31 உறுதிமொழி

487 33 3
                                    

31 உறுதிமொழி

திகைத்தாள் தன்மயா. அப்பாவிகளா? அவர்களா?

"சார், அவங்க அப்பாவிங்க ஒன்னும் கிடையாது. ஒரு பொண்ண ரேப் பண்ண ட்ரை பண்ணாங்க"

"அதுக்கு? நீங்க அவங்களை அடிப்பீங்களா? உங்களுக்கு யாரு அந்த உரிமையை கொடுத்தது, மேடம்? நீங்க உங்க இஷ்டத்துக்கு நடந்துக்க முடியாது. நீங்க போலீசை கூப்பிட்டு இருக்கணும்" என்று லாஜிக்கே இல்லாமல் பேசினார் அந்த ஆய்வாளர்.

"நீங்க வர்ற வரைக்கும் நாங்க காத்திருக்கணும்னு சொல்றீங்களா சார்?"

"இருந்து தான் ஆகணும். நாங்க தான் என்ன செய்யணும், செய்யக்கூடாதுன்னு முடிவு பண்ற அதிகாரம் உள்ளவங்க. ஆளாளுக்கு அவங்க இஷ்டத்துக்கு நடந்துகிட்டா, அப்புறம் நாங்க எதுக்கு இருக்கோம்?"

"நீங்க வர்றதுக்குள்ள அந்த பொண்ணை அவங்க ரேப் பண்ணி இருப்பாங்களே, சார்..."

"அவங்க அப்படிப்பட்ட பசங்க இல்ல. அந்த பொண்ணு தான் அவங்ககிட்ட வம்புக்கு வந்திருக்கா"

"சார், அவங்க அந்த பொண்ணை அறையிறதையும், அவ மேல பாயுறதையும் நாங்க பார்த்தோம்"

"மேடம், தேவையில்லாம பேசறத நிறுத்துங்க. அவங்களை அடிச்சவனை கூப்பிடுங்க"

அவர்கள் பேசுவதை கேட்ட அமுதன் வெளியே வந்தான்.

"இவர்கள் யார்?" என்றான் அவன்.

"காவல் வீரர்கள்" என்றாள் தன்மயா.

"இவர்கள் எதற்காக இங்கு வந்திருக்கிறார்கள்?"

அவர்கள் தூய தமிழில் பேசியதை பார்த்து முகம் சுருக்கினார் ஆய்வாளர். அவனிடம் சென்ற தன்மயா,

"அந்த வாலிபர்களை தாக்கி காயப்படுத்தியதற்காக, இவர்கள் உங்களை சிறை பிடிக்க வந்திருக்கிறார்கள்" என்றாள் ரகசியமாய்.

"என்ன? என்னை சிறை பிடிக்கவா? அவர்கள் ஏதோ தவறாக புரிந்து கொண்டிருக்க வேண்டும்"

"இல்லை, அவர்கள் தெளிவாகத்தான் இருக்கிறார்கள்" என்றாள் தாழ்ந்த குரலில்.

காலங்களில் அவள் வருங்காலம்! (முடிந்தது ✔️)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant