Hwang Hyunjin miał w planach zaadoptować pupila, jednak inny, nieznajomy chłopak był zainteresowany tą samą rasą psa.
Kto zostanie jego właścicielem?
***
wiek zmieniony
Minął tydzień od tego upiornego spaceru. Sobota, czyli dzień w którym nie widziałem się z Kkami. Mimo upływu czasu moja relacja z współwłaścicielem się nie zmieniła. Tak naprawdę to nie chciałem jej zmieniać. Kontaktowaliśmy się jedynie w uziębły sposób gdy była pora wymiany psa.
Widać było, że Kkami była już oswojona i ufała nam jak i mojemu kuzynowi. Jednak nawet ja zauważyłem, że pies inaczej się zachowywał niż w dniu adopcji. Był bardziej cichy, a gdy ludzie wchodzili do mieszkania nie był tak ciekawy i pełny energii. To samo powiedział mi Felix. Mimo naszych zmartwień postanowiliśmy jeszcze poobserwować pieska...
Jak codzień rano, zawitał do mnie Seo. Usiadł wygodnie na swojej ulubionej sofie i mimo mojego zdziwienia zaczął rozmowę nie co innym tematem niż zwykle.
— Wydaję mi się, że powinienieś zapytać chociażby kogoś w adopcji o objawy Kkami — rzekł opiekuńczo. Tak naprawdę nadawał się on na opiekuna chihuahuy najlepiej z nas...
— No w sumie... — podrapałem się po głowie. Każdy odpowiedzialny właściciel zajął by się odrazu swoim zwierzakiem. Dlaczego ja bym nie miał?
Obaj zjedliśmy śniadanie i wolnym tempie opuściliśmy mieszkanie kierując się do samochodu. Pierwszym miejscem była adopcja. Pracownicy musieli znać się na psach.
***
Wysiadka z auta nie mogła się odbyć bez gwiazdorzenia Changbina, który trafem zabrał się ze mną. Szedł w stronę budynku jak na pokazie mody z tymi swoimi okularami. Myślałem, że mu przypierdole...
Wszedliśmy do budynku, a gdy stanęliśmy przy recepcji, zastaliśmy Kkami z... Felixem.
Chłopak tak często wkurwiał, że już nie byłem zaskoczony. Bin gdy tylko go zobaczył zaczął się śmiać i od nas odsuwać. Zawiązałem ręce woląc już nie pokazywać swojej irytacji.
— Co ty tu robisz? — zapytałem nisko marszcząc brwi. Blondyn osrał się gdy mnie zobaczył. A chihuahua nawet nie zareagowała na moją obecność...
— A ty co tu robisz? — odparł zaciekle uciekając od tematu. Gdy już miałem rozpocząć kłótnię podeszła do nas pani recepcjonistka. Jej słowa wyjaśniły mi powód dla którego znaleźliśmy tam Felixa.
— Według pana zgłoszeń wynika na to, że pies może mieć tak zwaną depresję. Najwyraźniej to przez częste zmienianie jego domu... Jedynym wyjściem jest na przykład... Zamieszkanie razem? Pies z pewnością czułby się lepiej.
