10.bölüm

181 22 18
                                    

- sınır oy 15-

  Gözlerimi açtım, başucumda duran saate uzandım, saat sabahı çoktan geçmişti öğleye geliyordu.

Odamda bulunan lavaboya yöneldim, elimi yüzümü yıkadım.

Heyecanlıydım, hızla aşağıya indim.

Felix salonda kahve içiyordu yavaşça yanına yaklaştım, elindeki telefona kitlenmiş bir şekilde bakıyordu.
O kadar odaklanmıştı ki
benim geldiğimi bile farketmemişti.
Zaten arkasında olduğum için farketmemesi normaldi tabi,

Bana bakması için ' günaydın '
dedim seslice ancak o bana bakmadı, insan bir döner bakar değil mi ?

" Günaydın hyunjin sabahtan beri bunu söylemek için mi bekliyordun ?"

Dediği şey ile sessizce yutkundum 'iyide nasıl' diye düşünmeden edemedim. Ben ona cevap vermezken o konuşmasına devam etti.

" Şaşırmayı bırakta git kahvaltını yap, ilaçlarını içmen gerek "

Adam bakmadan şaşırdığımı bile anladı, gerçi bunu tahmin etmesi pekte zor değildi

" Peki "

Dedim ve mutfağa yöneldim, tam dolabı açmıştım ki aklıma dün gece olan herşey film şeridi gibi geldi.
Bunu şuan hatırlamam beni şaşırtmıştı, peki ya Felix o herşeyi acaba hatırlıyormuydu

Sorsam mı acaba ?

Biraz düşündükten sonra sorma kararı aldım. Kahvaltımı yaptım ve ilaçlarımı içtim.

Salona adımladım ancak felix yoktu, gelen adım sesleri ile yüzümü merdivenlere doğru döndüm. Felix merdivenlerden iniyordu ancak öyle böyle değil harika giyinmişti ona bakarken ağzımın açık olduğunun bile farkında değildim,büyülenmiştim.
Felix gerçek bir insan değil bence
Hayatımda onun kadar eşsiz birine rastlamamışım

" Hyunjin iyimisin daldın gittin "

Felixin kalın sesi ile irkildim

" Şey evet iyiyim, harika görünüyorsun bu arada"

Kafasını salladı ve pek birşey demedi alışık olmalıydı bu tarz iltifatlara

" Sende hazırlan şirkete gideceğiz "

" Peki o halde hazırlanıyorum."

Hemen yukarı çıktım elime gelen beyaz bir gömlek ve bol bir pantolonu giydim ve aşağı indim.

" Hazır olduğuna göre hemen  gidelim, amcamın seninle konuşması gereken önemli şeyler var "

Bunu elbette biliyordum henüz cevaplanmamış çok sorum vardı hepsini bir bir öğrenecektim.

Felix arabaya geçti, bende hemen yan koltuğuna oturdum.

Yaklaşık on dakikadır sessizdik
Ona birkaç soru soracaktım dün geceye dair ancak cesaretimi toplayamıyordum ya terslerse diye korkuyordum.

" Sor artık" dedi.

Bu adam neden herşeyi biliyordu cidden anlamıyordum beni henüz tanımamasına rağmen her hareketimi anlıyordu.
Benmi çok belli ediyordum acaba

" Sen neden herşeyi anlıyorsun ?"

Yavaşça bana döndü ve göz kırptı

" Meslek sırrı diyelim"

Ona baktım ve hafifçe güldüm

" Bu nasıl bir meslek ya hayran kaldım cidden "

Bir süre sessiz kaldı

 G.bang Çetesi - Hyunlix- SemelixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin