"အမဆုံးသွားပြီမောင် ဒီနေ့ကအမမြေချတဲ့နေ့"
"ဘယ်လိုအမေဆုံးပြီ!"
အမေကဆုံးပြီတဲ့။ဘာကြောင့်လဲ မိမိပြန်တုန်းကမှကျန်းကျန်းမာမာရှိနေသေးသောအမေက ရုတ်တရက်ကြီး။
"မင်းရဲ့အကောင်းစားအထက်တန်းစားအမေကြောင့်လေ"
"ကိုသက် ခဏစိတ်ကိုလျော့ပါ ကျွန်တော်ပြောမယ်"
အမောင်ပြောရန်ဝမ်းနည်းနေသည့်စိတ်ကိုလျော့၍သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
"မောင် အမသေရတာ ဒေါ်ထိပ်ထားသခင်ဆိုတဲ့မိန်းမကြောင့်ပဲ"
"ဘယ်လို!"
မင်းမြတ်အံ့ဩမိသည်။မေမေကဒီအထိရောက်လာခဲ့သည်လား။အချိန်တိုလေးအတွင်းဒီနေရပ်လိပ်စာအထိဘယ်လိုစုံစမ်းနိုင်ခဲ့ပါသနည်း။
"ဟုတ်တယ် ငါကမောင့်ဆီကချူစားနေတဲ့သူအဖြစ်နဲ့အရှက်သိက္ခာရစရာမရှိအောင်ပြောခဲ့တာမို့ အမကသည်းမခံနိုင်ဘဲနှလုံးရောဂါအခံလဲရှိတော့ချက်ချင်းနှလုံးရပ်သွားခဲ့တာ"
"ဆွေး မောင်တောင်းပန်ပါတယ် မောင့်ကြောင့်"
ဝမ်းနည်းစွာရေရွတ်မိသည်။ မိမိ၏တစ်ဇွတ်ထိုးလုပ်ရပ်ကြောင့်ချစ်ရတဲ့ဆွေး၏တစ်ဦးတည်းသောဆွေမျိုးသေဆုံးရလေပြီ။
"မောင်နဲ့မဆိုင်ပါဘူး တရားခံကဒေါ်ထိပ်ထားသခင်ဆိုတာငါကကောင်းကောင်းခွဲခြားနိုင်တာမို့ ငါကမောင့်အပေါ်အပြစ်မတင်ဘူး"
"ဆွေး"
"မောင်မပြန်ခင်က ငါ့ဆီကလိုချင်တဲ့အရာတစ်ခုရှိတယ်ဟုတ်တယ်မလား"
ထွဋ်မင်းမြတ်ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်မိသည်။ဆွေးကငြင်းပေတော့မည်ကိုအတပ်သိနေသည်ကြောင့်။ယခုလိုအခြေအနေမှာဆွေးနှင့်အတူရှိရဖို့ဘယ်လိုမျှော်လင့်ခွင့်ရှိပါအံ့နည်း။
"ငါနဲ့လက်ထပ်မလားမောင် လက်ထပ်ရဲလား"
"အမောင်!"
"ကိုကြီးမောင်"
မိမိ၏စကားအဆုံး ကိုသက်နှင့်ယမင်း၏အံ့ဩသံများကတစ်ပြိုင်နက်ထွက်ပေါ်လာသလိုမောင်ကလဲမျက်ရည်များကြမှမိမိကိုမယုံနိုင်ဖွယ်ကြည့်နေသည်။
YOU ARE READING
မြတ်နိုးရပါသော မောင့်ရှဥ့်ညို
Romans"ဘယ်အချိန်ကတည်းကချစ်မိသလဲဆိုတာကိုယ်မရေရာဘူးဆွေး ကိုယ်သိတဲ့အချိန်မှာကိုယ့်ဘဝမှာဆွေးမရှိရင်မဖြစ်တော့တဲ့အကြောင်းပြချက်ကခိုင်မာနေခဲ့ပြီးပြီ" ထွဋ်မင်းမြတ် "လက်ပံပွင့်တွေမောင်နဲ့အတူကြည့်ရတဲ့နေ့မှာ ငါ့ခံစားချက်တွေအတို...
