SÜSEN ÇİÇEĞİ

"Yeni Hayatın Şimdi Başlıyor"

İyi okumalar dilerim 💚

"Süsen, hadi kızım, doğum gününde de yatmazsın ama ya!"

Süper!
Annemin alay etmesiyle güne başlıyorum ve doğum günümde bile bana ayrıcalık tanınmıyor.

"Geliyorum anne."
Yataktan kalkar kalkmaz aynadan kendime baktım ve yüzümü yıkamak yerine elimle gözlerimi ovaladım.

Nasıl ama, siz böyle pis doğum günü kızı gördünüz mü?
Herkesin benim gibi bir iç sesinin olduğunu düşünüyorum ve bu sesi duymayan delidir.
Evet doğru duydunuz, bu sesi duyan değil duymayan, kendisiyle konuşmayan delidir.

Yavaş adımlarla salona geçecekken annemin mutfakta olduğunu görüp hemen mutfağa girdim. Girdiğim gibi beni mis gibi yemek kokuları ve yemek yapmanın telaşından yorgun düşen bir anne karşıladı.

"Anne, buraya ne olmuş böyle?" Mutfağın tezgahından masaya kadar, her yerde duran çeşit çeşit yemekleri görür görmez şaşkınlığımı saklayamadım.

Annemden cevap gelmeyince tekrar gözlerimi anneme çevirdim. "Anne bunlar ne böyle?"

"Tanıştırayım annecim sarma, sigara böreği, patates salatası ve mercimek köftesi"

"Gün tabağı gibi" der demez annemin ellerinin yavaş yavaş terliğe gittiğini anlayınca annemi durdurdum.
" Tamam, tamam şaka yapıyorum ama bunları kim yiyecek ki?  biz sadece üç kişiyiz" dedim.

Annem benden bıkmış gibi nefes verip konuşmaya başladı. "Vallahi çok yorgunum kızım ve senden başka kızım olmadığına göre tabiiki de bu güne özenip hazırlanacağım"

Annem, babam ve ben olacaktık. Arkadaşımın bile olmaması ister istemez yüzümü düşürdü.

"Süsen bir şey fark ettin mi?"
Annemin sorusunu duyar duymaz yüz ifademin üzgün olduğunu fark edip hemen kendimi toparlamaya çalıştım.  "Neyi anne?"

"Bugün senin doğum günün ve az önce yüzün asıldı. Yüzünün asılma sebebi, olmadığını sandığın bir yemek türü olabilir mi?" Diye sorup, sorusunun ardından elleriyle tencerinin kapağını araladı.
Tencerenin icindeki dolmaları görür görür görmez gülümsedim.

"Sanırım başka birşey var, yüzün hala gülümsene rağmen mutlu değil gibi" annemin sesini duyar duymaz gözlerimin tenceredeki dolmalara daldığını fark edip, hemen durumu toparlamak adına gözlerimi anneme doğru çevirdim.

"Beğenmedin mi?"

"Anne olur mu öyle şey, Sen yaparsın da ben beğenmez miyim? Ve yeşil dolmadan bahsediyoruz. Bir daha düşün istersen?"

"O zaman sorun ne bebeğim?"

"Biz sadece üç kişiyiz ve biliyorsun benim arkadaşım bile yok bunca yemekleri kim yiyecek?" Sözlerimi bitirir bitirmez yine ister istemez yüzümü astım.

"Belki bugün 1.2 kişi daha olabiliriz" diyerek göz kırptı.

"Anne kimden bahsed-" mutfak kapısının tıklatılması üzerine sözlerim yarıda kaldı.

"Birisi benden söz ediyor herhalde" Zehra'nın sesini duyar duymaz mutluluktan gözlerim dolmaya başladı. Evet arkadaşım değil fakat kuzen olduğumuz halde yeri geliyor arkadaş, hatta bazen abla kardeş bile oluyoruz.

"Zehraaa hoş geldin" dedim ona sarılarak.

"Ya bu nasıl doğum günü kızı. Beni şuan pijamalı bir doğum günü kızı mı karşıladı teyze?"
Zehra'nın sözlerini duyar duymaz utançla hemen odama koştum ve odama girer girmez havanın karardığını fark edip, hazırlanmaya başladım. Dolabımdan seçtiğim kırmızı sırtı açık bir elbiseyi üzerine doğru tuttum. Daha giymeden bile üzerime tutunca güzel olduğunu görür görmez gülümsedim.

Elbiseyi giyer giymez saçlarımı ellerimle kabartıp, inci küpelerimi taktım ve belki inanmazsınız ama, ilk defa elbise giyiyor olmanın verdiği utançla yüzüm kızararak kendime bakmaya başladım.

"Süsen"

Annemin seslenişiyle hazırlanışımı hızlandırdım. Bu inci küpeler yetersiz kalmış gibi, inci kolye de taksam mı acaba? Çok abartı mı durur?

"Süsen gelmezsen pastayı yiyoruz"

"Geliyorum anne!"

Odamdan çıkıp yavaş adımlarla salona gitmeye başladım. Evde bir yabancı olmamasına, biz bize olmamıza rağmen utancım son bulmadı ve bu utancın yanına bir de titreme başladı.

Kapıyı açar açmaz beni alkış sesleri karşıladı. Tüm gözlerin üzerimde olmasıyla beraber yavaş adımlarla pasta ya doğru yürümeye başladım. Kuzenim, annem,babam beni hayranlıkla izliyor ve alkışlıyordu.

Tam pastayı üfleyecekken annemin gözlerinin dolduğunu fark edip duraksadım. Sanırım annem de neden duraksadığımı anlayıp, yanıma yaklaştı. konuşmak için dudaklarını araladığını fark ettim.
" İyi ki doğdun kızım, yeni hayatın şimdi başlıyor"