~GüvNes~/ "Tek Bölümlük Hikayeler"

7.2

Her cevabım sensin hem de her bilmecem 

+18 var!!!

Yarım saat sonra Alaz da ameliyattan çıkınca Güven yoğun bakımın önünde artık iki oğlunun ve sevdiği kadının uyanması için bekliyordu.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bir gün yoğum bakımda kalan Alaz'ı artık normal odaya almıştılar. O uyanana kadar Yaman Ali'nin penceresinde bekliyordu kadın. Eliyle pencereden ilk göz ağrısını okşuyordu.
"Oğlum...canım...hemen iyileş, hemen iyileş lütfen. Çok özledim seni ben"
Kadının arkasında sessiz şekilde gelip durdu adam kadının saçlarının kokusunu içine çekti. Kadın ise penceredeki yansımasından görmüştü adamı gözlerini kısa süreliğine kapattı.
"Az kaldı, az kaldı...."
"Anne! Alaz uyandı!"
Ece'nin verdiği haberle hemen koşar adımlarla Alaz'ın odasına doğru gitti ikili. Kadın içeri girince Asi Alaz'ın yanından kalktı. Kadın o boşluğa oturup Alaz'ın elini tuttu hemen.
"Alaz, oğlum, iyi misin ? Hm iyi misin, bir tanem ? Ağrın var mı ?"
Yüzünü okşayıp elini öperek diyordu kadın. Genç adamsa bakışlarını Güvenden ve Neslihan'dan kaçırıp başını hafif eğdi. Mırıldanarak konuştu.
"Keşke beni kurtarmasaydınız.."
"O ne demek öyle!"
Oğlunun yüzüne acıtmayacak şekilde vurdu kadın.
"Bir daha duymayacağım öyle bir şey!"
"Anne, ben ben abi--"
Alaz yeni uyandığı için Yaman Ali'nin kurtulmasından haberi yoktu.
"Abin iyi yani bir şey olmadı yoğun bakımda, ama çıkacak oradan eminim"
"İ-iyi iyi mi ?! Gerçekten mi ?!"
Kocaman gülümseyen çocuğun gözleri parlamıştı. Evet anlamda başını salladı kadın.
"Sen...sen nasılsın ? Ağrın var mı, canım ? Hm ?"
"Neslihan, çocuğu sık boğaz etmesen mi ? Geçmiş olsun, Alaz"
Geldiğinden beri sessizliğini koruyan Güven en sonunda çocuğu kurtarmak için araya girdi.
"Sağ ol, doktor. Anne, bunu söylediğime inanmıyorum, ama doktor haklı
İyiyim ben, relax. Hele abisinin iyi olduğunu duydum ya daha iyi oldum"
"Bundan sonra böyle, Alaz bey! Siz ölüyordunuz! Ben ölüp-ölüp dirildim. Serseriler!"
Kolundan hafif çimdirdi kadın oğlunun.
"Ensenizdeyim artık kendi başınıza bir iş yapmayacaksınız! Hele o abinde uyansın sizi şemsiyeden geçireceğim bekleyin"
"Desene direk ölüm"
"Sus! Hâlâ konuşuyor bak!"
Sude Alaz'a bakmak için içeri girdi. Kısa kontrol yaptıktan sonra Neslihan'a döndü.
"Neslihan, bir sorun olacağını sanmıyorum ama yine de sen hal edersin, ilk defa bir hastam için endişelenmiyorum. Güven'le sana emanet Alaz bey. "
"Tabi ki! Umarım bir sorun olmaz da"
Alaz'ın saçını okşayıp söylemişti Neslihan gözleri dolu şekilde. Annesinin elini tutup dudaklarına götürdü Alaz.
"Olmaz hem günün kahramanı Güven hal eder."
"Kahraman derken?"
Anlamaz şekilde bakan kadın gözlerini bir Sude'nin bi Güven'in üstünde gezdiriyordu. Güven ise yaptığını söylemek istemediği için araya girmek istemişti fakat geç kalmıştı.
"Ha şey ya öne--"
"Alaz çok kan kayıp etmişti. Güven de ona kan verdi. Yani büyük teşekkürü ona etmelisiniz. Geçmiş olsun"
Gülümsedikten sonra çıktı odadan Sude. Ensesindeki saçları eliyle karıştıran adam bakışlarını kadından kaçırıyordu. Kadın ise gülümseyerek adama bakıyordu.
"Teşekkür ederim, Güven"
Asi'nin kaş gözüyle Alaz göz devirdi. Sonra mırıldanarak teşekkür etti.
"Eyvallah doktor"
"Önemli değil, sen iyi ol yeterli çocuk. "
Çocuğun omzunu babacan tavırla sıktı. Sonra bir Alaz'a bir Asi'ye baktı. Neslihan ise yaşadığı korkudan şu an oralı bile değildi, Alaz'la ilgileniyordu. Asi de kaç gündür Alaz'ın uyanmasını bekliyordu. 
"ıı Nesli--Neslihan acaba biz Yaman'a mı baksak hm ? Hadi gel bakalım. Çağla sen de gel, kızım. Hadi Ece. "
Kızlar önde adımlarken Neslihan ayrılmak istemiyordu oradan.
"Bak, Asi bir şey olsa hemen haber ver. Bu serseri önemsemez"
Tamam anlamında başını salladı kız. Adam kadının sırtından tutup dışarı yönlendirdi.
"Anne, biz kantine inip sonra geliriz"
"Tamam"
Kızlar gittikten sonra Güven'le Neslihan yoğun bakıma doğru adımladılar.
"Tekrar teşekkür ederim, Güven. Her şey için"
"Ne demek, Neslihan. Ben her zaman senin yanındayım."
Yoğun bakımın yanına gelince orda Rüya'nı gördüklerinde durdular.
"Anlaşıldı biz terasa çıkalım en iyisi"
"Çok güzel ben de kahve alıp geliyorum hemen"
Yoğun bakıma yaklaşmadan uzaklaştılar hemen.