Momayama Pradetors dağılalı yıllar olmuştu. Ancak Ouzou'nun aklından çıkmayan bir şey vardı, biri...
Koç Hanashima ve Kyouko'nun düğününde yeniden bir araya geldiklerinde, bu fırsatı kullanabilecek mi?
(Shou ve Ouzou shipinin neden sevilmediğini anlamıyorum. Unutmayın ki 5. bölümde Shou'ya "kaptan" diye hitap eden ilk kişi Ouzou'ydu ve 18. bölümde ilk golünü atması için fırsat sağlayan kişi, yine, oydu.
Bu hikayeyi istek üzerine yazıyorum, sizler de önerilerinizi söylerseniz göz önünde bulundurabilirim.)
(Beni hala seviyor musun? Bilmek için can atıyorum.
Yoksa paylaştıklarımızı unuttun mu?
Gözden uzak, gönülden uzak hiç orada olmadım bile..)
Ryuuji, gözlerinde belli olan bir heyecanın parıltısıyla oturma odasına daldığında Ouzou'yu rahat şekilde oturmuş televizyon izlerken buldu.
"Ne oldu?" Ouzou, onun bir şey söylemek isteyen heyecanlı bakışları üzerine sordu.
"Mesajlarına bakmadın mı?"
"Bir haber beklemiyorum, Ryuuji." Yine de elini cebine götürdü ve telefonunun genel kutusunu açtı.
Gözleri büyürken yüzünde bir gülümseme belirdi. Gelen mesaj bir düğün davetiyesiydi. Koç Hanashima ve Kyouko sonunda evleniyordu!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hem onlar adına çok sevinmiş hem de takımın tekrar bir araya geleceğini duyduğunda heyecanlanmıştı. Hepsi hayatlarını farklı yönlere esen rüzgarlarla devam ettirmiş, yine de paylaştıkları ortak geçmişin güzel anılarını unutmamışlardı.
"Herkes gelecek mi dersin?"
"Sen böyle bir fırsatı kaçırır mıydın?" Ryuuji, kardeşinin sorusuna başka bir soruyla cevap verdi.
"Hayatta olmaz!"
" 'Herkes' derken.... aslında spesifik bir kişiden bahsettiğini düşüneceğim." Ouzou'nun yanına oturarak konuşmasını sürdürdü. "Merak etme sevgili kaptanın orada olacaktır."
"Kapa çeneni, Ryuuji!"
"Kızma hemen canım sen de. İyi bir şey söylüyorum burada."
"Sadece benimle dalga geçiyorsun."
"Sadece biraz." Ryuuji göz kırparak küçük kardeşinin omzunu sıvazladı. "Onu unutamadın, değil mi?"
Haklıydı. Ouzou, Shou'yu bir türlü unutamamış ona olan sevgisinin üstünden gelememişti. Shou'nun sahip olduğu tüm o azim ve kararlılık, Ouzou'yu kendine çekmiş ve sıkı sıkı tutmuştu. Pes etmeyen doğasından etkilenmemek elde değildi. Zümrüt yeşili gözlerinin rengini unutamıyordu işte.
