Tutorial: Love me (On going & unedited)

Chapter 17

Seff's POV

Here I am again, sa Singapore. I often visit my bestie here kasi ayaw umuwi ng Pinas. Tho, I respect her for that, wala rin naman siya mabisita kung hindi ako, pero mas prefer niyang ako nalang ang bumisita since nag iiwasan sila ni Jericah. To add, wala rin namang need na VISA to go here.

Kumusta na kaya yung babaitang yun? Mas close na sila ni Seth eh. What am I saying? I don't care.

"Beshie!"  Nakita ko si Margaux kinakaway ang bandera niya na may mukha ko, nakakaloka tong babaeng to. I miss her tho.

"Letche ka may paganyan ka pang nalalaman. Anyway, I miss you!"

"Eh buisita ka here so I made this. Miss you more bading!"

We're walking papunta sa kotse namin and I can't believe what I'm seeing  - Jericah is also here?!

"Gago beshie, si Jericah ba yun?"

"Wow despite being away from her for a long time tanda mo pa itsura niya?  *lumingon sa gawi ni Jericah* wait, siya nga!"

We both hesitate na lapitan siya pero sakto namang pasakay na kami ng kotse, she waved back at us, casually.

"Beshie, she waved at us... "  Nangingiyak niyang sabi. Damn, I kinda miss her, I guess.

Bigla siya tumakbo papunta samin, akala ko ako yung yayakapin niya, pero si Margaux pala. Bakit ako nag assume for a bit? Here I go again wtf.

"Lorraine! Namiss kita! Didn't expect to see you here. Bakit mo na ako iniignore.. I missed you so much."

She never looked at me, di ko alam kung hindi niya lang ako marecognize because of my hair and outfit, pero hello yung ootd ko ay yung usual kong polo and pants na may cardigan na nakapalibot sa leeg ko. Saka I'm not even wearing make up so obvious na ako yung kilala niyang Seff back then.

"I'm so sorry, Jericah, hindi ko lang kayang harapin ka dahil sa katoxican ko. Namiss din kita, sobra. How are you doing na ba? What brings you here?"

At ayun nag chikahan sila and acted like I wasn't here. First time kong ma-out of place sa kanilang dalawa, ha. We used to be trios. 

Pagkatapos nila mag usap, she looked at me. God, nanginig buong sistema ko. Of course, after everything, after the accident that happened to her, na ako ang nagcause, sinong di kakabahan. Plus, ang tagal naming hindi nag usap at nagkita. Mas mahaba na nga buhok ko sa kanya.

Nagulat ako sa sinabi niya. 

"So, sino tong kasama mo? Hi! I'm Jericah." Kahit si beshie nagulat sa tanong niya. Bakit hindi niya ako maalala? Ganon nalang ba kashort term ang memory niya sa akin dahil sa galit and kasalanan ko sa kanya?

"Jericah, si -"

"You don't know me? Are you being serious right now?"

Medyo naoffend ako na hindi niya na ako kilala. So I sassed up.

"Beshie! Pwedeng for once wag mong tarayan si Jericah?"

Bigla nalang tumawa si Jericah, and someone came out of their car door, a random guy. Gwapo siya, and I expected myself to drool for him but no, I sense na, ayaw ko sa taong to for some reason.

"Love what's taking you so long? May shoot pa tayo for our upcoming magazine cover. Oh, ikaw ba si Lorraine Margaux?"

ANONG LOVE? ARE THEY TOGETHER?

Kahit si Margaux nagulat at nagtinginan kaming dalawa.

"Um, hi! Yes, ako nga. Uh- sorry ha, Jericah, not to be rude but, sino siya? Why is he calling you love?"