Tutorial: Love me (On going & unedited)

Chapter 4

Seff's POV

Andito kami ngayon ni Margaux sa ospital. Nakaupo kami sa may cafeteria dito.

"Lorainne Margaux. Marami kang dapat i-explain sa akin. Sisimulan ko na sa bakit mo binigay yung passcode at card ko for my condo?!"

Naiiyak parin siya hanggang ngayon. Di rin siya maka-imik dahil nagpipigil siyang umiyak.

"Seff... Pwede bang si Jericah nalang ang magpaliwanag ng lahat ng nagaganap ngayon..."

What? Halos gusto ko nang kainin ng buhay yung mga tao rito dahil sa curiosity kong di matahimik.

"Seriously?! Bakit? Eh kung alam mo naman ang mga nangyayari ngayon, why not explain it now?"

Bigla nalang tumayo si Margaux at sinundan ko siya hanggang sa makarating kami sa room ni Jericah. Nadatnan din namin ang duktor na nag asikaso kay Jericah.

"Doc, how's Jericah?"

"Before I explain her condition, kaanu ano ka po ba ng pasyente?"

"Boyfriend niya po ako." Taena, di ko alam bakit yon ang lumabas sa bibig ko nang kusa. Fuck this mouth.

"Sa ngayon, she is stable. She just needs some rest and a little observation dahil medyo malalim ang mga sugat niya."

"We see doc. Salamat po." Tumango nalang siya at linampasan na kami.

Pumasok kami ni Margaux at naabutan namin si Jericah na tulog. Damn, kahit tulog siya malakas parin ang epekto ng pagiging lalaki ko. As long as she's around, I feel like I'm a man.

"Umamin ka nga besh, love mo na ba talaga si Jericah?" What? San nanggaling yon?

"Wala akong aaminin Margaux. I don't love her." Di ko naman talaga mahal si Jericah e. Kakakilala ko palang diyan. Saka sumpa sa akin yung babaeng yon.

"Oh really, Seff? Kaya pala you always act like a man when she is around, and you answered her an i love you too kanina. Ang paasa mo naman!" Sabay binatukan niya ako. Ang lakas non.

"Tangina Margaux! Ang sakit! Not now okay? Mag aalas dose na, you better go home. Ako na bahala dito."

Sumimangot siya sabay nagpout. "E gusto ko rin bantayan si Jericah. Pero pano ka? May pasok pa tayo bukas."

"Aw shit oo nga. Asan parents ni Jericah? O relatives?"

Natahimik si Margaux. Lumungkot din ang expression ng mukha niya. Don't tell me, wala siyang pamilya? That is impossible. Di naman siya mabubuhay o mabubuo if wala siyang magulang eh.

"Patay na parents niya besh.. Yung ate naman niya, nawawala.. Wasak na wasak na ang buhay niya besh..." Tuluyan na siyang umiyak. Kahit ako naiiyak na sa nalalaman ko about her. I comforted Margaux by kissing her in her forehead and hugging her. Lahat naman ng nagiging kaibigan kong babae, ginaganito ko so wala talaga yon malisya sa akin.

"Myles, Margaux..." Nagulat kami pareho ni Margaux dahil nagising na si Jericah.

"Uy, Jericah.. Kamusta ka na.. May masakit ba sayo?" Pag-aalala ko.

"Ano ba crushie, kinikilig ako kapag ganyan ka. Teka, anong oras na, umuwi na kayo." Hay, kung pwede nga lang eh pero di kita pwedeng iwan dahil marami akong gustong itanong sayo.

"Margaux, umuwi ka na. Ako na bahala dito. Bumalik ka nalang dito bukas. Palitan tayo."

"Sige besh. Jericah, take care ha..." Kumaway siya sa amin at nakaalis na.

Marami talaga akong gustong malaman about Jericah. May something talaga sa kanya eh. Lalo na nung nakita kong babae ang mga bumugbog sa kanya. Ex niya talaga yung mga yon?