Graqenshel evreninde asırlardır süren bir savaş vardır. Zümrüdüankalar ve Kuzgunlar olarak iki taraf vardır ve bu taraflar Graqenshel hükümdarlığı için mücadele etmektedirler.
#1 haksızlık --> 05.04.2024
#1 haksızlıklar --> 19.05.2024
#1 ihanetler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zxyer.
O kız benim her şeyim.
Ben aşık oldum.
Hem de bir Kuzguna.
Zxyer ile tanışmamız çok farklı oldu.
Saka Ormanı'nda avlanıyordum. Şu Graqenshel'in kıyı şeridindeki küçük ağaç topluluğunda.
O da oradaydı.
Zxyer...
Onu gördüm. Ormanda... Saçları hafifçe esen yelle düzensizce savruluyordu. Yavaş yavaş ormanın içinde dolaşıyor, etrafına bakıyordu. Salınışı o kadar büyüleyiciydi ki başımı döndürüyordu. Çok güzeldi.
Onu daha iyi görebilmek için biraz yaklaştım. İçinden geçtiğim ağaçlar hışırdadı.
Ve o an...
Göz göze geldik...
Başını zarif hareketlerle sağa çevirdi. Beni gördü.
Ve bana gülümsedi.
İnanabiliyor musunuz? BANA GÜLÜMSEDİ!
İçim içime sığmıyordu. Başım daha şiddetli dönmeye başlamıştı. Mideme ağrılar girmişti.
Bana yaklaştı.
Gözlerime bakmaya devam ediyordu. Utanıyordum ve tedirgin hissediyordum, ama Zxyer'in öyle bir büyüsü vardı ki gözlerimi gözlerinden ayıramıyordum.
Yanıma geldi.
"Kimsin sen," dedi bana. "Seni buralarda daha önce hiç görmedim."
Dilim tutuldu. Zihnimde kelimeler ve midemde kelebekler dolanırken gözlerine bakmaya devam ettim.
Saçımı okşadı.
"İyi misin?"
Titredim. "Evet."
Kaşlarını kaldırdı. "Emin misin?"
Gülümsedim. "Evet."
Sert bir giyimi vardı. Üstündekilere koyu renkler hakimdi. Koyu yeşil, koyu kahverengi, siyah... Ama ona o kadar yakışıyordu ki... Beline astığı uzun, keskin bir kılıcı vardı. Vahşi görünüyordu, ama gülümsemesi çok hoştu.
"Hala adını söylemedin," dedi. Etrafımda yürümeye başladı. Tuhaf bir şekilde hem korkuyor hem de iyi hissediyordum.
Yürürken bedeni hafifçe sağa sola sallanıyordu.
Zxyer'e baktım. "Nerdes," diyebildim. "İsmim Nerdes. Sen de..."
"Zxyer," dedi. "Tanıştığımıza sevindim."
"Ben de," dedim. Kalbim mutluluktan deli gibi çarpıyordu. Beni beğenmişti galiba.
"Biraz vaktin var mı," dedi bana.
İlgisini çekmek için bir süre ne diyebileceğimi düşündüm. "Senin için her zaman vaktim var."
Gülümsedim. Çıkardığım işten memnun kalmıştım.
O da gülümsedi. "Gel benimle."
Birlikte Saka ormanının içlerine girdik. Saatlerce sohbet ettik, konuştuk. Onun hakkında çok fazla şey öğrendim.
Çok güzel bir gündü. Ertesi güne tekrar buluşmak üzere ayrıldık.
Ama bugün gelmedi.
Bu yüzden bugün gerginim.
Zxyer'e bir şeyler olmuş olabilir.
Zxyer'in başı dertte olabilir.
Kuzgunlar, Zxyer bir Zümrüdüankayla yakınlaşmasın diye onu zorla tutuyor olabilirler.
