ALRİSHA (Vampir Gezegeni)

ATICILIK

Bir öncekinin aynısı olan güne merhaba dedim içimden. Bu gün yine koşu dersi vardı. Anlaşılan burada her şey mükemmel olmadan yeni bir uygulamaya ya da derse geçilmiyordu.

Gözlerimi zorla açarken Daryl'ın bağırmayı kesmesini içtenlikle diledim. Olduğum yerde doğruldum ve dünkünün aksine çadırımın fermuarını tamamen nazikçe açtım. Bu gün Daryl çadırımın önünde değildi. Demek ki gelişme vardı. Belki de ondan saklanmak için mekan aramama gerek kalmayabilirdi.

İçimden bunları söyledikten sonra aklıma dün ormanda gezerken Arazla karşılaştığımız ve uzun uzun muhabbet ettiğimiz geldi. İstemeden de olsa gülümsedim. Sanırım dudaklarımın kendiliğinden kıvrılmalarına alışmam gerekebilirdi.

Hızlıca ayaklarımı çadırımın dışına doğru uzatıp oturdum.Ayakkabılarımı alıp giymeye başladım. Bağcıklarımı bağlamaya başladığım sırada Rüzgar, Araz ve Candice 'nin bana doğru geldiğini fark ettim.Rüzgar komik bir şey anlatmış olmalı ki Candice ve Rüzgar neredeyse kahkaha atıyorlardı. Araz ise güzelce gülümsüyordu. Tanrım, gülümsemesi çok güzeldi.

Onlar yaklaşmaya devam ederken ben ellerimi hızlandırdım ve bağcıklarımı bağlamayı bitirdim. Hızlıca aynaya bakmadan saçımdaki tokayı çıkartıp yeni bir topuz yaptım. Yanıma bir toka daha almadığım için içimden bir küfür savurdum çünkü bu tokam koparsa ne halt yiyeceğimi bilmiyordum. Çünkü topuz benim için kan gibi bir şeydi. O olmadan yaşayamazdım.

İçsesimi tam durduracakken Araz "Merhaba" deyip yanağıma minik bir öpücük kondurdu. Bu hoşuma gitmişti. Genişçe gülümsedim ve "Merhaba" dedim. Candice her zamanki neşeli sesiyle konuşmaya başladı. "Bravo, bu gün erkencisin. Hadi hazırsan bir şeyler içmeye gidelim çünkü bazı aç gözlü vampirler bizim şişelerimize de el koyabilir. Dün birkaç kişinin aç kaldığını duydum. Koşmak için enerjimizin olmasını isteriz, değil mi ?" dedi. Onu ilk defa bir erkeğin yanında görüyordum. Tamam, Cendice her zaman havalı, güzel bir kızdı ama yanında bir erkek olduğunda bu maksimum seviyeye ulaşıyordu. Buna az önce gözlerimle şahit olmuştum.

Ona gülümseyerek baktım ve "Aslında ben bu gün neredeyse hiç antrenman yapmayacağım. Sadece eğitmen görsün diye yarım saatliğine koşacağım. İyi olanların ilgilerini yöneltebilecekleri sporlar olduğunu söylediler. Ben de koşuda şimdilik yeterince iyi olduğumu düşünüyorum. Kendimi elbette bu gün de geliştireceğim ama sizin kadar kendimi zorlamamaya karar verdim. Yani yarım saatte ne kadar yapabilirsem. Ama ben 3000 km hıza ulaşabileceğimi düşünüyorum" dedim. Cendice gözlerini devirdi. "Her zaman bu kadar planlı olmak zorunda mısın Centua ?" hafifçe gülümseyerek cevap verdim. "Sadece zamanımı değerlendirmeye çalışıyorum. Kafamın yeterince dolu olması gerekli.Yoksa bu eğitimcilerle delirebilirim." Demek istediğimi hemen anlamış ve bana hak vermiş gibi kafasını salladı ve elini omzuma koydu. " Kesinlikle haklısın. Ama bu yine de bir şeyler yememeni gerektirmez. Alacağın farklı eğitim için de enerjinin olması gerekli" dedi ve göz kırpıp elini omzumdan çekti. Rüzgar'ın koluna girdi ve yürümeye başladılar. Araz'a kocaman gülümsedim ve bana doğru uzattığı koluna kolumu geçirdim. Sanırım benim de biraz mutlu olmaya hakkım vardı.

Şişelerimizdeki bütün kanı çabucak bitirmiştik çünkü gerçekten açtık. Araz'ın en sevdiği grup A RH+di. Bunu öğrendiğim iyi olmuştu. Aksamları otururken kendime B- alacağım zaman onun için de A+ alabilirdim. Araz'a dönüp baktım. O da bana bakıyordu. Ve yüzünde her zamanki muhteşem gülümsemesi vardı.

Şişemi çöp kutusuna attıktan sonra onlara döndüm ve "Bir an önce gitsek iyi olacak. Özellikle sen Cendice, çalışacağın her saniye değerli. Şimdiden kendini biraz zorlayıp gereken hıza zamanından önce ulaşırsan son günlerde biraz dinlenebilirsin." Bunu bana alınma ihtimalini göz önüne alarak söylemiştim. Ama haklıydım. Bir an önce çalışmaya dönmeliydi. İlk eğitimden kalmak isteyeceğini sanmıyordum. Bana hiç alınma ifadesi olmayan gözlerle bakıp gülümsedi. " Haklısın Centualler. Bir an önce başlamalıyım ki Rüzgar'la daha fazla vakit geçirebileyim." Dedi. Bunlara ne olmuştu böyle? Sadece akşam çadırlara kadar yürümüştük ve sabah da benim yanıma birlikte gelmişlerdi. Candice bazı şeyleri çok aceleye getiriyordu. Ama Rüzgar bundan rahatsız olmuşa benzemiyordu. Aksine gördüğü ilgiden memnundu. Araz benden böyle şeyler bekliyorsa çok yanılıyordu.