Make You Mine Season 2 | Heartful Academy 1

Chapter 15

HAKU MONTERIVER

I slowly open my eyes, and first thing comes to my mind is, "today is a great day." Although I just woke up, but I feel it on my bones, so I don't want to throw away that goob vibes.

Especially today is a first day of December. And December is my favorite month among the rest of months. And the reason is, I love it's wheater, a cold wheater.

Dahan-dahan akong lumingon sa bintana, and I saw it almost froze dulot ng malamig na hangin sa labas. Tumayo ako at binuksan ko ang bintana, and a cold breeze slap on my face, but I still put a little smile on my face.

Yes, Hearts City is a part of Philippines, but when Winter season comes, pakiramdam ko nasa California pa rin ako, dahil sa sobrang lamig dito. And some parts of Hearts City ay umuulan ng snow.

Kinuha ko sa drawer ang black hood jacket ko at sinuot ko ito bago ako lumabas ng kwarto at pagkababa ko ng hagdan ay nakita kong mukhang kakatapos lang mag timpla ng kape ni Uncle Vin na balot din ng jacket. 

"Happy December, Master Haku." He greet me with a smile. "Happy December too." Nagbalik ako ng ngiti.

"Coffee?" Patanong niyang sabi habang inabot sa 'kin ang kape. "Yes of course. Thank you. Alam mo namang hindi ako tatanggi dito." Tinanggap ko ito and I slowly sip it.

"Where's Tiano?" Tanong ko. "Ayon, busog sa tuna, kaya bagsak." Natawa siya habang nakaturo ang nguso niya sa sofa at nando'n nga payapang natutulog ang pusa kong si Tiano.

Biglang lumakad si Uncle Vin papunta sa pinto at walang salita ay lumabas siya ng bahay. Ilang sandali pa ay bumalik siyang nakangiti. "Master Haku, good news, umuulan ng snow sa labas. At sa tingin ko, this year buong Hearts City ay nag i-snow..." excited niyang pagkasabi.

Wala akong salita-salita ay dali-dali kong inubos ang kape. At nang maubos ko ay biglang itinapon papunta sa 'kin ni Uncle Vin ang susi ng sasakyan ko. "Go on, Master Haku. Have a Winter moment with him." Napangiti ako sa sinabi niya.

Lumapit ako sa kanya. "Thank you." Pasalamat ko at tumango lang siya. Lumabas na ako at pumunta sa may garden kung saan naka-parked ang kotse ko. I get in the car, Uncle Vin open the gate, and I drive so fast.

It never take me so long, dahil nandito na ako ngayon sa labas ng bahay nila Tian. Bumaba ako ng kotse at nakita kong nakabukas ang gate nila, kaya dahan-dahan akong pumasok at kumatok ako ng tatlong beses sa pinto nila.

When it open, I got stunned to speak when I saw Tian standing in front of me, his wearing a white hood jacket with blue ang ilang parts. Natagalan pa bago ako makapagsalita, not just hinihingal ako, kundi dahil natulala ako sa sobrang cute niya ngayon.

"H-Hi Haku..." parang nagising ako nang marinig ko ang boses niya. "Umuulan ng snow." Biglang nagkasabay pa kami kaya hindi namin napigilang matawa.

"Labas tayo?" Tanong ko at tumango siya. "Sige ba." Sagot niya.

Nanatili ako sa tabi niya hanggang sa masira niya ang gate. Hindi ko maalis-alis ang tingin ko sa kanya, at mukhang napansin niya 'yon. "Kanina mo pa ako tinitignan, may dumi ba sa mukha ko? Hindi ba bagay sa 'kin 'yong jacket ko?" Sunod-sunod niyang tanong.

"No. It looks perfect on you. That's why I can't keep my eyes on you." I gently pats his head. "You are the cutest thing that exist on this world." Nagkatitigan ang aming mga mata.

"Uy, panay english ka na ngayon ah..." sabay tawa niya. Agad kong inalis ang hood ng jacket sa ulo niya at ginugulo ko ngayon ang mga buhok niya, hindi pa ako tapos manggigil sa kanya dahil pinipisil-pisil ko ngayon ang cute niyang pisngi.