាប់បាត់ប្រហែលជាល្អ"សូនូនិយាយហើយគេក៏ដើរទៅបើកទឹកហើយយកអំបែកនោះទៅអាលដៃរខ្លួនបណ្តាលអោយឈាមក៏ហូល មកបន្ទប់ពីនេះសូនូគេក៏ចូលទៅក្នុងអាងទឹករួចហើយគេយកកញ្ចក់មកអាដៃរម៉ាកចំហៀងទៀតហើយគេក៏បិតភ្នែកសន្លប់នៅក្នុងទឹកដែលពោលពេញទៅដោយឈាម កាតមកមើលជុងវ៉ុនយើងវិញក្រោយពីអស់ខ្លួនពេលនេះគេសឹងតែជាមនុស្សគ្មានសតិចិងតែពេលខ្លះអាចគ្របគ្រាងបាន
    "លោកជួយសូនូផងណាសូមអង្វរ"ជុងវ៉ុនគេអង្វរជេយ៍ ដែលកំពុងតែធ្វើម្ហូប
     "យើងដឹងហើយតែអីឡូវញាំបបរសិនទៅ"ជេយ៍គេនិយាយហើយទាញ់ចាននិងដាក់ខ្លួនជុងវ៉ុនអង្គុយ ជុងវ៉ុនក៏បើលភ្នែកផ្លក់ៗសម្លឹងមើលជេយ៍
     "គេដឹងហៃចាំគេញាំអោយអស់"ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងញញឹមថ្ពាល់ខួចចេញមក ជេយ៍គេក៏យកដៃរមកញិចថ្ពាស់ជុងវ៉ុន
    "គួរអោយស្រឡាញ់ណាញាំហើយចាំយើងនាំទៅជួបសូនូណា"ជេយ៍គេនិយាយទាំងញញឹម ជុងវ៉ុនកសើចទះដៃរ
    "ទៅជួបសូនូ ទៅជួបសូនូរបស់អូនមេនទេ"ជុងវ៉ុនគេសួរទៅជេយ៍(ពុទ្ធជុងវ៉ុនអេមីន)ជេយ៍គេក៏ញញឹមងក់ក្បាល់
    "ឆាប់ញាំទៅណាចាំយើងជូនទៅហាងokអត់"ជេយ៍គេនិយាយទាំងអង្អែលក្បាល់ជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនលឺចិងគេក៏ក្រវីក្បាល
    "អូនអត់ចងទៅហាងទេអូន ចងដើរលែង"ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងទឹកមុខស្រពោនចងយំ (អេមីនចងប្រាប់ថាចែហាគាត់ដឹងរឿងហើយហើយគាត់ក៏អាណិតនាយតូចយើងពីអ្នកដែល)
     "អា អា ចាំយើងជូនទៅណា"ជេយ៍គេនិយាយទាំងញញឹម កាតមកមើលពួកនាយក្រាយយើងវិញពួកគេពុងតែអង្គុយជំុគ្នានិយាយពីរឿងសូនូ
    "មិចអាគីយប់មិចលូកថ្លើមបងជេយ៍សាហាវណាហែង"ហុឺសឹងនិយាយទាំងសើចទៅនីគីគេធ្វើមុខសើចឌឺទាំងគ្មានរឿងអី
    "មានបានលូកទេយប់មិញយើងគ្មានបានប៉ះគេទេកុំចេះតែថា"នីគីគេតបទាំងមុខមាំ(តាមពិតអេមីនប្រេងទេជុងវ៉ុនគ្មានបានអស់ខ្លួនមួយនីគីទេ)
    "ចុះអាសំឡេងថ្ងូនោះមិចវិញ"ជេគគេនិយាយរំលឹងដល់សំឡេងដែលចេញពីបន្ទប់
    "វាជាសំឡេងទូរស័មទេយើងណាចិងយើងមិនសុីរបស់គេទេ"នីគីគេនិយាយទាំងមុខធម្មតាភ្នែកស្លើ
    "អើយចិងឯងទើបត្រូវមួយដៃររបស់បងជេយ៍សំណាងហើយបងជេយ៍មិនទានកាំភ្លើងបាញ់ក្បាលឯងហ"សុងហ៊ុនគេនិយាយទាំងធ្វើដៃរផ្ចុងទៅនីគីនីគីគេក៏សើច
    "អឹមអេអាសុងអ្នកណាតេមក"នីគីគេនិយាយ និយាយហើយក៏ឃើញទូរស័ព្ទសុងហ៊ុនដូចមានអ្នកតេមក
    "ម៉ែដោះតើគាត់តេមកមានការអី"សុងហ៊ុននិយាយហើយក៏លើកមកនិយាយ
    "អាឡូម៉ែដោះមានការអីមែនបានតេមកខ្ងុំចិង"សុងហ៊ុនគេនិយាយទាំងសំឡេងទន់
     "អ្នកប្រុស បន្ទប់អ្នកប្រុសពេលខ្ងុំចូលយកអាហារមកអោយអ្នកប្រុសសូនូមិនឃើញគាត់នៅនិងទេអ្នកប្រុស"ម៉ែដោះតបទាំងភ័យទៅកានសុងហ៊ុន សុងហ៊ុនលឺចិងគេក៏ងើបចេញពីកៅអីយ៉ាងលឿង
    "អាសុងកើតអីមេនទេមើលទៅឯងដូចជាស្លនស្លោណា"នីគីគេសួរទៅសុងហ៊ុន ព្រោះឃើញសុងហ៊ុនគេធ្វើមុខចងខេង
     "គឺបាត់សូនូតោះទៅផ្ទះយើង"សុងហ៊ុននិយាយហើយក៏បើកឡានទៅយ៉ាងលឿង មកដល់ក្នុងផ្ទះពួកនាយក្រាយទាំងបួនក៏ប្រញាប់លើងទៅខាងលើ
ពេលមកដល់ក៏ដើរស្រែករកមើលសូនូព្រោះគេដឹងថាសូនូមិនអាចទៅណាបានទេពេលនោះពួកគេក៏ឃើញច្រវ៉ាកមួយនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក ពួកគេកនាំគ្នាដើរទៅមើល ក៏ឃើញសូនូដេកក្នុងអាងទឹកដែលមានឈាម សុងហ៊ុនក៏ចូលទៅលើកបីសូនូមកដាក់លើគ្រែ
    "អាគីឆាប់ខលហៅពេទ្យមក"សុងហ៊ុនគេនិយាយទាំងស្មើរថេគេគ្មានអារម្មណ៍ថាបារម្ភទេ
    "អឺចាំតិច"នីគីនិយាយហើយក៏ខលទៅពេលដែលគ្រូពេទ្យមកដល់ក៏បានរំបួសអោយសូនូ
    "សំណាងហើយគេអាលមិនប៉ះសរសៃឈាមកុំអីគេស្លាប់បាតហើយនេះថ្នាំអោយគេលេបអោយបានទានពេលវេលាផង"លោកគ្រូពេទ្យនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅ
    "នេះអូនចងសម្លាប់ខ្លួនចេញពីពួកបងមេនទេកុំស្រមៃពួកបងមិនអោយអូនស្លាប់ទេ"សុងហ៊ុនគេនិយាយទាំងអង្អែលក្បាល់សូនូ ពេលនោះសូនូគេក៏បើកភ្នែកតិចសម្លឹងមើលជំុវិញគេគិតថាខ្លួនគេស្លាប់ហើយ
    "នេះខ្ញុំស្លាប់ហើយមែនទេ"សូនូគេនិយាយទាំងញញឹម
    "នៅមិនទាន់ស្លាប់ទេសូនូតើអូនគិតអីបានចងសម្លាប់ខ្លួនអូនគិតថាពួកបងនិងអោយអូនស្លាប់ឬ"នីគីគេនិយាយទាំងចាប់ទាញសកសូនូ សូនូគេក៏ស្រែក
    "អួយខ្ងុំឈឺលែងដៃទៅ"សូនូគេស្រែកយំទាំងឈឺព្រោះនាយក្រាយនីគីមកបោចសក់គេចំណែកហុឺសឹងគេក៏ទាញ់ដៃរសូនូត្រូវរបួសទើបតែរំហើយនោះ
     "ប៉ុន្នឹងឈឺតែដលពេលអាដៃរមិនឈឺអូនគិតថាអូនសម្លាប់ខ្លួនហើយបងមិនអាចធ្វើអីអូនបានឬ អូនចាំទុកទៅបើលអូនសម្លាប់ខ្លួនបងនិងសម្លាប់ប៉ាម៉ាក់របស់អូន"ហុឺសឹងគេនិយាយទាំងទាញ់ដៃរសូនូមួយទំហឹង
    "ហេតុអីហេតុក៏ធ្វើបែបនេះដោះលែងខ្ងុំទៅខ្ងុំឈឺណា"សូនូគេនិយាយទាំងយំ
    "ដោះលែងហេបាន"ហុឺសឹងគេនិយាយហើយក៏ចាប់ទាញ់សារ៉ូមពីដៃរសូនូចេញរួចហើយគេក៏ចាប់ហែកអាវសូនូប្រុងនឹងឈុងមីសូនូក៏រើបម្រាស
    "ចេញពីខ្ងុំទៅអត់ទេចេញទៅ"សូនូគេស្រែកយំទាំងយកដៃរដែលឈឺនោះទៅវៃលើទ្រូងហុឺសឹង
" ស្ងាត់ភ្លាមទៅបើលអូនមិនចងឈឺខ្លួន"សុងហ៊ុនដែលអង្គុយផឹកស្រាក្រហមនោះក៏និយាយតែសូនូមិនព្រមស្ងាត់បែបជាខាំដៃរហុឺសឹងធ្វើអោយហុឺសឹងគេឈឺក៏ទះសូនូបែកមាត់ហូឈាមទៀត
   "បងបានប្រាប់ហើយថាអោយស្ងាត់មិនចេះស្តាប់គ្នា"ហុឺសឹងគេនិយាយទាំងមុខមាំ ហើយក៏អោនមកក្រេបជីងជក់ករបស់សូនូបណ្តាលអោយមានស្នាម សូនូគេក៏ប្រឹងប្រើលកម្លាំងរបស់គេមករុញហុឺសឹងចេញរួចហើយគេក៏ប្រុងរត់តែត្រូវនីគីបាំផ្លូវ
  "ចងទៅណាអូនសម្លាញ់"នីគីគេចាប់សូនូអោបហើយបោះសូនូទៅអោយហុឺសឹងវិញ
   "អូននេះពិតជាក្លាហានមែន"សុងហ៊ុនដែលអង្គុយមើលនោះក៏សើច
  "ហេតុអីអូនមិនស្តាប់បង្គាប់បងសោះចិង"ហុឺសឹងគេនិយាយទាំងទម្លាក់សូនូមកលើកពូកហើយក៏ច្របាចកសូនូមួយទំហឹង សូនូគេក៏ប្រឹងរើបម្រាស់
   "ជួយផងអ្នកណាក៏បាន"សូនូគេប្រឹងស្រែកអោយអ្នកខាងក្រៅជួយ
   "អូនគិតថាមានអ្នកមកជួយអូនមេនទេកូនកញ្រ្ចាងតូច"សុងហ៊ុនគេនិយាយទាំងលើកស្រាមកជុលជាមួយជេគ សូនូគេនៅតែរើបម្រាសពេលសូនូងើបមកនេះគេក៏លើងមកទះនីគីព្រោះហុឺសឹងប្រលែងនោះនីគីគេប្រុងចូលមកម្តងតែក៏ត្រូវម៉ាកកំភ្លៀងម៉ងធ្វើអោយនីគីគេខឹងយ៉ាងខ្លាំង
   "អូនពិតជាមិនស្គាលថ្នាំខ្លាំងមែនអាសុងយើងខ្ចីខ្សែតីរបស់ឯងសិន"នីគីគេនិយាយ សុងហ៊ុនគេក៏ងក់ក្បាល់ ហើយក៏ដើរទៅយកមកអោយនីគី នីគីក្រោយពីបានខ្សែរតីហើយគេក៏ធ្វើទឹកមុខរោគចិត្ត
   "សូនូតើអូនចូលចិត្តហឹង្សាណាមេនទេ"នីគីគេនិយាយទាំងញញឹមរោគចិត្តចំណែកសូនូគេប្រឹងធាក់ពូកក្រវីក្បាល់
   "ខ្ងុំសុំទោសនីគី កុំធ្វើបាបខ្ងុំអី ខ្ងុំខ្លាចហើយ"សូនូគេនិយាយទាំងយំលើកដៃរសំពះនីគីនៅចំពោះមុខ
    "អូនខ្លាចធ្វើអីសូនូ បើលពួកបងមិនប្រដៅអូនអូនមិនរាងចាលទេ"ជេគនិយាយទាំងកានកែវស្រាក្រវី
នីគីគេក៏ចាប់ផ្តើមវៃខ្សែតីទៅលើកសូនូ សូនូគេស្រែកផងយំផង
   "បានហើយឈប់ទៅញុមសូមអង្វរញុមឈប់រត់ឈប់ចងសម្លាប់ខ្លួនហើយ អា"សូនូគេស្រែកយំអង្វរពួកនាយក្រាយដែលអង្គុយសម្លឹងមើលគេទាំងគ្មានអារម្មណ៍អាណិតគេអីតិចវៃគេហើយថែមទាំងរំលោភ
គេទៀត
   "បានហើយឈប់វៃគេទៅតោះអូននូពួកយើងជិះសេលែងដៃរទៅល្អទេ"សុងហ៊ុនគេនិយាយទាំងញញឹមហើយក៏ឡើងមកលើពូកហើយក៏ចាប់ផ្តើមប្រតិការសម្រាតអាវសូនូចោលហើយគេក៏ចាប់ផ្តើមដកនាគរាជដល់ធំហួសប្រមាណរបសគេចូលទៅក្នុងខ្លួនសូនូ សូនូគេក្រោយពីដឹងថាមានរបស់អ្វីម្ស៉ាងចូលមកក្នុងខ្លួនគេគេក៏ស្រែក
   "ឈឺណាយកចេញទៅ"សូនូគេស្រែកហើយក៏រុញសុងហ៊ុន សុងហ៊ុនពុងតែស្រួលផងមកត្រូវសូនូកាតចង្វាកបែបគេខឹងក៏ទះសូនូមួយដៃរហើយចសប់ដៃរសូនូមកកាចលឺតែគ្រិច ដៃររបស់សូនូក៏មានឈាមហូហើយក្រិចក៏ដៃរទៀតដៃរសងខាងរបស់គេពេលនេះប្រើការលែងកើតហើយដោយសារតែនាយក្រាយយើងកាត
   "អាសុងអញសុំដាក់ដែល"នីគីគេនិយាយហើយក៏លើកមករកពូកដាក់របស់គេចូលដែល មកបានហើយអោយគេឈុងមីអោយឆ្អែកទៅ   យើងកាតមកមើល
ជុងវ៉ុនវិញគេកំពុងតែអង្គុយចាំជេយ៍ធ្វើម្ហូប
   "រួចនៅអូនឃ្លានខ្លាំងណាជេយ៍"ជុងវ៉ុនគេស្រែកថាឃ្លានព្រោះគេមិនទានបានញាំអីទេគេពុងចាំជេយ៍ធ្វើម្ហូបនេះឯង
   "បានហើយឯងចាំយើងតិចមើល"ជេយ៍គេលើកម្ហូបមកដាក់លើងតុកហើយក៏ដើរទៅយកចាន
   "ម្ហូបនេះទៀតហើយអូនអត់ចូលចិត្តហេ"ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងអោបដៃរធ្វើមុខពេប
   "ញាំសិនទៅណាចាំស្អែកយើងធ្វើអាផ្សេងអោយok"ជេយ៍គេនិយាយទាំងដួសបាយមកហើយបញ្ចុកជុងវ៉ុន
   "សន្យាណាស្អែកត្រូវដូលម្ហូបអោយអូន"ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងលើកដៃរមកអោយជេយ៍ថ្ពួតដៃរគេ
   "បាតយើងសន្យាមកហាមាត់មក"ជេយ៍គេនិយាយហើយក៏លើកសាចមួយដំមកដាក់មាត់ជុងវ៉ុន
   "ឆ្ងាញ់អត់"ជេយ៍សួរជុងវ៉ុនជុងវ៉ុនក៏ញញឹមងក់ក្បាល់
   "ឆ្ងាញ់ណាជេយ៍ពូកែណា អូនចងបានជេយ៍មកនៅជាមួយអូនរហូត"ជិងវ៉ុនគេនិយាយទាំងស្នាមញញឹម ជេយ៍គេក៏សើច
   "ក្មេងឡប់យើងនៅជាមួយឯងរហូតតើ"ជេយ៍គេនិយាយទាំងដាក់ដៃរអង្អែលក្បាល់ជុងវ៉ុន ជុងវ៉ុនក៏ញញឹមចេញថ្ពាស់ខួចហើយកីធ្វើមាត់ស្រួច
   "យ៉ាងមិចនិង"ជេយ៍គេសួរទៅជុងវ៉ុន
   "ជេយ៍ថើបអូន"ជុងវ៉ុនគេនិយាយទាំងធ្វើភ្នែកកូនក្មេង
    "យល់ព្រម"ជេយ៍និយាយហើយក៏ថើបមាត់ជុងវ៉ុនហើយគេក៏ដកមាត់ចេញ។

_____to be continuing ____
ជីវិតសូនូនិងជុងវ៉ុនខុសគ្នាដាច💓😉