Tukso ng Dugo

Kabanata 7

------------------------------------------------------------------------------------------

Hindi mo kailangang makinig sa iba. Sundin mo ang magpapasaya sa'yo, yun ang mahalaga.

©MrsANO

--------------------------------------------------------------------------------------------

"What? I heard you say I'm panira in your morning!" sus. arte mo! Papatulan ko na talaga 'to, hindi ko na kayang pigilin.

"Sinabi ko bang ikaw yun? I'm just reffering to someone. Malay ko bang tinamaan ka." I said and then smirked at her.

"Oh my God! I can't believe this! Kung ayaw mo sa akin, manahimik ka nalang!" yan yung sinabi niya na nagpapanting sa tenga ko! Langya, talagang ayoko sa kanya.

"Aba't sumosobra kana! Ikaw ang manahimik!" tumayo ako tapos tinuro-turo pa siya. Ang kabit na'to.

"You're unbelievable Jansen!"

Susugod na din sana siya palapit sakin nang biglang pumagitna si Nielven. He hides me at his back.

"STOP!" he shouted. "Why we need to be at this point huh? Why Sandra!!" nyenye, akala mo noh? Ano ka ngayon! Akala mo ikaw ang ipagtatanggol.

"Niel she was so annoying."

"Anong ako? Mas nakaka-asar kaya yung pagmumukha mo." komento ko, yung tamang ako at katabi ko ang makakarinig.

"Pfft." - si Nielven na nagpipigil ng tawa.

"What's funny?" -si Sandra na asar.

Tumikhim si Niel pagkatapos ay sumeryoso ang aura niya. "Nothing. Just go home now."

"No Niel!"

"Leave." matigas na utos niya kay Sandra bago niya ako kaladkarin papunta sa kwarto.

Oh bakit? Wala akong kasalanan dun.

"Bakit mo ako dinala dito?" I yelled.

Ginulo niya yubg buhok niya, tsaka siya napasapo sa kanyang noo. "Jansen 'wag ka namang padalos-dalos!" ay lintek na yan! Galit ba siya?

"Galit ka?"

"Tss."

Alam ko naman na mali ang ginawa ko at pwede yung maging leak sa ikakasira ng relasyon namin.

Pero masakit lang talaga sa mata, hindi lang sa mata pati sa puso yung makita siyang kasama nung babae na yun. Yeah, I'm just jealous.

"I'm sorry." haay. "Hindi ko lang kasi nacontrol yung sarili ko." tumungo ako na parang maamong tuta na alam na may nagawa siyang mali.

"Labs." malambing na tawag niya sa akin bago ako hawakan sa baba at iharap sa kanya. "Nielven." sagot ko habang pinagmamasdan ang mukha niyang palapit na sa akin.

Automatic na pumikit ang mata ko, hinihintay nalang ang pagdampi ng kanyang labi para sa isang matamis na halik.

*Door Opens*

Napantunhay kami kay Sandra na nagbukas ng pinto.

When I suddenly whispered, "Ouch" and feel something aching at my back. Damang-dama ko ang sakit sa likod kong malakas na tumama sa pader. Bakas na bakas sa mukha ko ang pagkagulat dahil sa biglang pagtulak ni Nielven.

Ang isip ko naman ay occupied ng sigaw niya sa akin.

"Fvck! I don't care about your feelings! Please be nice to her. Damn Jansen!" he shouted bago asar na lumabas ng kwarto kasunod si Sandra na ang lapad ng ngiti sa akin.