Graqenshel (Türkçe)

8. Bölüm: Sır 🔅 (Maeve)

Nerdes tedirgin gözlerle etrafına bakındı.

"Saat geç olmadı mı?"

Sırayla birbirimize bakıştık. Çoğunluğumuz Nerdes'le aynı fikirde değildi galiba.

"Daha 11 buçuk," dedi Saphire. "Bence biraz daha oturabiliriz."

"Hava çok güzel Nerdes, bir daha böyle bir akşamı kolay kolay bulamazsın," dedi Kselia, dirseklerini masaya çıkardı ve sağ eliyle mavi saçlarının bir tutamını parmağına dolayarak oynamaya başladı.

Nerdes gözlerini devirdi. "Aman ne hava..."

Ayağa kalktı. "Ben gidip yatıyorum. Size iyi eğlenceler millet."

Sertçe masaya vurarak kamelyadan ayrıldı.

Herkes bana bakıyordu.

"Benim suçum değil," dedim. "Oturduğumuzdan beri gergindi. Benim yüzümden gitmedi."

"Boşver Maeve," dedi Heksar. "Açıklamana gerek yok sen bir şey yapmadın."

Derin bir nefes alıp üfleyerek verdim.

"Nerdes'i bilirsin," diye devam etti Heksar. "O biraz şeydir..."

Gözlerimi yumup derin bir nefes verdim. "Agresif?"

Heksar parmağını şıklattı. "Aynen işte ondan."

Bana bakıp gülümsedi. "Sen gelsene biraz benle."

Ben de Heksar'a gülümsedim. "Geleyim."

Ayağa kalktık. Heksar kolunu omzuma attı. Köşke doğru yürümeye başladık. Tepemizdeki parlak ayın yansıması ilerideki çeşmenin suyunu aydınlatıyordu.

"Maeve," dedi Heksar. "Sır tutabilir misin?"

Heksar'ın gözlerine baktım. Gülümsüyordu.

Ben de ona gülümsedim. "Bana güvenebilirsin."

"Bak," dedi Heksar, elini çenesine götürdü. "Nerdes'i kafana çok da takma."

Gözlerimi devirdim. "Zaten takmıyorum. Şu sıralar iyi hissetmiyor, farkındayım."

Heksar yine parmağını şıklattı. "İşte tüm mesele bu zaten."

Heksar'a bakarak gözlerimi kıstım. "Anlamadım."

Heksar çok gizli bir şey söyleyecekmiş gibi etrafına kontrol etti. Sonra bana eğildi.

"Nerdes aşık," diye fısıldadı. "Bir kız var... Vurulmuş çocuk..."

Omuzlarımı kaldırdım. "Aşk gayet doğal bir duygu, bu kadar abartılacak bir şey değil."

Heksar durdu. "Nerdes için aynısı söz konusu değil."

Kaşlarımı kaldırıp bir açıklama bekledim.

Heksar kulağıma doğru biraz daha eğildi. "Nerdes bir Kuzgundan hoşlanıyor, Maeve."

Gözlerimi büyüttüm ve açılan ağzıma hakim olamadım.

"Ne!?" diye fısıldadım, o şaşkınlıkla fısıldayabileceğim en kısık ses tonuyla. "Harbiden mi?"

Heksar doğrulup kafa salladı. "Harbiden dostum."

Ağzımı kapattım. Bir süre sustuk.

İçimi merak kemiriyordu.

Heksar'a döndüm.

"Kim?"

Heksar gülümsedi.

"Kim," diye tekrarladım. "Kim kim kim, kimden hoşlanıyor!?"

Heksar güldü. "Orasını benden duymuş olma."

Beni kibarca omuzlarımdan tutup sağa çekti. "Bu günlük bu kadar yeter. İyi geceler, Maeve."

Gülümsedim. "Sana da."

Arkasını dönüp giderken aklıma bir soru takıldı. Hızla arkasından koştum.

"Heksar!"

Heksar arkasını dönüp bana baktı. "Efendim?"

Koşarken yüzüme düşen saç parçasını kulağıma doladım. "Sen bunu nereden öğrendin?"

Heksar omuzlarını kaldırdı. "Bilmem."

Heksar'ın omzuna vurdum. "Hadi oradan! Bilmiyor olman mümkün değil!"

Heksar güldü. "Gözlerimle gördüm, Maeve."

Kaşlarımı kaldırdım. "Yaaa..."

"Sarılıyorlardı."

Dudaklarımı birleştirip sıktım ve kaşlarımı kaldırdım. "Şaşırdım."

Heksar gülümseyip iki kez omzuma vurdu. "Bu gece güzel uyu ve yarın sana söylediğim her şeyi unut."

Güldüm. "Tamam."

Odama çıkarken gülümsüyordum.