Adam, abisinin katili olduğunu düşündüğü kadının peşine düşer ve kadınla yanlışlıkla bağ kurarsa...
Dela Ezgi Abacı.
Abisinin söylemiyle Dela.
Babasının söylemiyle Ezgi.
Bir beden içinde acının hakimiyetini sürdürdüğü iki karakter...
Alaz Ali Aldar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yıkıldı yolunu bekleyen şehir, şimdi gelsen debir gelmesen de bir...
Nurullah Genç
...
Şarkı; Teoman: Çoban Yıldızı... Dedublüman: Günü Gelir...
...
Devam ediyoruz... 🪄
-03/12/2014-
Akşam geç saatlerdi. Dela Ezgi kulağındaki kullaklıklarla en sevdiği şarkıyı dinliyordu. Karahan ve Arslan tatile gitmişti. Dela da gitmek istemişti ancak erkek erkeğe bir tatildi bu, Arslan dalga geçip onu götürmeyeceklerini baskılamıştı. Dela ise, 'zaten hastayım ben' diyerek bu işin peşini bırakmıştı. Yalanda değildi. Regl olmuştu ve sırf o yüzden gitmemişti okuluna da. Bu döndüncü regl oluşuydu. Annesinin ise bundan haberi dahi yoktu. Karahan biliyordu. İlk olduğunda korkup ağlamıştı ve abisine çekine çekine söylemişti. Karahan ise pek bilgili olmasa da Dela'ya iyi gelecek her şeyi yapmıştı. Hastaneye götürmüştü ters bir şey olup olmadığını anlamak için. Kardeşinin yanında olmuştu elinden geldiğince. Ama şimdi yanında değildi.
Dela Ezgi derin bir nefes verdi yattığı yatağından... Derken bir ses duyar gibi oldu. Sonra kulaklıklarını çıkardı. Doğruydu, sesler vardı. Bağırma sesleri... Annesi ve babası yine kavga ediyor olmalıydı. Hemen yatağından kalktı. Eline kulaklıklarını ve telefonunu alarak çıktı odasından. Annesi ve babası salondaydı, bağıra çağıra kavga ediyorlardı. Annesi Firuze Hanım ağlıyordu.
Dela düşünmeden Arda'nın odasına ilerledi. Tahmin ettiği gibiydi her şey... Arda yatağının önüne çökmüş, minik ellerini kulaklarına kapamıştı. Başını kaldırıp Dela'yla göz göze gelince ürktü bir an. Karahan abisinin dediğine göre, Dela onun ablasıydı. Ne kadar zordu kardeşine yabancı olmak... Dela, Arda'nın yanına gidip önüne diz çöktü. Elini şefkatle yanağında gezdirdi. Çokta büyük değildi Arda, 9 yaşındaydı. Ablasına aval aval baktı küçük çocuk.
"Korktun mu küçüğüm?" dedi Dela, Arda ise sessizce başını salladı.
"Korkma, ben buradayım." diyerek kulaklıklarını çıkardı. "Arda, çok güzel bir şarkı dinliyordum. Sende dinlemek ister misin?" diye sordu. Arda ellerini kulaklarından çekerek, "Evet, isterim." dedi.
Dela elinde ki kulaklıkları kardeşinin kulaklarına yerleştirmeden önce uyardı. "Çok güzel bir şarkıdır bak, kendini istediğin kadar kaptırabilirsin. Her istediğinde dinletirim ben sana." Bir gülümseme ardından devam etti. "Yalnız bir şartla... Ben gelene kadar şarkıyı dinle, bu sihirli bir kulaklık. Bunu benden başkası çıkarırsa muz süte alerjin olur ve bir daha içemezsin." Arda'nın gözleri korkuyla açıldı ve Dela'yı onaylayan bakışlar attı. Genç kız kulaklıkları taktı ve aynı anda Arda'nın yüzünde bir gülümseme oluştu.
