14.Bölüm•Evlilik ve Biz?

603 56 221
                                    

Bunu ciddiye alıp linç yorumları atmanıza gerek yok,zaten bu bir fanfiction bu yüzden gerçekmiş gibi beni linçlemeyin lütfen.

Yazım yanlışım varsa eğer özür dilerim. Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm. İyi okumalarr

(Medya:Mina'm,guzel bebegiimm çok tatli değil mii)

•••
İlahi Bakış Açısı

"Naim?"

"Sen? Sen ne arıyorsun burada?"dedi Naim şaşkınca.

"Sanane."dedi adam. Mina şaşkınlıkla ikisine bakıyordu. Bu tanımadığı adamın kim olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"O halde rahat bırak bizi."dedi Naim sertçe adama bakarken.

"Bırak kızı."dedi adam sakinlikle. Mina bu adamdan korkmuştu çünkü böyle bir adamın böyle bir mahallede olması garipti.

"Sen kim oluyorsun lan!?"deyip adamın üzerine yürüdü. Naim minayi tuttuğu için minada onunla beraber sürüklemişti. Adamın arasındaki korumalar tam yürüdüğü sırada adam onları eliyle durdurup,

"Ya kızı bırakırsın ya da,"dedi adamlarını gösterirken."Ne dersin Naim?"

"Senden korkum yok! Dünürlerim beni korur merak etme. Şimdi defol git buradan."dediği anda Naim,adam korumalarına işaret verdi. Etrafı silahli adamlar ile çevrelenen Naim korksada bir şey belli etmemişti.

"Hâlâ bir korkun yok mu?"dedi adam Naime küçümseyici bakışlar atarken.

"Yok!"dedi Naim kendinden emin bir halle.

"Bak son kez söylüyorum, kızı bırak."

"Sanane, bırak bizi! Dünürlerim senden daha zengindir eminim ki."dedi Naim. Mina ikinci kez duyduğu bu dünür kelimesinden şüphelenmişti. Dünür dediği adam kimdi? Naim ve onun olmayan kayınpederi neden dünür oluyorlardı? Gibi düşünceler onun aklını kurcalıyordu. En önemlisi de bu dünür denilen adam ile Naim nasıl anlaşmışlardı?

"Peki,bunu sen istedin."diyip korumalarına işaret verdi adam. Korumalardan biri naimi bayıltırken diğeri de onu arabaya götürüyordu. Mina şaşkınca onlara bakmıştı.

"Sen kimsin?"dedi mina orta yaşlardaki adama dönerek.

"Boşver beni de sen iyi misin?"dedi adam kıza bakarken.

"Bundan sanane. Kimsin dedim!?"dedi Mina sinirli ses tonuyla.

"Bunu sonra konuşuruz hadi bin arabaya."

"Pardon?"dedi Mina anlamaz ifadeyle.

"Hadi bin arabaya da öyle konuşalım." deyip eliyle korumalardan ayrı olan büyük siyah arabayı gösterdi.

"Ne saçmalıyorsunuz siz? Çekin gidin buradan. Ne arabanıza bineceğim ne de sizinle geleceğim."

"Lafımı ikiletme."dedi adam. Sesi git gide agresifleşiyordu.

"İkiletirsem n'olur? Bana da o adama yaptığınız gibi mi yaparsınız? Bayıltır mısınız?"

"Son çözüm olarak onu yapabilirim ama arabaya binersen kılına zarar gelmez."

"İstediğinizi yapın ama o arabaya binmeyeceğim!"dedi Mina kararlı ses tonuyla.

"Son kararın mı?"

"Evet. Asla o arabaya binmem." dediğinde yanlarına aniden siyah lüks araba yaklaşmıştı. Mina Mert'in arabasını biliyordu bu yüzden hızla arabanın şoför koltuğuna adımını attığı sırada adamın korumalarından biri mina'yı belinden tutarak kendine çekip kollarını sıktı. Mert öfkeyle arabadan inerken tek odağı Mina olmuştu.

𝑴𝒊𝒏𝒊𝒌 𝒁𝒂𝒂𝒇𝜾𝒎|𝑀𝑖𝑛𝑚𝑒𝑟Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin