Graqenshel evreninde asırlardır süren bir savaş vardır. Zümrüdüankalar ve Kuzgunlar olarak iki taraf vardır ve bu taraflar Graqenshel hükümdarlığı için mücadele etmektedirler.
#1 haksızlık --> 05.04.2024
#1 haksızlıklar --> 19.05.2024
#1 ihanetler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hatırlatma: (22.Bölüm) Saphire'in odasında)
Ejderha başını bize doğru çevirdi.
Kalkıp Saphire'in önüne geçtim. "Ben varken senin canını yakamaz."
Saphire kolumu çekti. "Jatfer yanıma gel!"
Ejderha bana uzanıp var gücüyle ateş püskürttü.
"JATFER!"
Tişörtüm yanmaya başladı.
Saphire çığlık attı. "İmdat! Yardım edin!"
Ejderha pencerenin çevresine ateş püskürterek duvarı eritti ve odaya daldı.
—————————————
Koşarak mutfağa gittim ve aceleyle tezgahtaki sürahiyi alıp Jatfer'in yanına koştum. Getirirken yarısını döktüğüm suyun kalanını Jatfer'in üzerine döktüm.
"Jatfer," dedim telaşla. "Jatfer!"
Jatfer cevap vermedi. Bayılmıştı.
Ejderhaya göz göze geldik. Korkuyla titrerken bir yandan da yumruk yaptığım ellerimi sıkıyordum.
Ejderha ağzını açtı.
Korkuyla bir çığlık attım ve yere eğilip çök kapan pozisyonuna geçtim. Ejderha ateş püskürttü ve yan duvarı eritti.
Korkuyla başımı kaldırıp ayağa kalkarken ejderha Jatfer'e doğru ilerledi.
"Jatfer!" diye bağırdım. Jatfer'e birkaç kez tokat attım. "Jatfer kendine gel! Jatfer! Jatfer bir an önce kendine gelmelisin!"
Jatfer'in tişörtünün yakasını tutup onu silkeledim. "JATFER!"
Ejderha yaklaşıyordu. Jatfer'i götürmekten başka şansım yoktu.
Jatfer'in kolunu kavrayıp sıkıca tuttum ve omzuma attım. Diğer kolunu da boynuma doladım ve elimden geldiği kadar çabuk olmaya çalışarak Jatfer'i odanın çıkışına doğru sürüklemeye başladım.
"Dayan Jatfer," dedim. "Çıkmak üzereyiz!"
Acele ettiğimden dolayı Jatfer'in yüzü ve burnu yere çarpıp duruyordu. Başını defalarca kez kaldırıp kaldırıp yere çarpmıştı.
Ama yapabileceğim bir şey yoktu.
Nihayet odanın kapısına vardığımızda kapıyı açmak için tokmağa uzandım.
Uzanırken Jatfer'in kolu boynumdan düştü ve ağırlık dengesini kaybeden Jatfer ellerimin arasından kayıp yere yuvarlandı.
"Jatfer!" dedim. Yere çömelip ellerini tuttum. "Özür dilerim..."
