Bunu ciddiye alıp linç yorumları atmanıza gerek yok,zaten bu bir fanfiction bu yüzden gerçekmiş gibi beni linçlemeyin lütfen.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm
İyi okumalarr
••••
İlahi Bakış Açısı
Mert odadan çıkınca Mina etrafı incelemeye başlamıştı. O kadar acısından sonra ilk defa etrafına doğru düzgün bakabilmişti. Bu oda tek kişi için oldukça geniş,balkonu olan ve bolca kitap bulunan bir yerdi. Mina kitapları çok severdi. Ne zaman boş vakti olsa elinde hep bir kitap olurdu. Camın yan tarafındaki beyaz tahta Mina'nın dikkatini çekti. Üstünde bir denklem vardı ve o bu tür karmaşık denklemleri çözmeyi çok severdi. Yavaşça ayağa kalkıp eline tahta kalemini aldı ve denklemi çözmeyi denedi fakat son kısmı yaparken duraksamıştı çünkü bu konuyu görmemişti.
Suavi:"X'e önce sıfır sonra bir ver ardından y'ye de aynısını yap. Sonra denklemi verdiğin sonuçlara göre çözüp karelerini al. En sonda da en baştaki halleriyle sadeleştir.(Çok pis salladım he)"dedi. Bu soru oldukça zor olan bir soruydu. Fizikçi arkadaşının kitaplarında bulunan türden bir soruydu fakat bu liseli kız soruyu çözmüştü. Mina soruyu çözünce Suavi'ye döndü.
Mina:"Doğru mu?"dedi heyecanla. Bu konuyu görmemesine rağmen kolaylıkla kavrayabilmişti.
Suavi:"Aferin doğru."dedi tebessümle. O sırada onları kapıdan gülümseyerek izleyen Mert içeriye girdi.
Mert:"Ayağa kalkmak yasaktı. Dikkat et daha yeni pansuman yapıldı sana."diyip sandalyesine oturdu.
Mina:"Soruyu merak etmiştim o yüzden."
Mert:"Peki. Dede bak buldum kitabını."
diyip elindeki kitabı dedesine uzattı.
Suavi:"Neredeydi?"
Mert:"Terasta unutmuştun. Yine tek başına oraya mı çıktın sen?"dedi tek kaşını kaldırarak. Dedesi bir keresinde tek başına terasa çıkarken düşüp yaralanmıştı.
Suavi:"E kimse götürmüyor beni oraya. Mecbur ben de kendim gidiyorum."
Mert:"Ama olmaz ki böyle. Yanında birisinin olması gerek. Bir önceki seferde ne olduğunu unuttun mu?"
Suavi:"Hayır unutmadım ama burada da böyle oturmak hiç içime sinmiyor."
Mert:"Bir dahakine daha dikkatli olacağını düşünüyorum. Hadi ben sana şu son sayfaları okuyayım."diyip kitabın kalan son 6 sayfasını dedesine okudu. Bu kitap ilim aşkıyla yanıp tutuşan bir adamın özgürlüğe ulaşması ile ilgiliydi. Aynı Mina'yı anlatıyordu. Kitap bitince Mert ayağa kalktı.
Mert:"Dede ben kızı evine bırakayım sonra tekrar yanına gelirim."
Suavi:"Kız bu gece bizde kalsın. Yarın sabah evine bırakırsın."
Mina:"Üzgünüm bunu kabul edemem. Hem teyzem çok merak eder."
Mert:"Israr yok dede. Hadi gidelim."
diyip odadan çıktılar
Mert:"O soruyu nasıl çözdün?"
Mina:"Nasıl,nasıl çözdüm?"
Mert:"Yani dedem kaç gündür o soruyla bakışıyor. Biraz daha bakışsa soru ayaklanacaktı. Sen nasıl çözdün?"
Mina:"Bilmem. Yani ben böyle denklemleri küçüklüğümden beridir çözüyorum."
Mert:"Sen okul birincisi falan mısın?"
Mina:"Evet, öyleyim."
Mert:"Vay be. Hayatımda hiç okul birincisi olmayı bırak ilk 1000'e bile girmedim."
