I Would Swallow You If I Could

𝙽𝚒𝚗𝚎𝚝𝚎𝚎𝚗

Οι δύο μας τρέχαμε ελεύθεροι μέσα στο Mall, μαγεμένοι από την ατμόσφαιρα και τον κόσμο που μας κοιτουσε λες και ειμασταν τρελοί.

Κάθησαμε στα Mcdonald's και φάγαμε μέχρι να σκάσουμε. Το κατα ευχαριστηθηκαμε. Είχα χαρεί παρά πολύ γιατί έφαγα τόσο φυσιολογικά μαζί του, δεν σκέφτηκα τίποτα το αρνητικό! Επίσης μου άρεσε ο τρόπος που είχε τυλίξει τα πόδια του γύρω απ'τα δικά μου καθώς πίναμε την coca cola.

Αργότερα χωθηκαμε στα H&M , σηκώνοντας στην κυριολεξία όλο το μαγαζί στον αέρα. Θα είχα ρούχα και για τις δυο επόμενες σχολικές χρονιές! Δεν θα χρειάζονταν καν να ψωνησω αλλά ρούχα!

Καθώς ειμουν μέσα στο δοκιμαστηριο και άλλαζα, αξαφνα εκείνος μπήκε μέσα...
"Τι κάνεις εδώ ;", γέλασα, " προσπαθώ να ντυθώ..."
"Ήρθα να θαυμάσω το σώμα σου..."
Αρχησα να γελάω, νιώθοντας τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν
"Αλήθεια τώρα ;"
"Ναι...", μου είπε όπου στρογγυλοκαθησε στο μικρό καρεκλακι δίπλα απ'τον καθρευτη, " μ'αρεσει πολύ το σώμα σου..."

Είχα καταντραπει σαν μικρό κοριτσάκι!
"Σε ευχαριστώ!"
Αξαφνα χτύπησε το κινητό μου...
"Η Νίκη είναι...", μου είπε εκείνος παίρνοντας τα στα χέρια του, " μην απαντήσεις..."
"Μα Ανδρέα πρέπει..."
"Όχι..."
"Φερ'το εδώ!"
"Πότε!"
"Φερ'το εδώ είπα !"
"Έλα πάρ'το!"
Αμέσως όρμηξα κατά πάνω του, προσπαθοντας να του αρπάξω το κινητό ΜΟΥ απ'τα χέρια ΤΟΥ που καταντησαμε!

Καθώς πήγα να του ακινητοποίησω το χέρι, εκείνος πρόλαβε να ακινητοποίησει το δικό μου και να με φιλήσει στο στόμα...

Ξαφνιάστηκα τόσο πολύ από αυτή του την κίνηση...

Γευομουν το στόμα του, τα χείλη του, την ανάσα του, την γλώσσα του, εκείνον, γευομουν εκείνον και ένιωθα τόσο όμορφα για αυτό. Δεν μπορούσε τίποτα να με αποσπάσει απ'το γλυκό φιλί μας, ούτε οι συνεχείς κλήσεις της Νίκης, ούτε οι φωνές έξω και μέσα απ'τα δοκιμαστηρια, απολύτως τίποτα.

Κάθησα πάνω στα πόδια του, αφεινοντας τον εαυτό μου ελεύθερο να εκφράστει όπως εκείνος ήθελε...δεν θα τον καταπίεζα...θα σταματούσα από εδώ και στο εξής να τον καταπιέζω...

Αφού τελειώσαμε από το Μαρούσι, αποφασησαμε να πάμε Λυκαβηττό. Πήραμε ταξί.
"Εσένα σε έχει πάρει κανένας τηλέφωνο ;", τον ρώτησα
"Αρκετοί αλλά δεν τους το σηκώνω, το έχω βάλει αθόρυβο!"
Εμένα με είχε πάρει μονάχα ένας, η Νίκη. Συνειδητοποίησα εκείνη την στιγμή πως μονάχα η Νίκη νοιαζόταν απ' όλους εκείνους πραγματικά για εμένα...