Pagkagising ko ay nakahiga na ako sa kama. My head is throbbing so much. My eyes is so heavy and I felt like I'm so tired. I exhaled deeply and looked at my surrounding. Mabuti na lang at nandito pa rin ako sa kwarto ni Nanny Gerlie.
Two knocks from the door made me stilled. Bumukas ang pinto at dumungaw ang ulo ni Mateo, agad niyang natagpuan ang mga tingin ko. Tipid siyang ngumiti at tuluyan ng pumasok.
"Pinapatawag ka ni Mama. It's almost lunch and you haven't eaten since morning.." aniya.
"A-Anong oras na ba?" medyo paos kong sabi.
"Quarter to twelve, Nastya"
"O-Okay. Susunod na ako.."
Pinilit kong bumangon para makakain. Ngayon ko lang naalala, hindi nga pala ako nakakain ng breakfast dahil kay Yusei. Binuksan ko ang pinto at lumabas na. Sinulyapan ko pa ang pinto ng kwarto namin . Laking gulat ko ng makita si Yusei na kakabukas lang din ng pinto.
Sa paghakbang niya ay tuluyan na rin akong naglakad papunta sa hagdan. Wala akong oras para pakinggan ang sasabihin niya. Masakit pa rin sakin yung nangyare kanina I just can't let him go near me again. Not today.
Sa hapag kung saan naghihintay si Nanny Gerlie, her eyes found mine. I smiled a bit and sat down. Nagsimula na akong kumain. Good thing is I'm alone. Pagkatapos neto, pupunta na lang ako sa library. Gusto ko munang mapag-isa.
While finding a book to read, the door opened. Nilingon ko ito at tumambad sa akin si Yusei na may dalang cake. The creamy mustard cake I baked yesterday. Itinago ko ang pagkagulat sa presensya niya. Napalunok ako at ibinalik ang tingin sa mga libro.
"Nastya..." rinig kong tawag niya.
Nagpatuloy lang ako sa paghahanap ng bigla kong naramdaman ang pagpulupot ng braso niya sa bewang ko. Ang mukha niya ay nakapatong sa balikat ko. I felt him kissing my shoulder and neck.
"Bakit ka nandito?" matigas kong sabi.
"I'm sorry. I didn't mean to say those words. Please..." bulong niya.
I chuckled sarcastically, " I don't have time for your fake sorry. Pwede ba na binatawan mo na lang ako?"
Sumiksik lang siya at mas lalong pinanggigilan ang leeg ko. Napapulunok ako sa mga halik na binibigay niya. Ang braso niya sa bewang ko mas lalong humigpit.
"Sorry..." ulit niya pa.
"Stop kissing me.." inis na sabi ko.
"I can't help it. I was an asshole for making you cry. Please, Nastya. Take my apology..."
Hindi na ulit ako nagsalita pa. Pinagpatuloy ko ang paghahanap ng mababasa kaya lang wala akong makita. Masyadong nakakadala ang ginagawa ni Yusei pero talagang pinipigilan ko lang ang sarili ko. I'm not going to break my walls for his soft voice.
Isang romance book ang nakakuha ng atensyon ko. Sa title pa lang ay halatang mature ang laman. Th cover is a woman lying down on the bed, wearing a sexy lingerie. I wonder who read this story. Pumasok naman agad sa isipan ko si Yusei. Since he owned this mansion.
"Ikaw ba ang bumabasa neto?" paninigurado ko.
"Hindi. Ang kapatid ko ang nagbabasa niyan. Ibalik mo na yan.." sagot niya.
"Bakit?"
"It looks so disturbing, Nastya"
"Anong disturbing? Siguro—"
YOU ARE READING
Claimed By Successor (MONTEGUADO'S HEIR #1)
Roman d'amourMONTEGUADO'S HEIR #1 CLAIMED BY SUCCESSOR Yusei Rye Monteguado, the eldest son of the new Monteguado generation made his way to finally claimed the woman he dreamed about. But before he could do that, he needs to earn her trust, soul, heart and bod...