Make You Mine Season 2 | Heartful Academy 1

Chapter 26

HAKU MONTERIVER

NAKITA ko na ang isang daan papasok sa kagubatan. I get in and drive slow dahil medyo mabato at hindi ganon kalawak ang daanan tulad ng sa kalsada. Later on, a smile marked on my face when I saw a little part of our mansion.

Something flashes on my mind, and it was all the memories we had in this place. Mga panahong namuhay lang kami dito ng simple at mapayapa. "We're here." Sabi ko nang nasa harapan na namin ang napakalaking gate na painted in golden.

Bumaba si Uncle Vin at tumayo siya ngayon sa harapan ng gate. Then a red light above the gate detecting his body. Secured ang mansion namin, hindi ito basta-basta napapasok dahil nade-detect nito ang mga introders.

Nagbukas na ang gate. "Wow..." namanghang sabi ni Tian, naunang pumasok si Uncle Vin at sumunod naman kami. After ko ma-parked ang kotse dito sa malawak naming land field ay bumaba na ako at pinagbuksan ko si Tian.

"I miss this place." I said while looking around, everything here is like a shiny vintage, the vibes are still the same, at parang binabalik lang ako sa pagkabata.

Kung maynagbago man, ay meron na itong coconut tress on every corner, a bounch of vegetables, a fruits like watermelon and strawberries. Malawak naman kasi ang mansion, kaya nong nasa LA pa ako ay pinautos kong lagyan ng farm sa gilid-gilid para maging business.

Nilingon ko si Tian na nasa tabi ko at parang mahuhulog pa din ang panga niya habang tinitignan ang paligid. Dahan-dahan siyang lumakad. "P-Parang minsan ko na 'tong nakita. Hindi ko alam kung saan. But it feels like a dream. Or a dejavu."

Habang lumalakas siya ay patuloy ko siyang pinagmamasdan, at wala akong nakitang kahit isang sign na may nagpaalala sa kanya sa place na 'to. Hindi ko siya nakitang nahilo, napahawak sa ulo, or kahit pagtataka. Dahil namamangha lang siya sa bawat nakikita niya.

Nakita naming papalit si Ante Alma na may dala pang basket na naglalaman ng hinarvest niyang prutas. She's the wife of Uncle Vin. "Asawa kooo!!" Sabik na sigaw ng mag-asawa, nabitawan pa niya ang basket para tumakbo papunta kay Uncle Vin.

Mahigpit silang nagyakapan at nagbigayan pa ng halik kaya napaiwas ako ng tingin. Pagtapos nila ay nilapitan ako ni Ante Alma. "Kumusta na ang mahal kong alaga?" Abot tenga ang ngiti niya. "Jusko, ang laki mo na, ang tangkad mo pa..." niyakap niya ako.

Nilingon namin si Tian na tumitingin pa rin sa paligid. "Hala! Siya ba si Tian...?" Gulat ni Ante at tumango lang ako. "Namiss ko ang batang 'to, gusto ko siyang yakapin," lalakad sana siya pero agad siyang pinigilan ni Uncle. "Kalmahan mo. Burado na tayo sa ala-ala niya. Kqya huwag mo masyado ipahalata na kilala mo siya, dahil baka maka-apekto lang ito sa kanya." Nakita ko ang lungkot sa mukha ni Ante nang sabihin 'yon ni Uncle.

Na-aamaze pa rin si Tian habang tumitingin sa itaas. Humahakbang kami sa hagdan na papunta sa mansion, at nasa unahan naman namin ang mag-asawa. Pagdating nila sa mala-higanteng pintoan ay sabay nila itong binuksan dalawa.

"Welcome back, sa inyong mansion!" Masiglang sabi ni Ante Alma habang nakalahad pa ang mga kamay niya sa loob ng mansion.

I look around sa loob ng napakalaking mansion, pero sobrang tahimik. This old vintage mansion ay punong-puno pa ng mamahaling gamit dati, but now is like a museum that there's no art. Balot pa ng white blanket ang tatlong sofa at ilan pa sa natitirang gamit.

Matitibay pa rin ang bawat haliga mula first hanggang third floor. Hindi rin gaano kaliwanag ang mga ilaw. Hindi na rin gaano kaputi ang dalawang mahahabang hagdan papuntang second floor.