Claimed By Successor (MONTEGUADO'S HEIR #1)

Chapter 16

As the days passed, I couldn't ignore the subtle shifts within my  body, the mysterious dance of life unfolding in secret. Like a delicate whisper in the wind, an unknown pregnancy took root, weaving its tendrils of anticipation through my every thought and breath. With each passing moment, my heart fluttered with a mixture of wonder and trepidation, as if I held a precious secret that the universe itself yearned to unravel.

This precious gift inside me is the reason why I can't hide my emotions.We finally figured it out that I am three weeks pregnant. But right now I need to deal with some consequence that his parents made. Simula nung malaman nilang nagdadalaang tao ako ay wala pasabi nila akong inilayo kay Yusei. Dinala nila ako sa kanilang rest house. Nagustuhan ko rin agad dahil nakaharap ito sa magandang dagat kung saan talagang maaga akong gumigising para lang makita ang pagsikat ng araw.

Palagi naman akong binibisita ng mag-asawang Monteguado. They gave me everything, lalo na sa cravings ko na medyo weird. Halos ang palagi kong kinakain ay yung saging na nilalagyan ko ng ketchup. I don't know, nasasarapan kase ako sa lasa.

"Do you have any cravings?" mahinahong tanong ni mom sakin.

Nakaupo kami sa veranda. Umiinom siya ng juice samantalang kumakain ako ng cheese at chocolate. Tinapos ko muna ang pagkain ko bago sinagot si mom.

"Uh, wala na po. Nandiyan na naman po yung palagi kong kinakain eh."

"Uhm, how about food? Yung normal na pagkain hija..." napangiwi siya sa dulo.

I chuckled, " I want Tiramisu, mom."

Her eyes glint on what I said. Well, Tiramisu is a normal dessert. The last time na kumain ako nun ay yung nagpunta kami sa restaurant para mag-lunch. Ilang weeks na rin yun.

"Ano pa?"

"Panna Cotta too, pero damihan niyo po yung Tiramisu mom. Gusto ko pa kase ng matamis!"

Our conversation ended. Mag-isa na lang ulit ako. Mabuti na lang talaga at hindi maselan ang pagbubuntis ko kaya wala akong problema ngayon. Pagdating na gabi ay nagsidatingan naman yung mga hiningi ko kay mom. Nanunubig ang bibig ko habang inilalagay ko sa maliit na plato ang cake.
Dadalhin ko to sa kwarto.

"Hey, how's your day?"

Hindi natatapos ang gabi ko kapag hindi ko nakakausap si Yusei kaya naman kapag nagpapahinga na ako ay ako mismo ang tumatawag sakanya. Kagaya ngayon, kitang-kita ko na nasa opisina pa rin siya.

"I'm fine. Ikaw? Hindi ka pa tapos diyan?" tanong ko habang kumakain ng Tiramisu.

"Malapit na." he sighed. " Namimiss na kita..."

Napalunok ako at tipid na ngumiti, "Don't worry, magkikita pa naman tayo"

"I hate them for taking you away from me." pagtatampo niya pa.

"Huwag kang ganyan. Ang babait kaya nila. Look..." pinakita ko sakanya ang kinakain ko. "Mom bought me this"

"Kaya rin naman kitang bilhan niyan. Kahit ilan pa."

Napatawa na ako ng tuluyan, "I missed you too and baby missed her daddy too..."

"Can you show me your baby bump?"

Itinaas ko ang laylayan ng suot kong daster para makita niya ang maliit na umbok ng tiyan ko. I lowered the phone camera. Sumilay ang ngiti sa labi niya habang hinahaplos ang screen ng kanyang cellphone.