Όλοι μέσα στο λεωφορείο τραγουδούσαν, βάζοντας τέρμα στα ηχεία Τραπ τραγούδια. Δεν μου άρεσε καθόλου η τραπ σαν μουσική, απορώ πως γινόταν να αρέσει σε κάποιους και να την ακούνε καθημερινά! Είχαμε φτάσει με το πλοίο απ'την Κεφαλονιά, όπου μας περίμενε ένα ιδιωτικό λεωφορείο για να μας πάει στο Κέντρο της Αθήνας. Είχα κουραστεί αρκετά.
Καθόμουν δίπλα στον Μιχάλη. Εκείνος μου έδειχνε φωτογραφίες μιας κοπέλας που μιλούσαν τώρα τελευταία από ινστα. Ήταν απ'την Καλαμάτα. Ήταν πολύ όμορφη και είχε έντονα γαλάζια μάτια.
"Πεινάω ρε γαμωτο!", είπε εκείνος τότε, κοιτάζοντας τριγύρω μεσ'το λεωφορείο "εσύ ;"
"Τι εγώ ;"
"Πείνας ;"
Κοίταξα και εγώ γύρω τα παιδιά εκείνη την στιγμή, αλλά από αμηχανία...όμως το έκανα να φαίνεται όπως το είχε κάνει και εκείνος...
"Μπα..."
"Τι έχεις φάει για πρωινό και δεν πεινάς ;"
"Εε...δημητριακά..."
"Εσύ δεν έχεις πει ότι δεν σου αρέσουν τα δημητριακά;"
"Παιδιά!", ακούσαμε την φωνή του Λυκειάρχη τότε, " σε λίγο μπαίνουμε στο Κέντρο της Πόλης...ετοιμαστείτε σιγά σιγά...!"
Γυρησα και κοίταξα τον Ανδρέα στα πίσω καθίσματα. Ήταν μαζί με τον Πέτρο και τον Νάσο. Κάτι έλεγαν και χασκογελουσαν. Ήταν πολύ όμορφος...
ESTÁS LEYENDO
I Would Swallow You If I Could
RomanceΟ Γιώργος ζει στην Κεφαλονιά μαζί με την οικογένειά του, σε ένα ψηλό νεοκλασικό σπίτι πλαι στην θάλασσα. Η ζωή του φαινομενικά κυλά πολύ όμορφα και ευχάριστα, όμως το νεαρό αγόρι αντιμετωπίζει από όταν πήγαινε στο Δημοτικό, την σκληρή φοβια της κατά...
