''Biri lütfen şu kızı susturabilir mi?''Düşmemiştim,düşeceğimi düşündüğüm herşeyin bittiğini sandığım o anda Karahan beni havada yakalamıştı.Bunu yapabilmesi o kadar inanılmazdı ki hiç tereddüt bile etmemiş,peşimden atlamıştı.Öyle sıkı tutuyordu ki beni ip aşağı yukarı gerilirken ,hiçbir emniyet kilidi Karahanın kolları kadar sağlam olamaz diye düşündüm.Kafamı gömdüğüm boynundan ayıramıyordum,korktuğum için değildi tabii ki ,bir nevi fırsattan istifade ,bir kaç kez yukarı aşağı sallandıktan sonra ben ne kadar halimden memnun olsam da bitmişti,görevliler bizi indirmiş,herkes başımıza toplanmıştı.Düşmeme neden olan ,poposuyla dağ deviren arkadaş ,ağlayıp söylenirken dayanılmaz sesi kulaklarımda çınlıyordu.Karahanın elleri yüzümde tam gözlerimin içine bakıyordu korku dolu sesini duydum kaç kez seslenmişti bilmiyorum.''Nefes iyi misin?''Başka şeyler söylemek istesem de bağırıp ağlayan kız dikkatimi dağıtıyordu,hem ben Karahan'a sinirliydim,beni ölümden kurtarması sinir edip kızdırdığı gerçeğini unutturmuyordu.''Biri lütfen şu kızı susturabilir mi,yoksa ben susturacağım.''ağzımdan çıkanlardan sonra Karahan beni bıraktı.Yine ve yine tepkisiz odun hallerine dönmüştü.Deniz söylediklerimden sonra içi rahatlamış şekilde bana sarıldı.''Evet iyisin,laf çakmaya başladığına göre.''Esmanın hıçkırığıyla Denizden ayrıldım ve onu teselli ettim,yoksa hassas bünyeli arkadaşım benim yerime hastahanelik olabilirdi,aşırı stres Esmaya iyi gelmiyordu.Ona sarıldım.''Yok bir şey bak iyiyim,hem kötüye birşey olmaz.''derken öldürücü bakışlarla arabaya doğru yürüdü bense arkasında kala kalmıştım ,sonra arkasını döndü ve işaret parmağını bana doğru sallayarak.''Bir daha,bir daha bana bunu yaparsan,seni asla affetmem.''derdemez arabaya bindi ve kapıyı sert bir şekilde kapattı,Deniz bana teselli eder bakışlar atıp o da arabaya bindi ve muhtemelen Esmahanı eve götürdü.Görevliler ise olanlar yüzünden,Karahanı şikayet etmemesi için ikna etmeye çalışıyorlardı ki araya girdim.''Şikayetlik bir şey yok kazaydı.''Karahanın öfkeli sesi orada olan herkesi ürkütmüş olmalıydı ki az önce zırlayan kız bile bu ses tonundan sonra korkmuş gözlerle sevgilisine yapışmıştı.''Ölebilirdin şaka mı sanıyorsun bunu.''Yanına yaklaştım ,tamamen kızgın gözlerinin içine odaklandım ve.''Ama ölmedim.''dedim.Her halinden oranın yetkilisi olduğu anlaşılan iri kıyım bir adam öne çıkıp''Hanımefendi şikayetçi değilse size ne oluyor,beyefendi karışmayın lütfen.''Kızgın bakışları artık ürkütücüydü,adama attığı kafa ve çıkan ses kırık bir burnu işaret ediyordu.Kolumdan yakalayıp hızlı adımlarla arabaya çekiştirdi beni, kapıyı açıp resmen içeri tıktı ,öyle bir şekilde arabayı çalıştırdı ki arkamızda iyi bir toz bulutu bırakmış olmalıydı.Çeneme hakim olmalıydım şu an susmak akıllıcaydı tabii ki akıllı bir kız olsaydım.''Derdin ne senin,kazaydı kaza,bu hızda sürmeye devam edersen asıl sen ikimizi de öldüreceksin.''Elleri direksiyonu sıkmaktan beyazlaşmıştı, sonra biraz sakinleşmiş olmalı ki arabanın hızını yavaşlattı. Arabayı sahil kenarında bir yere çekti.Etrafta bizden başka kimse yoktu,arabadan inip sertçe kapıyı çarptı,sonra da kaputa oturup denize bakmaya başladı bir beş dakika sakinleşmesi için arabadan inmedim,sonra onun aksine kapıyı sakince kapatıp yanına oturdum.Yüzü daha az kızgın gözüküyordu.Ellerini saçlarından geçirdi derin bir nefes verdi.''Bana ne oldu bilmiyorum,oysa hep soğukkanlı olmamla övünürüm,ama konu sen olunca kontrolümü kaybediyorum ve bu hiç hoşuma gitmiyor ufaklık.''Iııyyy gene ufaklık demişti ya öküz.Oturduğum yerden ayağa kalkıp tam önünde durdum,o hala oturduğu için iki bacağının arasına girdim aramızdaki mesafe sıfıra yakındı ,o oturduğu için biraz yukarı bakıyordu yüz yüze olmamız için.Şaşkınca ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalışıyordu.''Yapma Karahan,aramıza setler çekip durma.''dediğimde kafasını iki yana salladı ,ayağa kalktı bir elini kaldırdı at kuyruğu yaptığım saçlarımı eline doladı.''Asıl sen yapma Nefes,setlerimi aşma,kiminle karşı karşıya olduğunu bilmiyorsun,ben senin için doğru adam değilim,ben.....''daha fazla konuşursa içimdeki umutları da silip süpürecekti,ben umut etmek istiyordum hiç değilse elimden onu umut etme hayalimi almasına izin veremezdim.Parmaklarımı dudaklarına hafifçe bastırdım bu onu durdurdu.''Korkaksın ''dedim tam gözlerinin içine bakarak kızgın ve kırgın bir şekilde.Eliyle parmaklarımı dudaklarından uzaklaştırdı ama elimi bırakmamıştı.Nefesini yüzümde hissediyordum gözlerim istemsizce dudaklarına kaydı yutkunmama engel olamamıştım.Yavaşça yaklaştı, dudakları dudaklarıma kapandığında bu hayallerimden de öteydi ,tüm hücrelerim onun kokusuyla kaplanmıştı,ellerimi ensesinde birleştirdim onun elleri belimi sarmıştı.Öyle güzel öpüyordu ki beni incetmekten korkarak öpüşünde şehvet yoktu ,bir kızın ilk öpücüğü tam da böyle olmalıydı.Ne kadar süre o halde kaldık bilmiyorum artık soluk alma ihtiyacı duyunca dudaklarımız ayrıldı.''Keşke kalbimle hareket edebilsem Nefes,ama ben o adam değilim,benimle sadece başın belaya girer.''Bir şeyler söylemek isteğim onun ''şiişşşttt dinle ve anla bunu ilk ve son kez konuşacağız ,benden uzak duracaksın ,biz asla beraber olamayız ,bu gün ölebilirdin ben ne yapacağımı bilemedim üstelik bu sadece bir kazaydı ya benim yüzünden sana birşey olursa ,benim karanlığım sana bulaşırsa, söz ver ,benden uzak duracaksın bu an hiç olmamış gibi.''O kadar kararlıydı ki sesi ,bakışları o konuşurken kendi karanlığım aklıma geldi asıl o benimle olsa tehlike altındaydı.Onun söyledikleri kendi belirsizliğimi hatırlattı bana Gece ye katılacaksam Karahanla olamazdım,onun nedenleri neydi bilmiyorum, kendimi koruyabileceğimi bilmiyordu,peşimdeki adamları bilmiyordu, benim bile bilmediğim karanlığıma onu çekemezdim, sadece bir an onun olmak istedim Karahanın kollarında, o iple metrelerce yükseklikten aşağı sarkarken hiç korkmamış aksine güvende hissetmiştim ,salakçaydı biliyorum ,ölebilirdim ama Karahanın beni ne olursa olsun bırakmayacağını biliyordum.Boğazıma oturan o kocaman yumru konuşmamı engellese de sesimi zar zor da olsa çıkarabildim.''Söz,bu an hiç olmadı,senden uzak duracağım,istediğin gibi olsun.''Gözlerinde üzüntü,rahatlama,en sonunda da kararlılık göründü.Ellerini belimden çekip uzaklaştı artık sıcağını hissetmiyordum.''Doğru olanda bu, sen iyi bir adamı hak ediyorsun.''Arabaya dönüp kapıyı açmıştı içeriye girmek için kafasını eğdiğinde seslendim ona ve ilk ve son kez de olsa içimden geçeni yaptım.''Karahan''seslenişim üzerine arkasını dönüp bana baktı Allahım herşey yoluna girdiğinde lütfen beni beklemiş olsun lütfen diye içindem geçirirken sanki yaşamam buna bağlıymış gibi koşup ona sarıldım öyle çok sıkıyordum ki onu kayıtsız kalamadı ve o da bana sıkıca sarıldı.Kulağına usul usul tane tane fısıldadım hala sımsıkı sarılıyorduk birbirimize.''Hoşçakal koca adam,beni hiç öpmedin,bana hiç sarılmadın,beni hiç istemedin,seni hiç öpmedim,sana hiç sarılmadım,seni hiç istemedim.Başını boynuma yaklaştırdı kokumu içine çekti,üzgün sesiyle fısıldadı kulağıma ''Hoşçakal ufaklık seni hiç sevmedim,beni hiç sevmedin.''.........................................
Kavuşmadan da veda edermiş insan sevdiğine, artık kalbim onu ne kadar tanısa da sadece iki yabancıyız bir kaç gün sonra gidiyorum ,ondan uzaklara,ne olacağını bilmediğim bir hayata yeni bir dünyaya adım atıyorum yine en iyi yaptığım işi yapacağım her kendimle kalışımda, her kalbimi dinleyişimde onu düşleyeceğim,ona kavuşma ihtimalimi,tüm bilinmezleri çözüp eğer hala yaşamayı başarırsam ,biliyorum o benim kaderim ve kader eninde sonunda tecelli ettiğinde kaybettiğimiz her gün,her dakika ,her saniye için onun canına okuyacağım.......
