Hwang Hyunjin miał w planach zaadoptować pupila, jednak inny, nieznajomy chłopak był zainteresowany tą samą rasą psa.
Kto zostanie jego właścicielem?
***
wiek zmieniony
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
@changgbinn_ rodzice chihuahuy chyba sie pokochali (za marzenia nie karaja) 87 polubień 12 komentarzy _________________________________
HYUNJIN POV
Kkami w domu. Sytuacja z jej ucieczka się zwięźle wyjaśniła - Changbin chciał wypróbować nowy trend z tik toka.
Od tamtej akcji w moim mieszkaniu zawitała milsza atmosfera. Co prawda z Felixem nie rozmawiałem jak z Bóg wie jakim kolegą, jednak przechodząc obok niego, czułem komfort.
Godzina 19:00, a ja szedłem po schodach w górę do swojego kuzyna po karton mleka. Nieustannie patrzyłem w swój telefon, aż do momentu w którym dostrzegłem nieznaną mi dziewczynę stojącą przed mieszkaniem Seo.
Żarty? Rozpoczynamy śledztwo. Szybko i cicho zbiegłem parę stopni w tył i kryjąc się za barierką na klatce, obserwowałem ją.
Drzwi kuzyna się otworzyły, a dziewczyna została wpuszczona. Myślałem i myślałem, aż nagle poczułem czyjś dotyk na moim ramieniu.
— Kogo podglądasz? — zapytał Felix, a ja z dłonią na sercu odskoczyłem od niego z przerażenia. Mógł mnie ostrzec przed tym najściem...
— Cicho — położyłem palca na ustach i ciągnąc go za rękę pobiegłem do drzwi Bina.
Yongbok tylko zdezorientowany przyglądał się moim wydziwom. Mrużąc oczy zaglądałem przez wizjer, jednak nic nie udało mi się dostrzec.
— Powiesz mi co się dzieje? — przewracał oczami blondyn, a ja natychmiast kazałem mu się zamknąć, staliśmy pod jego mieszkaniem.
— Zadzwoń do niego — szepnąłem jak najciszej mogłem. Najwyraźniej Lee mnie nie rozumiał. Wyrwałem mu jego komórkę z rąk i samodzielnie wykręciłem numer do mojego kuzyna.
Odebrał. Szybko podsunąłem głośnik pod twarz niższego chcąc by ten zaczął mówić. Spojrzał na mnie zakłopotany próbując coś wymyślić. — Yyhm... — zastanawiał się przez parę sekund — Jesteś w mieszkaniu?
Idealnie. Schyliłem się lekko mając pewność, że nie było nas widać z mieszkania mojego kuzyna.
— No jestem, jestem. A co? — odpowiedział starszy, a jego głos był niestabilny. Podejrzane...
— No... Chcesz iść z nami na spacer z Kkami? — zapytał patrząc się na mnie. Ręka mi się rwała do pociągnięcia za klamkę i wjazdu na mieszkanie chłopaka...
— Dziś nie mogę, jestem zajęty — odpowiedział po krótkim namyśle, a ja odrazu wiedziałem, że pomysł z najazdem był idealny.
Kazałem się rozłączyć Felixowi, a po tym wpisałem kod do drzwi Seo i za nie wszedłem ciągnąc Lee za sobą.
Gdy tylko Bin mnie zobaczył rozszerzył oczy i wstał z tapczana na którym siedział wraz z wcześniej wspomnianą dziewczyną.
— Co tu robisz? — zapytał z niezadowoleniem w mojej obecności. Zatrzymałem się na dywanie zaraz obok kuchni. Zostało mi tylko aktorstwo.
— Pożycz mi mleko — powiedziałem unosząc pewnie głowę. Po chwili przeszedłem do nieznajomej — Tak w ogólę to kto to jest? — spojrzałem na drugą osobę na sofie.
Była ubrana w ciemne jeansy, czarny golf i szarą bluzę z ciekawym wzrorem, a na jej szyji błyszczały się trzy srebrne łańcuchy. Styl powiem niezły, twarz również. No to Changbin się postarał...
— Nie znacie się? — zdziwił się patrząc na mnie i Felixa, a później na dziewczynę. Zmrużyłem oczy przyglądając się czarnowłosej. Znałem ją..?
— Przecież to Seokyung, kuzynka od strony ojca — przewrócił oczami po wyjaśnieniu.
Japierdole... Byłem w stu procentach przekonany, że ten idiota w końcu kogoś wyrwał, jednak... Nie miałem zielonego pojęcia o drugiej stronie jego rodziny. Wiedziałem jedynie, że Seo był kimś z kim się wychowałem. Syn siostry mojej mamy. To wszystko.
Zrobiło mi się niezręcznie, a wszystko pogarszał stłumiony śmiech Felixa za mną. Gdy już się zebrałem, podeszłem do jego kuzynki i podałem dłoń. — Hwang Hyunjin — uśmiechnąłem się, nie mogąc uwierzyć w to co robiłem. — Shim Seokyung — zaśmiała się. Po tym otworzyłem lodówkę Bina, wyrwałem nerwowo pierwszy karton mleka i ciągnąc Felixa za sobą opuściłem mieszkanie.
— Czegoś ty się spodziewał — zapytał w drodze do naszego mieszkania. Czego niby mogłem się spodziewać gdy jakaś dziewczyna wchodziła do mieszkania mojego samotnego kuzyna, huh?
— Miałem nadzieję, że ten lamus w końcu kogoś znalazł — zażenowany przewróciłem oczami, a gdy obrzucony kartonami, z trudem otworzyłem nasze drzwi, zastałem Kkami siedzącą przy otwartej szafce pod zlewem, a po całej kuchni wraz z salonem lała się woda...
