"Mika?"
SㅡSiya si Mika? Oo nga. Siya yung babae sa panaginip ko. Siya yung dahilan kung bakit naging cold si Trinca sa akin. Sana di na lang siya bumalik.
Bigla niya akong niyakap nang mahigpit. "Akala ko wala ka na. I'm so happy that you survived. Mahal na mahal na mahal kita."
Napailing si Ara. "Mika, umuwi ka na." Naglet go si Mika at hinarap si Ara.
"You lied, Ara." She said between gritted teeth.
Ara wiped her tears. "'Cause I need to. . protect you. He will only break your heart."
Nabalik sa akin ang tingin ni Mika. "You won't, diba? Dahil mahal mo ako."
Shit. Kainis. "Di nga kita kilala eh. Pa'no kita mamahalin? Si Trinca lang ang mahal ko."
She stepped backward at nagsimula na namang umiyak. "No, you love me. Ano bang nangyayari sa 'yo, Kief?"
Napailing ako. "I'm sorry. ."
Tumakbo si Mika at sinundan siya ni Ara. Di ko na talaga alam. Di ko siya kilala.
Mika's
"Mika!" Tawag ni Ara sa akin.
Sumakay ako ng taxi papuntang Cainta. Wala akong pake kung gaano man kalayo yun.
Pagdating ko, they were all shocked. Agad tumakbo si Dani at niyakap ako.
"Kailan ka lang po dumating?" She asked between sobs. I wiped her tears away.
"Anong nangyari kay Kiefer?" I said, completely ignoring her question. Lahat sila napanganga.
Tita Mozzy cried which triggered my curiousity. May nangyari nga talaga. Bakit wala akong alam? Bakit di nila sinabi sa akin?
Pinaupo ako ni Dani sa couch at kinwento lahat..
"Nagkaroon si Kuya ng selective amnesia. Ang natatandaan niya is yung time na sila pa ni Ate Trinca. We tried to explain pero nagwala siya. And makakasama yun para sa kanya."
"Pero bakit di niyo sinabi sa akin? I need to know.."
"Makakasama sa 'yo lalo na 'pag malaman mong di ka niya naaalala. Kaya, we talked to Ate Trinca para magpanggap. Kaya di ka niya naaalala."
I cried hard. "I'm sorry.."
"No, I'm sorry. Kung di dahil sa akin, sana di siya naaksidente. Sana walang mangyayaring ganito sa atin. I ruined everything." Umiyak rin si Dani.
I hugged her. "Wala kang kasalanan. Just.. help me. I need you help."
"Kung di dahil sa akin, di sana kayo magkakagulo ngayon.." she cried harder.
I patted her head. "We need plans, Dan. No time to accuse anyone." I said and smiled at her.
"What if, dito ka nalang muna para pagdating ni Kuya, you can talk, seriously at baka makausap natin siya ng matino." Dani suggested.
Siguro nga lasing lang siya kanina kaya ganun kainit ang ulo niya. We need to talk. We badly need to talk.
I helped Tita Mozzy to prepare dinner. Linuto namin yung favorite food ni Kief.
Pagkatapos naming nagluto, di pa rin dumadating si Kief. Nag-aalala na nga ako eh..
"Don't worry, Miks, he'll be here. Natraffic lang siguro."
I smiled at them. "Okay lang, Thirds. Mauna na kayong kumain. Hihintayin ko na lang muna si Kief."
At first, Thirdy disagreed. It is inappropriate kasi daw for them to eat habang ako pinaglalaway lang but I insisted so, wala siyang nagawa.
They ate the meal while I am waiting for Kiefer.
Ilang oras pa ang lumipas pero walang Kiefer na dumating. I decided to go to his room. Wala naman sigurong mali. I used to stand by here.
Nang buksan ko ang pinto, agad na tumambad sa akin ang picture frame sa side table niyaㅡlarawan nilang dalawa ni Trinca. This can't be serious.
Napaupo nalang ako sa kama niya due to frustration. Why do we need to suffer? Mali bang mahalin siya? Sign ba 'to?
Di ko namalayan at nakatulog na pala ako.
I was awaken by a loud bang on the door. There stood Kiefer with rage in his eyes.
Agad akong napatayo at inayos ang sarili ko. I need to talk pero parang na-stun ako.
"What are you doing here?!" He shouted dahilan para mapaatras agad ako. "I told you I don't know you, Miss. Why force me?"
"Bakit ko nga ba pinagpipilitan ang sarili ko sa 'yo, Kief? Pero dahil mahal kita, di kita kayang ilet go!"
I was already crying. Pero siya? Ayun, nakatayo lang. Walang karea-reaksyon. Wala na nga siguro ako para sa kanya.
"Di nga kita kilala! Ano ba! Nakakainis ka! Dahil sa 'yo, nagkakaproblema kami ni Trinca ngayon! Nasa States ka daw galing diba? Ba't di ka nalang bumalik dun?"
Durog na durog ang puso ko ngayon. Halos di ako makahinga. Di ko akalaing masasabi niya ang mga bagay na 'to sa akin.
"Di mo naiintindihan.." I said softly. Ba't ba kasi siya pa ang naiintindihan mo? Ha?
He smirked. "Wala akong pakealam. Ang naiintindihan ko lang, I love Trinca. And, you are not Trinca."
"Kief, please.. wag mo namang gawin 'to sa akin."
He pointed at the door. "Malawak ang daan, pwede ka nang umalis. Bye."
Agad akong tumungo sa pintuan pero pinigil niya ako. "Ano?"
Please..
"'Wag ka nang bumalik.."
•°•°•°•
I'm sorry for the delayed updates. Ayan, hihihihi. Alam kong ang lame ko sumulat pero andyan pa rin kayo. Ayieee. Labyu.
#MieferPaRin
