Neden,neden,neden ya bu adam resmen beni çıldırtacaktı baş başa kalan bir kadın, bir adam, hafif rüzgar, yıldızlar ,denizin kokusu, en azından bir öpücük olabilirdi dimi ,küçük bir öpücük ,hayatımda ilk kez öpülmek istemiştim ,alınlarımız birbirine değiyordu, bir santimetre sadece bir santimetre daha yaklaşsaydı dudaklarımız birleşecekti ,ama beyefendi aniden kendini çekti ,ocakta yemeğim var modunda koştura koştura eve girdi.Neydi derdi ilgisiz desem değildi, biliyordum bana pek bakmıyordu ama baktığı zamanlarda gözlerindeki o şeyi anlıyordum işte.Esmanın da dediği gibi kızlar anlardı ve bende onu ilk gördüğüm gün anlamıştım da Karahan bey nedense anlamak istemiyor resmen bana kendini kaptırmamak için mücadele ediyordu.Kendisi o güzel ağzıyla söylemişti işte benden bilinçli uzak duruyordu iyi de neden?Yastığımın altına girdim,daha da kararsın etrafım daha da sessizleşsin istedim.Bir sürü derdim vardı ben Karahanın peşine düşmüştüm.Yoksa bende o takıntılı manyaklar gibi mi olmuştum.Halam olmadığını öğrendiğim halam neredeydi,o çanta ne zamandır elindeydi,annemle nereden tanışıyordu,Zafer Ateş kimdi,annem beni kimden ve neden korumak için bırakmıştı,ya şu şifreli belgelerde ne yazıyordu,bir de anahtar vardı neyin anahtarıydı Karahanın kalbinin olmadığı kesindi ve o an aydınlanma anı yaşadım ,düşüncelerim bunları söylerken beynim resmen arka planda Karahan çözümlemesi yapıyordu.Tabii ya bu adamın kesin sevgilisi falan vardı.Bunu öğrenmeliydim sonuçta sahipli bir adama sarkmaya devam edemezdim aşk kolay bulunmuyordu evet ama işin içine üçüncü kişiler girerse Nefes olay mahalinden hızla uzaklaşırdı.Aşk lekesiz olmalıydı herkes benim gibi yıllarca tanımadığı bir adamı bekleyecek değildi elbette ama Karahan benim olacaksa başka bir kadının gözyaşları akmayacaktı.Ne zaman uyuduğumu hatırlamasamda bana göre geç bir saatte uyandım sekize geliyordu oysa ben altıda koşuya çıkar bu saate eve dönerdim,bir erkek sadece bir erkek üç dört günde hayatıma girmiş tüm düzenimi bozmuştu bir şeyde yapmamıştı ya adamın varlığı benim ruhsal dengemi bozuyordu.Sevgili meselesini kimden öğrenebilirdim tabii ki de birinci ağızdan yani Karahandan.Elde ettiğim ilk fırsatta direk ona sormayı planlıyordum .Bugün ki önceliğim sözde halamı bulmaktı bunun içinse donanımlı bir bilgisayara ihtiyacım vardı ve onu nereden bulacağımı biliyordum.Gökhan abinin şirketteki bilgisayarı işimi görürdü.Bir keresinde Deniz evdekilere kızıp yurt dışına çıkmıştı nereye gittiğini Gökhan abi daha o uçaktayken bulmuştu ,nasıl yaptığını sorduğumda birazcık yasal olmasa da insanın neye ne zaman ihtiyacının olacağı bilinmiyor,ülkenin en iyi bilgisayar dehalarından biri bize bu sistemi kurdu, bilgisayarla yapılan her işlemi takip edebiliriz banka hesapları,telefon dökümanları,uçak biletleri ,hastahane kayıtları sadece ismi yazıp taratmak yetiyor,neden diye sorduğumda sadece güvenlik demişti.Halam kayıpmış gibi yaparsam belki bana yardım ederdi ,bu fikri sevmiştim denemeye değerdi.Esmahan telefonuma mesaj atıp aşağıya inmemi emrettiğinde saat dokuza geliyordu neler oluyordu bana bu aşk grip gibi birşeydi resmen insanı uyuşturuyordu.Ev ahalisi tam tekmil masada kahvaltı ediyordu günaydın deyip sandalyemi çektiğimde Denizhan ''Hiç oturma baş belası işimiz var.''Ne diyordu bu ,ne işiydi,Allah bilir gene hangi olmaz işti.''Aldırmayıp oturdum ve bir parça peyniri ağzıma attım masa da börek vardı ve ben açlığa pek gelemeyen tiplerdendim.''Ağzımdakini yutunca cevap verdim.''İyi gideriz ne acelesi var börek var kalkamam ben şimdi.''Yerinden kalkıp sandalyemin yanında durdu.''Erkenden tepeme dikilirdin ,ne bileyim ben geç kalkacağını ,akşam haber verirdim hem ben sana dışarıdan alırım börek.''Hala tepemde dikiliyordu.''Omuz silktim.''Olmaz onlar Ayten ablanın ki gibi olmuyor.Ayten abla evin aşçısıydı ve böreği efsaneydi.Seher abla artık oğluna müdahale etmeye karar vermiş olacak ki ''Deniz rahat bırak kızı yemeğini yesin.''Bir parça böreği bitirmiştim bile,''İyi gelme ne yapalım kabahat bende....''Karahan ve ben aynı anda,''Esmahan gibi söylenme Denizhan''deyince birbirimize şaşkın şaşkın baka kaldık.Seher ablanınsa derdi başkaydı,''Aşk olsun ama babamda yok demeyin şöyle Esma,Deniz ya çok mu zor.''Bunlar ailecek biraz çatlaktılar,ondan bende tam yerine düşmüştüm ya.Denizhan atar yapıp'' iyi be bir sürpriz yaptırmadınız insana.''Tüm çakralarım açılmıştı şu an sürpriz demişti dimi kesin kafa bir şeydi.Börek yalan oldu resmen ok gibi ayağa fırladım.''Ben hazırım bile hadi çıkalım.''Karahan pek hoşnut bakışlarla bakmıyordu bize Deniz ise elini belime sarmış kulağıma fısıldamıştı.''Aklın gidecek baş belası.''Karahan da ayağa kalkmıştı,''Nereye gidiyorsunuz.''soruyu Denize sormuştu.Birden ciddileşti Deniz ''Nefese söz vermiştim bungee jumbing yapacağız.''Ya bende geleceğim,atlamam ama sizin fotoğrafınızı çekerim.''dedi Esmahan bir heves.Çığlık atıp duracaktı biliyordum,yapma Nefes,çok yüksek Nefes,ip kesilirse Nefes.''Hep beraber gidiyoruz.'' dedi Karahan ''sizi yalnız gönderemem bakalım güvenli mi öyle her rampada olmaz bu iş.''Bir çatık kaşlı ebeveyn eksikti o da tam olmuştu dayanamadım Seher abla sen de gel ailecek atlardık.İmayla söylediklerimi ciddiye alan kadının gözleri yuvalarından çıkacaktı resmen Gökhan abi ise gülüyordu.''Ay Nefes kızım çıldırdın mı ,sende atlama sakın ,ya düşersen.'' Nasıl olduysa yine ben Karahanın arabasına kalmıştım ,hem benden kaçıyor hem de kendi gelmek istiyordu.Ayaklarımı koltuğa koyup çenemi dizlerime yasladım.Bu şimdi bana trip mi atıyordu iyi de ne yapmıştım ki ,gece bahçede o beni sap gibi bırakıp gitmişti.Yan gözle bana baktı .''İndir ayaklarını''bana kızmışmıydı o.''İndirmiyorum,iyi böyle.''Eliyle bacaklarımı koltuktan çekti,kafamı torpidoya vurmaktan son anda kurtarmıştım.''o ha ne yapıyorsun,manyak durdur arabayı ineceğim ben.Aniden fren yapınca ikinci kez başımı vurmama ramak kalmıştı.Kapıyı çarpıp indim.Ama daha uzaklaşmadan yakalayıp arabaya yasladı beni,onunla mücaele edebilirdim ama bu foyamı ortaya çıkaracağı için sakin kaldım nasılsa beni incitmezdi bunu biliyordum.Kızmıştım ve kızgınlığımı görmesini istiyordum.''Derdin ne senin Karahan, sen gelmek istedin bizimle.''Çok kızgın görünüyordu da neden anlamıyordum.Yüzünü yüzüme yaklaştırdı ellerini arabaya dayamıştı,arabayla onun bedeni arasına sıkışmıştım resmen.Soluğunu yüzümde hissediyordum,''Söyle Denizhanla aranızda ne var.?''Şok olmuştum ağzım o şeklini almış bile olabilirdi.Şaşkınlığımı biraz atlatınca dilime hakim olamadım hem beni görmezden gelip hem de hesap soramazdı.Denizhanla aramda birşey olması iki güneş olması gibi bir şeydi.Onlar benim hiç olmayan kardeşlerimdi.Gözlerimi kısıp işaret parmağımı gögsüne dayadım,tek tek söyledim.''Bana hesap soramazsın,bana kimse hesap soramaz.''Çenesimi seğirmişti onun oh olsun.Çalan telefonuna bakmak için bir elini indirdi ama gitmemem için vücudunu bana yasladı bu yakınlık gardımı indirmeme neden olabilirdi.''Tamam Esmahan beş dakikaya geliyoruz.Işıklara takıldık.''Kolumdan tutup arabaya bindirdi aslında beni kıskandığı için mutlu bile olabilirdim.Ses çıkarmadım sonuçta yuvarlak bir cevap vermiştim kıvranmasını izleyip içimi soğuta bilirdim.Nihayet gelmiştik.Vay çok yüksekti.Hemen Esma ve Denizin yanına ilerledim.Denizhan,Esmayı ve beni kollarının altına aldı.''Evet baş belaları kim atlamaya hazır.''Esmahan Deniz den uzaklaşıp Karahana sığındı,''Benden uzak dur Deniz asla o şeye çıkmam bile buradan izleyeceğim ben çekirdek satan bir yer var mıdır burada ''derken etrafa bakınıyordu.Ellerimi çırptım''Hadi bakalım oturmayamı geldik.''Ben atlamayacağım dedi Deniz amca sen çıksana Nefesle bende Esmanın yanında kalırım.Vinçle yukarı çıktığımızda bir çift daha bekliyordu.Kız sürekli cep telefonuyla fotoğraf çekiyordu çift atlayışı yapacaktık önce Karahan giyindi emniyet kilitleri takıldı ben yeleği giymiştim emniyet ipleri takılacağı esnada fotoğraf çekmekle meşgul olan kız zaten dar bir alan olduğu için üzerime düştü ve bende korkuluksuz yerde durduğum için aşağıya bu şekilde öleceğimi hiç düşünmemiştim,ölecektim herhalde ,sakar bir kız üzerime düştü diye ölecektim,boşlukta olmak aşağı düşeceğimi bilmek tuhaftı,öyle hayatım falan gözlerimin önünden geçmedi sadece yapamadıklarıma üzüldüm belgeler...Karahan......annem....ölüme giderken tuhaf şeyler düşünüyordum belki de ölmek kurtuluştu benim için bunu kim bilebilirdi ki..............
