Ezhel-Hayrola🎶
SINIR: 45 oy 90 yorum
Has siktir! Beni bir time atamışlardı ve bu timde Alparslan komutanın timiydi.
Ben böyle şansın ta! Karargahta o kadar tim varken neden Pusu timi! Karargahta 4 adet daha tim vardı. Bunlar; Börü, Sancaktar, İs ve Gökdoğan timleriydi. Neyse en azından tek artısı o çakma sarışın cadolozun timin de değildim.
Ayza yüzbaşından nefret ediyordum, ne olacak gıcık kadın! Kendisi kaşar dediğimiz tiplerdendi. Gerek evli, gerek bekar herkese yapışıyordu.
Şuan Pusu timinin ortak odasında koltukta oturuyordum, tam karşımda da Pusu timi oturuyordu. Alparslan komutan onun timin de olmama sevinmiş gibiydi, ne olacak ona da bana daha fazla işkence etmek için gün doğdu.
Alparslan komutan söze girdi.
"Üsteğmen hoş geldin." göz devirdim.
"Hoşbuldum komutanım." Kafası time döndü.
"Birbirinizi zaten tanıyorsunuz." Onu hepimiz başımızı sallayarak onayladık. Dudakları keyifle iki yana doğru kıvrıldı ve ardından da bakışları bana döndü.
"Pusu timi içtima alanına gitmek için 5 dakikanız var."
Has bu bakışı tanıyordum, lâl içtima yaptıracaktı.
Alparslan komutan keyifle odadan çıktı. O odadan çıkar çıkmaz Uraz söze atladı.
"Anamızı sikecek." Daha sonra gözleei beni buldu "özellikle de senin Leyal." Malesef haklıydı, bana ecel terleri döktürecekti.
"Lan 30 saniyemiz kalmış, kalkın lan!" Has Mustafa haklıydı. İçtima alanına nasıl koştuğumuzu hatırlamıyordum ama tek hatırladığım bizi gören askerlerin gülmemek için kendini zor tuttuğuydu.
Son 2 saniye kala gelebilmiştik. Hemen sıra olduk. Alparslan komutan karşımıza geçti.
"Tekmil ver, asker!" Öne çıktım.
"Üsteğmen Leyal Yalın-Mersin emret komutanım!" Benden sonra Uraz öne çıktı.
"Üsteğmen Uraz Çakır-Sivas emret komutanım!" Mustafa öne çıktı.
"Üsteğmen Mustafa Ceceli- Bitlis emret komutanım!"
Sanarsın Üsteğmen cenneti mübarek.
"Teğmen Salih Dinç- Hakkari emret komutanım!"
"Teğmen Ali Ağaoğlu-Hatay emret komutanım!"
"Asteğmen Yusuf Özalp-Aydın emret komutanım!" Oh çok şükür bune be! Onlar tekmil verene kadar yorulmuştum.
"Pusu timi karargah etrafı 25 tur başla!"tim hızla koşmaya başladı tam bende koşacakken Alparslan komutanın sesi ile durmak zorunda kaldım.
"Üsteğmen Yalın, sen 30 tur koşacaksın!" İçimden bir küfür savurup bende koşmaya başladım. Belli olmuştu bugün pert olacaktım.
_______
Tim kendi 25 turunu koşmuş, Alparslan komutanın yanında beni izliyorlardı. Onlar galiba yorulmamı bekliyordu ama bende tık yoktu, yorulmamıştım. Şimdi böyle diyordum ama akşam ayaklarımın ağrısından ağlıyacaktım.
Son turuma gelmiştim. Hadi, ha gayret be Leyal. Var gücümle koşmaya başladım.
Dışarıdan beni görenler flash sanardı mübarek.
Koşuyu bitirip Alparslan komutanın önünde durdum.
Benim geldiğimi gören Alparslan komutan yorulmadığımı görünce şaşırmamıştı. Eh bir zahmet, adam resmen her gün bana içtima yaptırıyordu.
"Dinlenmek için sadece 3 dakikan var Üsteğmen."
"Alp yüzbaşımmm!" Hay, bir bu paçoz eksikti. Benden üst rütbeli olmasaydı şimdiye kadar çoktan boğmuştum onu.
Alparslan komutan oturduğu sandalyeden kalkıp Ayza yüzbaşına döndü.
"Buyrun yüzbaşım?" Hemen Alparslan komutanın karşısına geçti. Dudaklarını o kadar pick me bir hareketle bükmüştü ki oracıkta kusasım vardı.
"Immm ben şey diyecektim, timleri kapıştıralım mı?" Alparslan komutanın dudaklarında sinsi bir sırıtma oluştu.
"Kabul, Pusu timi Gökdoğan timine karşı." Herkes parkur alanına geçmişti ve kimin kiminle yarışacağını belirliyorlardı.
Şu şekildeydi; ben ve cadaloz Ayza Yüzbaşı, Uraz ve Samet, Mustafa ve Metin, Salih ve Can, Ali ve Gürgen, Yusuf ve Furkan.
Şuan Yusuf ve Furkan'ın sırasıydı. Parkur koşu, sürünme, atlama, zıplama ve tırmanmadan oluşuyordu son engelde ise atış yapacaktık.
"3, 2, 1, başla!"
Yusuf Furkan'dan bir adım önde gidiyordu ama tırmanma kısmına geldiklerinde Furkan aradaki farkı kapatmıştı. Başa baş gidiyorlardı. Atış kısmına geldiklerinde ise Yusuf küçük bir fark ile yenmişti.
Zaman bu şekilde ilerlerken
Ali ve Gürgen, Salih ve Can'da yarışmıştı. Kazananlar ise Gürgen ve Salih'di.
Şuan sıra Mustafa ve Metindeydi. İkisi de başa baş ilerliyorlardı, aralarında güzel bir rekabet vardı. Sürünme kısmında Metin öne geçmişti ve ortaya büyük bir fark koymuştu ama atış kısmında Mustafa tüm hünerlerini sergileyip kazanmıştı.
E bir zahmet, adam keskin nişancı.
Kapa çeneni iç ses!
Uraz ve Samet'de yarışmıştı ve Samet kazanmıştı. Şimdi sıra benve o cadalozdaydı.
Sen görürsün pis kaşar, anandan emdiğin sütü burnundan getireceğim.
İkimizde konumlandık ve Alparslan komutandan gelecek işareti bekledik.
"3, 2, 1, başla!"
Bu işaret koşmam için yetmişti. Parkurda o kadar hızlı koşuyordum ki, toprak da ki tozlar kalkıyordu. Koşu da hemen hemen berabereydik. Bu kadına beni küçümsemek ne demek gösterecektim. Daha önce karargâh ta beni gördüğünde bir çok kez küçümser bakışlar atıyordu.
Sürünme kısmına gelmiştim. Sürünme kısmında şanslıydım çünkü bedenim çok esnek ti ve sürünürken rahatlırka hareket edebiliyordum. Filelerin altında çok dar bir alanda sürünüyordum.
Sürünme kısmı bitince ben daha ne olduğunu anlamadan cadaloz bana yetişmişti.
Sıra çubukların üstünden atlamadaydı. Atlamada tekrar ben öne geçmiştim.
Atlama çubukları bitince sıra tekerlerin üstünde zıplamaydı. Bu engeli de kolayca geçmiştim. Sıra da ki engel tırmanmaydı. Tırmanma engelinde başa baş ilerliyorduk. Engeller beni zorlamamıştı, hatta kolaydı.
Ayza yüzbaşı çok az bir farkla öne geçmişti. Benden sadece 2 saniye önce atış kısmına geçmişti. Tim içinde ki görevim istihbarat ve keskin nişancılıktı o yüzden atış konusunda gerçektende iyiydim. 3 adet hedef vardı, 3'ünü de tam ortadan vuran kazanacaktı. İlk 2 hedefi tam ortadan vurmuştum sıra, 3. hedefteydi. Göz ucuyla Yüzbaşına baktım, daha 1. hedefi vurabilmişti. Geri önüme dönüp derin bir nefes aldım ve tetiği çektim. Hedefe baktığımda vurmuştum. O cadaloza gününü göstermiştim!
Ayağa kalkıp arkamı döndüğümde parkurun başında bana gururla bakan abi tayfasını ve Albayı görmeyi beklemiyordum...
Bitti! Nasıldı?
Bu bölüm en sevdiğiniz sahne?
Leyal?
Alparslan?
Ayza?
Tim?
Albay?
Abi tayfası?
Oy verip yorum yapmayı unutmayın, hadi sağlıcakla💫✨
SINIR: 45 oy 90 yorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEYAL
Novela Juvenil"İsminin anlamı gibisin, gece gibisin. Sana yaklaşanları karanlığında boğuyorsun." Gözleri siyahın en koyu tonuna bürünmüştü. "Dikkat et ki, sende benim karanlığım da boğulma." Yutkunuşu kulaklarımı doldurdu. "Karanlığında boğulmayı merak ediyorum...
