SÜSEN ÇİÇEĞİ

"karga"

Kısa bir bölüm oldu fakat çok heyecanlıııı 🌸
İyi okumalar ❤️

Ben konuşmadıkca havanın kasveti daha da çok artıyordu . Sanki bunu o yapıyordu o. Adının ne olduğunu bile bilmediğim o varlık.

  Çünkü her Süsen diye seslenen bir  ses ve ben o sese her cevap vermeyisimde  havanın kasveti daha da artıyordu.

  Bir varlık havanın  kasvetini ele geciremez öyle değil mi ?

Hem yağan  şiddetli yağmur sesi hem art arda çakan simsekler ve buda yetmezmiş gibi karga sesleri.

Ve ben oldum olası kargalara  bir türlü ısınamıyorum. Görünüşleri olsun sesleri olsun. Çok ürkütücü hayvanlar.

Herşeye razıyım. Ama karga sesleri beni çok korkutuyor. Ve bu gece sanki tüm şehirdeki kargalar birleşmiş, bizim evin çevresine toplanmış gibiydi.

Bunu da o mu yapıyordu ?

Hemen telefonumdan karganın ruhlarla bağlantısını araştırmak istedim...  Kargaların ruhsal varlıklarla iletişime gecebildiklerini ve bu denli akıllı hayvanlar olduklarını görür görmez telefonu kapattım korkudan.

Ne bekliyordun Süsen?  ne bekliyordun ?  Resmen kendi kendini korkuttun başka hic birsey değil dedim içimden.

  Bu gece bir türlü bitmek bilmeyecek belli oldu. Cama geçip, korkunç kargaların olmasına rağmen onlara bakmamaya özen gösterdim ve etrafa bakındım. Bakınmaya çalışırken kıpkırmızı gözlü kargayla denk geldim. Cama öyle bir çarptı ki, cam kan içinde oldu!

  Eğer cam açık olsaydı bu hayvan beni öldürebilirdi '!'

Cama süzülen kan ve bunca şiddetli yağmurun suyuna rağmen o kan hala  gitmedi camımdan. Boynumdaki o sıcaklık adımın defalarca söylenişi.. ve her cevap vermedigimde saclarimdaki o öfkeli dokunuş. Herşeyin bilincindeyim ve bu yaşadıklarımin rüya olması için dua ediyordum. Gözlerimi kapattım ve tekrar ağlamaya başladım. Bu sefer sessiz değil. Hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Hickimse umrumda değil.

Sesimi ailem duysun ve benimle alay etsinler umrumda değil. Tam bu sırada hıçkırışlarımı kesecek bir şey oldu.

Birden bire telefonumdan şarkı açıldı!

şarkıyı açan oydu!

Şarkıyı duyar duymaz tüylerim diken diken oldu ve nefessiz kaldım..
Sanki o şey nefessiz kaldığımi hissetmiş gibi bana nefes oldu. Sıcaklığını artık heryerimde hissediyorum.

Gecenin saat kaçı bilmiyorum ama umrumda bile değil. O kadar çıkmaza girdim ki, saatin kaç olduğunun önemi bile kalmadı elime kim gelirse gelsin ilk kişiyi arayacaktım. Ve aradım.

"Alo?"
Esel'in sesiydi bu. Sesini duyar duymaz hiç konuşmadan ağladım.

"Süsen iyim-"
Demeye kalmadan telefonu kapattım ve kuzenimi aradım.

"Süsen ?"

"Şimdi beni dinle Zehra,
Gecenin saat kaçı ve bu umrumda bile değil. Artık herşeyden çok sıkıldım.
Hadi o ihtimalleri tekrar say bana, ama ben mantıklı olanı değil canımın istediğini seçmek istiyorum.
O kalemle ismi yazılan esel'miydi o ? umarım odu-" arkamda duyduğum sesle hem sözlerim hem de nefesim kesildiğini hissettim.

Telefonum duvara  fırlatıldı şaka mı bu ?

Resmen sinirden çıldırmış gibi telefonumun ekranı mahvoldu.

 "Madem düşüncelerimi okuyorsun senden korkmuyorum. Ve hiçbir zaman sana sesli cevap veripte sesimi sana dinletmeyeceğim. Sesimi duymayı bile hak etmiyorsun. Senden korkmuyorum senden korkmuyorum senden korkmuyorum."

Bunu sayamayacagim kadar içimden çok fazla söyledim. Bu sözleri tekrar ederken bile korkudan ağlıyordum.

Çakan simsekle birlikte arkamı dönüp cama baktım ve işte o an hayatımın en büyük şokunu  ve en korkulu anımı yaşadım.

Karganın kanlarıyla cama "AĞLAMA" yazılmış  ve tüm kargaların ölüsü gözlerimin önünde. Dışarıdaki her yer  ölü karga dolmuş.

Tüm kargalar ölmüş.

ÖLDÜRMÜŞ!!

Artik kabul ediyorum. Ondan korkuyorum...