Tukso ng Dugo

Kabanata 11

Nielven's PoV

All I ever wanted in my life is to be loved by the girl whom I loved the most. This girl that is here with me. Ugh.

Napamulat ako ng maramdaman kong wala na akong katabi sa higaan. Where is she? Asan si Jansen?

I glanced at my wrist watch, it was five o'clock in the morning and it's too early to wake up? Is she going to surprise me? Yah, that girl have so many crazy ideas in mind. She always surprised me in her every action. Like what happened yesterday, that night would be the best for me. I feel so complete 'cause finally she become my everything, my girl and my life. From now on, no one can ever take her from me. She's Nielven's Property. *smirks*

I just wear my boxer shorts before going down to see my life. "Jansen? Labs?" I call her.

There's no one answering, paghampas lang ng alon sa labas ang naririnig ko. I scanned the whole area but she's not here.

WHERE THE HELL IS JANSEN!

I clenched my fist when I didn't find her in the whole place. I try to call her pero nakapatay ang phone niya. Fvck!

Jansen asan ka ba? Sana lang mali ang naiisip ko. Dahil hindi ko makakaya, hindi. "Jansen Estrella, please don't do these to me." I sighed.

I immediaty hop in my car, I need to find her. Iba na ang nararamdaman ko, I know there's something wrong.

Since kagabi na bigla niya akong tinawagan para magkita kami. And the fact that he give me the permission to invade her. Fvck! Napakatanga ko para hindi maisip na plano niya ito.

Sa mga mata palang niya kahapon nung tumingin siya sa akin when Sandra came out at bago niya sundan si Nine palabas ay may naramdaman na ako.

Holy shit! Why? Bakit kailangan naming umabot sa ganito! Kingina. Humigpit ang hawak ko sa manibela dahil dun. Hahanapin ko siya, susundan ko siya kahit saan man siya magpunta. As I said, she is my life now and no one can ever take her away from me. Gagawin ko ang lahat makasama lang siya ulit.

--- --- --- ---

Everything is ruined. I mean it, yeah it's my fault.

Simula nang iwanan ko si Nielven dun sa beach house parang sinasaksak ng libo-libong kutsilyo ang puso ko.

Hindi ko talaga intensyon na umalis pero mas nanaig sa akin yung konsensya ko, na ngayon ko lang nalaman na mayroon pala ako.

I was too damn selfish to see only things in my way, that's why I leave him there. Ayoko ng ako pa ang maging dahilan ng pagbagsak niya. Na dahil sa pagprotekta niya sa akin yung sarili niya naman ang nasisira.

Oo mahal namin ang isa't-isa, pero hindi maatim ng konsesya ko na pabayaan nalang siyang magpagamit ng dahil lang sa akin.

That was my decision, kung nasasaktan o may nasasaktan ka na itigil mo na. I know it's too late para umatras pa ako sa pinasok kong gulo, but I know also how to end this mess. Okay naman kami dati, nagkandaloko lang nung umuwi ako dun at nakasama siya. So I did escape from that place, yun lang ang alam kong dapat gawin. Ang layuan siya, si Nielven. Dahil 'pag magkalayo kami walang kahit anong mangyayari. Wala ng magpapanggap, magpapagamit, manggagamit at higit sa lahat ang masasaktan.

He's the pain and also the cure. Love me like you do lang ang peg? Ayst. Ang hirap pala 'pag hindi ka sanay sa drama. At take note, this is my first heartbreak. Ang galing nga naman, lahat talaga ng first ko sa kanya ko naranasan.

Ang mga bwisit na luha ang kukulit pa, ayaw tumigil sa pag-agos. I hate crying 'cause it makes me feel so weak and I also hate this damn traitor eyes which keep on crying because of that guy. Ano ka ba naman Jansen, cheerup! Sa ganda mong 'yan marami kang makikilala. I thought at the back of my mind. Ang sakit lang talaga, SOBRA. Kahit kasi madami pa akong makilala, iba parin si Niel. Ugh! Maisip ko lang ang pangalan niya napapahagulgol na ako sa iyak.