Captivating Deception (Affection Series 1)

CHAPTER 12

Nagulo ang tahimik kong buhay nang makilala ko si Callen. I thought what happened to us will remain in the past.

"I'll be back. This time I won't let you go. Mark my word, Larissa Elaine." I remembered him said. Akala ko hindi nya seseryosohin ang sinabi nya. Ah... No, alam kong seryoso sya na babalikan nya ako pero hindi ko inasahan ang ginawa nya.

He offered me a marriage. Kasal... As in kasala agad ang una nyang sinabi nang magkita kaming dalawa.

That fucking man proposed to me in public place. I thought he wanted to meet me to talk about what happened, nothing more, nothing less. But I was wrong. Pagkarating na pagkarating ko palang sa park bigla syang lumuhod at naglabas ng sing-sing. Hindi ko alam ang gagawin ko noong araw na 'yon, kung tatakbo ba o magpapalamon nalang sa lupa dahil sa hiya. Hindi ko na pinagtuunan ang decorations, pakulo o kung ano mang efforts nya. Dahil sa pagkabigla nahimatay ako. Iyon ang sagot na nakuha nya mula sa'kin.

"Marry me." Bullshit! Akala ko tapos na sya sa kasal issue nya. Pagkagising na pagkagising ko 'yon agad ang sinabi nya. Hindi manlang nagtanong kung ayos lang ba ako.

I did some research about him. He's Callen Harvey Velez nag-aaral bilang isang Doctor. He came from a wealthy family. Bukod sa pagiging Doctor kasama din sya ng kanyang Daddy sa pagpapatakbo ng negosyo.

Mayaman syang tao at mataas ang pinag-aralan pero sa totoo lang para syang tanga. Hindi ko alam kung anong problema nya, bakit kating-kati syang maikasal sa'kin. I think this man is psycho.

"Umalis ka na at tigilan mo na ako!"

My goodness! I am only nineteen year old, second year college. Wala pa sa isip ko ang magpakasal at wala akong balak magpakasal lalo na sa taong hindi ko naman kilala. Kung hindi si Trevence, hindi ako magpapakasal.

"You're carrying my first baby. Kailangan mo akong pakasalan!" he shouted, he's so desperate and demanding, over acting.

Hinilot ko ang sintido. Tangina, nasakit ang ulo ko. "Hindi ako buntis! Isang gabi lang 'yon hindi ako mabubuntis agad!"

Sinamaan nya ako ng tingin. "'Di mo sure. Pinuno ko 'yang sinapupunan mo wala akong sinayang kahit isang patak kaya malakas ang loob ko na buntis ka at saka kahit isang gabi lang 'yon nakaraming rounds naman tayo! Basta! Buntis man o hindi kailangan nating magpakasal. Nalawayan na kita, nabinyagan na kita kaya sa'kin ka na."

Napasinghap ako. "I-I'm not virgin when you took me. Wala kang responsibilidad sa'kin, hindi ikaw ang nakauna." humina ang boses ko at napayuko. Kinahihiya ko na hindi na ako berhen.

"Well? It doesn't matter, hon," he lift up my chin and caresses my cheeks. "Ako man o hindi wala akong pakialam. I wanted to marry you hindi magbabago ang isip ko kahit hindi ako ang nakauna."

Hindi agad ako nakapag-salita.

"Ayaw kong magpakasal sayo. Tapos." tinabig ko ang kamay nya.

"Kahit sabihin ko na ako ang lalaking naka sex mo sa sasakyan one year ago?" napa-awang ang labi ko sa gulat. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako o hindi. I don't remember the face of that man so I'm not sure if it's really him pero kung hindi sya paano nya nalaman.

"You're unbelievable Larissa. After sex hinampas mo ako ng tubigan sa ulo, nawalan tuloy ako ng malay. Hinanap kita and guess what, naka duty ka sa hospital kung saan ako naka duty. Hindi kita ginulo kahit gusto kitang lapitan kasi nirerespeto kita actually wala akong balak lapitan ka kaso ikaw iyong nauna. If you didn't show up in the bar, if you didn't approach me wala ka sana sa ganitong sitwasyon. Ang hilig mong tumakbo palayo, ang hilig mong tumakas. Ngayon, hindi na kita papatakasin, hindi na kita papakawalan."