Ginga E Kickoff!! | Victory Kickoff!!

Benzinim Bitiyor ve Senin Bir Cekete İhtiyacın Var | Kota - Aoto

(Kota'nın arabasının benzini bitiyor ve Aoto'nun bir cekete ihtiyacı var..

Pierce The Veil - I'm low on gas and you need a jacket

Song-fic)

"Lanet olsun." Kota, arabasının benzin paneline bakıp 0'a düşmek üzere olan ibreyi görünce küfrediyor.

Gece geç saatlere kadar yeni takımıyla antrenman yapmıştı ve hemen evine varıp dinlenmeyi diliyordu. Navigasyondan haritaya baktı ve kestirme bir yol belirledi.

Daha önce hiç geçmemiş olduğu bir sokakta ilerlerken kulakları gürültülü müzik sesleri işitti. Bu ses arabanın radyosundan değil dışarıdan geliyordu. Dikiz aynasından baktığında bir barın yanından geçmekte olduğunu fark etti. Ancak fark ettiği tek şey bu değildi...

Bol ve özensiz kıyafetler giymiş sarışın bir adamın yere düşmek üzere olduğunu gördü. Büyük ihtimalle sızmıştı ve dışarıdaki soğuk havada ona yardım edecek kimse yoktu, Kota dışında.

Hemen arabasından inip adamın yanına koştu. Kolunu kavradı ve yere düşmek üzere olan bedenini kendisininkine çekti.

"İyi misiniz efendim?"

Adamı kaldırıp yüzüne baktığı anda yüzünün şok ile çarpılmış bir ifadeye bürünmesine engel olmaz. Bu adam..

"Aoto?..."

Kota birkaç ay önce yeni bir takıma transfer olarak İspanya'ya taşınmıştı. Çocukluk çağlarını süsleyen takım Momoyama Predators dağılalı upuzun yıllar olmuştu. Arkadaşlıkları devam etmişti etmesine ama araya yıllar ve herkesin kişisel hayatları girdikçe görüşmeleri seyrekleşmeye başlamış sonundaysa neredeyse hiç noktasına gelmişti.

Şu anda karışık duygular içerisindeydi. Bir yanı Aoto'yla karşılaştığı için seviniyor ama bir yanıysa onu gördüğü bu hale üzülüyordu. Üzerinde incecik bir tişört, sarı saçları dağılmış, dudaklarında keskin bir içki kokusu.. Tanrım, ona ne olmuştu böyle?

"K-kota, sen misin?.." Aoto, hala ayakta durmakta güçlük çekerken, gözlerini hayret ile açıp kapayarak ve zaman zaman kısarak ona bakıyor.

"Evet, benim. Ah, tanrım! Görüşmeyeli çok uzun zaman oldu."

"S-seni bir daha göreceğimi düşünmemiştim.."

Kota nihayet saşkınlığından biraz kurtulduktan sonra Aoto'nun sesindeki üzgünlügü hisseder. Gecenin karanlığının sakladığı yüzüne biraz daha yakından baktığında bir süredir ağlamakta olduğunu fark eder.

"Bu saatte ne arıyorsun burada?"

" 'Aramak' " Aoto tekrarlıyor. "Sanki aradığımı hiç bulabilmişim gibi." fısıltılı sesi titriyor ancak tek titreyen sesi değil.

"Tanrım, o tişörtle donacaksın!" Kota'nın yüzündeki şok ifadesi endişe ile yer değiştiriyor.

Aoto'nun itiraz etmesine fırsat vermeden ceketini çıkarıp ona giydiriyor.

"Dışarısı çok soğuk. Hadi, arabama binip gidelim buradan."

"Kota, buna gerek yok-"

"Soru sormadım." diyerek hala kendisine tutunmakta olan Aoto'yu arabasına doğru götürüyor ve yan koltuğa oturtuyor.

Kendisi de arabaya bindiğinde gazı köklüyor.

"Merak etme, konuşacağız." Aoto'nun bu hali hakkında hesap sormak istiyor. Onu bu halde görmek içinde bir şeyin parçalanmasına sebep oluyor sanki.